Met De Relatiehopper | Bankzitters

[21] Onduidelijke duidelijkheid

Ik weet wat je denkt, twee weken doorgebracht met het doel alle herinneringen zo snel mogelijk van die jongen te wissen, vergeef je hem na een uur of 2. Nee tuurlijk niet, ook al was ik degene die het aanbod genaamd 'vrienden' deed, ik kon er nog steeds niet overheen komen dat ik volledig door hem was gebroken. We kunnen zeker vrienden zijn, maar we zullen nooit zijn wat we waren voordat hij de "nee" in mijn gezicht drukte. Ik kon het mentaal en fysiek niet. Hij zei dat ik niks voor hem betekende, dat is prima, maar misschien was het nu te laat om er nog om mij te geven.

"Toch Evy?" word ik door de man hemzelf uit mijn gedachten gehaald.

Dat hij oprecht ervan overtuigd was ik dingen wilde hebben zoals het was voor al het gezeik fascineert me. Want dan kent hij me duidelijk niet zo goed als ik dacht, ik wilde gewoon niet dat dingen zó ongemakkelijk waren, of dat ik om de seconde aan de schaamte werd herinnert. Ik vergaf hem niet na één zielig half excuus.

"Link kan je hieronder vinden, volg ook onze kanalen via de beschrijving en tot ziens!" sluit Koen de video af.

Ik was oprecht verbaasd momenteel, ik weet niet of dit nog deel van zijn act was of dat hij nu serieus was als hij enthousiast tegen me begint te praten. Een ding weet ik wel, ik speel geen spelletjes meer met hem, deze dus ook niet.

"Maar daarom denk ik dat rechts midd-"
"Ik ga even naar Daan" onderbreek ik hem
"Wie is Daan?" vraagt hij verbaasd
"Die werknemer"

Zijn naam had ik ontdekt in het vorige gesprek dat ik met hem aanging om uit situatie Matthy te komen. Ik moest even dingen voor mezelf op een rijtje zetten voordat ik überhaupt iets met hem kon zijn.

"Wat studeer je trouwens?" Vraagt Daan nadat ik me bij hem aansluit
"Sociologie aan de uni in Amsterdam" antwoord ik met een glimlach
"Oh?"

Flashbacks van het eerste gesprek tussen mij en Mat vliegen mijn gedachtes door terwijl ik mijn ogen op hem richt. Iets wat blijkbaar niet onopgemerkt blijft.

"Hebben jullie wat?" Vraagt Daan ineens
"Huh wat? Wie?"
"Jij en Matthy"
"Nee, nee" begin ik zenuwachtig te lachen  "We hebben niks nee... nee"
"Oh oke" zegt hij even zenuwachtig terug. "Ik dacht dat er iets tussen jullie speelde of zo"
"Nee, geen zorgen dat is niet het geval"
"Oh" reageert hij ongemakkelijk. "Dus je bent single"

Oooh mijn god, als het kon liep ik ter plekke weg en hoefde ik nooit meer een gesprek aan te gaan met ook maar iemand van het mannelijk geslacht. Ik vroeg me al af of hij echt zo ongemakkelijk was of dat hij aardig wilde doen, geen van beide dus.

"Jep" antwoord ik. "Maar ben niet echt klaar voor een nieuwe relatie of zo"
"Oh jammer" reageert hij

Fijn, de enige persoon die momenteel niet voor onnodige errors in mijn hoofd zorgde was Koen, maar die was fanatiek bezig met Mat. Ik draai om naar de jongens en wil richtig hun lopen maar wordt tegengehouden aangezien de volgende video al begint.

"Jullie hebben 30 minuten om uit deze kamer te komen, vanaf het moment van openen van deze brief begint de tijd" lees Koen het blaadje voor.

"Was het leuk met Daan?" fluistert Mat ineens in mijn oor.

Zijn stem lieten rillingen over mijn hele lijf lopen, de goede soort, en ik haatte het.

"Wat bedoel je?" vraag ik zo kalm mogelijk terug
"Jullie zaten leuk te kletsen, volgens mij ziet hij je wel zitten" Zegt hij op een bepaalde toon terug
"Het zou je niets moeten boeien" zeg ik express verwijzend naar die avond en loop richting Koen.

"Heb je al wat?"
"Ja, deze cijfers betekenen sowieso wat" antwoord hij
"En die puzzel" wijs ik aan
"Die moet met zijn tweeën" ziet Mat
"Dnp en ik doen die wel" zeg ik express. "Doe jij die cijfers maar"
"Oke" zegt hij verbaasd terug