Bir Gülüş

Masal... -9

Selomaşklarım...:D Bugün çok güzel şeyler oldu ve bende bunun için size Demir'in ağzından bi bölüm hazırlıyım dedim. Seviyorum siziiii.....♥♥

---------------------DEMİR'DEN------------------

Masal...

İlk aşkım.Onu görünce gerçekten kendimi tuhaf hissediyodum ama sevimli bi tuhaflık.Partideyken her şey aniden oldu.Bilinçsizce...

Sarhoş bi grubun Masal'a bakmasıyla sinirden kasıldım ve Masal'ın bunu farketmemesi için birkez daha o doğal kokusunu içime çekip kollarımdan bıraktım.

En öndeki adama yumruğumu geçirince burnundan *kıt* sesi geldi.E bu kasları boşuna yapmadık.Adama yumruklarımı sallıyordum delice.Aradada fısıltıyla sayıklıyordum;

-Sen...Benim olana...Nasıl...Bakarsın...Lan?!?!!?

Arkamı döndüğümde Masal şaşkınca bana bakıyordu.Oldukçada korkmuştu.Ah...Böyle bakınca çok tatlı oluyor.Ayrıca bi o kadar da tahrik edici...Off ben ne ara bu kadar sevmiştim? Ayrıca Baran olayıda ayrı bi konu. Masal için ben onunla kavga ettim. Hadi ama o da en az benim kadar güçlü (!).

Masal'ın kolundan tuttuğum gibi dışarı sürükledim.Önüme aldım ve dayanamıyorum artık evet.Konuşmaya başladım;

-"Masal, evet biliyorum sen benimle tanışalı daha 1 saat bile olmadı ama ben seni Danimarka'dan beri tanıyorum.Aynı okuldaydık.Sen beni hiç görmedin.Ama ben seni bir süre takip ettim.Gözüm senden başkasını görmüyordu.Bodrum'a taşınacağınızı duyduğumda çok üzülmüştüm.Geceleri sen gidiyosun diye gözyaşı akıttığımı biliyorum.İlk defa hislerim değişmişti.Demir Bolat birini sevmişti! En yakın arkadaşımla, Kuzey'le buraya geldik daha sonra.Adamlarımla sizin evinizi arattırdım.Bulduğumda o kadar çok sevindim ki.Ama hemen tanıştığın birini sevmen imkansız biraz.Biliyorum.Ama benim için, bizim için dener misin? Benimle çıkar mısın Masal?"

Gerçekten bu sözleri ben mi söylemiştim? Tanrım bu kız beni deli ediyor!! 

Masal öyle tatlı tatlı bakarken aniden bana sarıldı.Sanki hiç kaybetmek istemezcesine, sımsıkı.Bu evet mi demekti şimdi? Ahh tabiki evet aptal kafam! Bende hemen ona sarıldım ve "Teşekkür ederim Masal...Seni seviyorum." dedim.

Bunca senedir beklediğim şeyi yapıp ilk öpücüğünü aldım.Dudaklarımı dudaklarına bastırdım. İlk öpücüğüydü bu! Evet araştırdım ama sapık değilim.Tamam belkide fesatca hayaller kurmuş olabilirim ama saçmalamayın tabii ki sapık değilim(!).Ne kadarda tahrik edici bu kız.Amatörce ama çekici.Ahh...Bilmiyorum.

Tanıdık bir ses böldü bu büyülü anı.Bora'nın, o piç kurusu Bora'nın sesiydi bu! 

-'Masal?'

Masal donup kalınca Bora'nın yanına gidip kafamı burnuna geçirdim ve altıma alıp yumruklamaya, tekmelemeye başladım.Beni durduran şeyse Masal'ın tapılası güzellikteki sesiydi...

Bora piçini orda bıraktım ve Masal'ı evime doğru sürükledim.

Yol boyunca şoku hala atlatamadığından susmuştu ama evde susmayacağını biliyorum.Evin önüne geldiğimizde Masal bana soran gözlerle bakıyodu.Bende "Evim," dedim "Evimiz..." .Evet Kuzey'i şutlayıp Masal'la kalmak, onunla aynı yatağı paylaşmak, kokusunu doyasıya içime çekmek istiyordum.Sapık mı? Hadi ama sapık falan değilim ben!

Kapıyı açıp Masal'ı duvarla benim arama almıştım. Kalp atışları çok hızlıydı ve yanakları kırmızının en güzel tonuna bürünmüştü. Dudaklarına ufak bi buse bırakıp alnımı alnına yasladım.İlk söze başlayan o oldu;

-"Bora, Bora'yı tanıyor musun?" E hadi ama anlatırsam bana acımanı istemiyorum.

-"Evet." dedim soğuk çıkarmayı başarabildiğim sesimle.

-"Nerden tanıyosun?" Gerçekten mi?

-"Bi şartla anlatırım, bana acıma!" İlk defa bi kıza karşı bu kadar açık sözlüydüm.

-"Peki.Tamam." İşte başlıyorduk.

-"Anlatıyorum ama sakın bölme.Tamam?" 

-"Tamam." Sakın o günlere dönme Demir. Sakın!!

-"Ablam...Ablam kan kanseriydi.Durumu kritikti. Günden güne kötüleşiyordu. Ablamı o halde görmek bana çok acı veriyodu. Sonra birgün ansızın o çıkageldi. Ablamın çocukluk aşkı, aile dostumuz. Ablamın dediğine göre o şerefsizde onu çok seviyodu. Zaten doktorlarda yaşama süresini azda olsa uzatmak için sevgiye ihtiyacı var diyodu. Biz yetmiyorduk, yetemiyorduk. O Bora denen adi şerefsiz ablamı iyileştiriyodu. Ablam bi ay kadar geçirmişti onunla vaktini. Sonra geldiği gibi ansızın gitti. Ablam bir hiçmiş gibi. Çocuktum ben bilmiyodum, bilmiyodum gidebileceğini.Tahmin edememiştim. Ablam o gittikten sonra krizlere girdi ve onu uykusunda kaybettik. 3 sene önce..." Ahh gercekten bunları demek benim için o kadar zorduki! Masal'a baktığımda sessizce ağlıyordu. 'Üzgünüm, sormamalıydım...' diye sayıklıyordu durmadan. Masal... Ablam'ında ismi Masal'dı. Davranışları, hareketleri, mimikleri... 

-"Seni seviyorum." dedim "Seni seviyorum." dedi.