Arabayı o kadar hızlı sürüyordum ki her an kaza yapabilirdim. Ama bir an önce buradan gitmek istiyordum.
Orman yolunu buldum ve o yolun nereye çıktığını bilmiyordum. Sürerken ormandan bir çığlık geldi. Umursamadım. Çünkü her çığlığın yanına gittiğimde hep kötü bir şey oluyor. Bu sefer gitmeyecektim. Galiba.. Bu bizim yazlık evimiz. O zaman buradan çıkmam daha kolay. Çünkü evin hemen yan yolundan şehre iniyoruz.
Bu sefer evden çığlık geldi. Annem zaten yaratık gibi bir şey. Abim ve ablam o ormandan sağ çıkacağını da sanmıyorum. Bu yüzden sürmeye devam edecektim ki araba çamura saplanmış. Ben şimdi ne yapacağım. Arabayı tek başıma itememde. Bu yüzden kahrolası yolda yürümeye başladım.
Ormanda birisi yürüyordu. Bunu duyabiliyordum. Bir ağacın arkasına saklanıp baktım. Bunlar abim ve ablamdı. Ama annem gibi yaratık olmuşlardı. Onların yanına gitmek tehlikeli olabilirdi. Bu yüzden yoluma devam edeceğim. Fakat beni en çok etkileyen annemin de onların yanında olmalarıydı. O zaman evde çığlık atan kimdi ve Maya neredeydi.
Eve dönsem mi dön mesem mi?
Kafamdan çıkmıyordu bu sorular. Artık buradan kurtulmak istiyordum. Bu ne biçim tatil ya. Maya beni affet.
Yola devam ettim. Ne kadar gittiğimi bilmiyordum. Ama hiçbir yere ulaşamadım. Ne bir şehir ne bir kasaba. Burada tıkılı kalmıştım.
Ölü Ailem ve Ben
