LCS 6: Mikael Hunter Salazar (Completed)

Prologue

PROLOGUE

EZECQUIEL tied her shoulder length hair up while staring at her reflection over the mirror. She's wearing an expensive clothes and jewelries. Some may think that she's fortunate one. To hell with fortune. She just want to have a own a life. Away from her controlling Family who never treated her like one.

"What the fuck! I've done everything! I cheated Dad! But he effortlessly evade the bullets like it was nothing!" narinig niyang sigaw ng nakakatanda niyang kapatid mula sa sala. Her room is in the second room, left wing. Pero dinig na dinig pa rin niya ang sigaw nito.

She even heard some shattering sounds. For sure, the favorite son is causing a havoc downstairs. Minsan hindi niya maintindihan ang kapatid, or should she say, hindi niya talaga sinusubukan na intindihin ang kapatid niya.

What's up with him? That he can't suck it up? The reality that he lost. And can't even win?

"Masyado kasing sheltered." she uttered under her breath while spraying perfume on her body. She inhaled a large amount of air.

"Do something Dad! Do something so I can defeat that bastard!" She heard his brother demanded.

By hearing that, agad na napa buntong hininga si Ezecquiel. Hindi na siya magtataka kung siya na naman ang ipapain para sa napaka babaw niyang kapatid. Damn this life of hers! If only she could end up her life.

"Calm down, Ciel." narinig niya ang ama na mukhang hindi na din alam ang gagawin.

Pinulot niya ang coat niya sa clothing rack na nasa tabi lang ng pintuan niya. Pagkatapos ay sinuot ang combat boots, at kinuha ang susi ng motorsiklo niya. She loves riding motorcycles than car. What can she say? She loves the air with pollution so much! Sarcasm as it finest.

Sumilip muna siya sa ilalim at tinignan kung nasa baba pa ang kapatid at ang ama nito. Ezecquiel almost jump when someone tapped her shoulder, nang lumingon siya ay nakahinga siya nang maluwag.

"Manang!" pabulong na sigaw niya dahil baka marinig na naman siya.

Ngumisi lang ang matanda sa kanya, "Ano? Saan ka na naman pupunta?" tanong nito at sumandal sa railings.

"Kailangan ko lang ho magpahangin. Nakaka sakal na po dito sa bahay." she said and squeezed her own hands. Tumango tango ang matanda sa kanya at itinuro ang hagdan na konektado sa maid quarter sa baba.

Nanlaki ang mata niya. Ni minsan hindi niya 'yon ginamit dahil natatakot siya na magsumbong ang mga kasama nila sa bahay sa mommy niya. She's forbidden to leave the house, after all. Nakakalabas lang naman siya kapag may importanteng okasyon sa munisipyo, and tada! She's a loving, soft and tender daughter.

Sa bahay nila, may dalawang kwarto ang mga kasambahay nila. Isa sa ibaba, malapit sa kusina, at isa sa taas malapit sa kwarto niya.

Ang mga nasa nagkakampo sa ibaba ay ang mga taga luto ng breakfast nila, habang ang mga nasa taas naman ang naglilinis sa kwarto nila. Maliban sa kwarto niya.

"Doon ka bumaba para hindi ka makita, may pintuan ang maid quarter sa baba papunta sa dirty kitchen sa labas." the old woman explained.

"Hindi ba ako isusumbong?" nakangiwing tanong niya.

"Kaninong motor ba ang gagamitin mo?" balik tanong ng matanda sa kanya.

"Yung regalo ho ng kaibigan ko." sagot niya. She still needs to be careful with the words she'll let out of her mouth.