4

39 7 0
                                        

Multi Yunus -->

"İnanmıyorum resmen okulun magazin sayfasındayım!"

Tabii ki elime telefonu alınca 'yerde oturmuş yarı ıslak saçlarıyla o kendini beğenmiş Serene dik dik bakan bir Zeynep' beklemiyordum!

Bunu neden yaptılar anlamıyorum...

Okulun yarısına rezil olmamış gibi kısmen bütün okulun takip ettigi magazin hesabada paylaşılıp rezil oldum!!!

Hemen bu işi çözmeliyim.

Sayfaya girip mesaj kutusuna geçtim;

"Merhaba,
Son paylaşımın olan postu siler misiniz."

Evet aynen böyle yazdım.
Bakalım insafa gelebilecek mi!

Aradan 2 dakika sonra mesaj geldi,

"Sebep?"

"Neden böyle bir şeyi yapayım?"

Tabii ya bu konuşmanın sonu nereye geleceği belli tabii ki hic uzatmanın anlamı yok zaten okulun yarısı görmustu postu yinede orda kalıpta başkalarinda görmesini istemem hele ki her gözümün önüne gelmesi sinirimi bozar.

"Ne kadar?"

Yazdım ve yolladım hadi bakalım şimdi ne diyecek çok merak ediyorum bi post için isteyeceği parayı(!)

"300? 400?" Ne saçmalıyor olmalı bir fotoğrafa o kadar para mı harcicam...

Tabii ki para sıkıntım yok ama çar çur edilmesinden hele ki böyle insanlara gidilmesinden haz etmiyorum.

"Peki 300 tl ile anlaşıyoruz! Iban numaranı at ve postu kaldır.
Aksi takdirde post kaldırılmadan para gönderilmicek!"

Çıkarcı insanlardan oldum olası nefret ederim. Bir insanı neden zor durumda iken kullanırlar ki? Empati sıfır!

İban numarasını attığınfa profile girip fotoğraflara baktım ve kaldırıldığını gördum. Para işini halledip telefonu yatağa fıralattım.

Gözlerimi kapattığımda o surat önümde belirdi.

"Burak" dudaklarımdan bu kelimenin çıkması ile kalbimin gümbürtüsüyle tekrar savaştım.

"Ah kalbim, neden söz dinlemezsin ki? O senin için uygun biri değil!"

Evet karşılık beklemeyen bir platonik aşktı benimkisi ama bu ömür boyu böyle gitmezdi.

Acaba bir gün aklımdan gider miydi? Peki aklımdan gitmesinin sebebi ne olurdu ki? Bunun için bir sebep olması gerekli...

🌱

Okula yarım saattir gelmiş ve sıramda kafamı yaslayıp oturuyorum.

Genelde erkenci bir insanım görünmez olmak benim için daha kolay oluyor.

En erken gelirim bazen ise en erken ya da en geç eve giderdim...

Sınıf yavaş yavaş dolmasını seslerden anlıyordum, gittikçe sesler çoğalıyordu uyanık olmama rağmen kafamı kaldırıp kimseyle göz göze gelmek istemuyorum.

Hocanın gelmesiyle ayağa kalkıp oturduk. Tabii ki ders 'Kimya' sevdiğim eğlenceli  derslerden biri.

Öyle  tahdadakilerini yazmaktan dalmışım ki 40 dakikanın geçtiğni bile zil çaldığında 

Kek ve bir meyve suyu almak için aşaği kantine gittim fısıltılar ve kıkırdamaları boş verio sıraya geçtim.

Önümdeki ikili birbiriyle konuşup kıkırdıyordu. Tabii ki kimden bahsettiklerini duymamak elde değildi(!)

Burak!

Esmer güzelinin kumral arkadaşına yaklaşıp "Burak bugünde çok tatlı değil mi ya" mehlül bakışlarindan anlaşılıyor caım söylemene gerek yok.

"Ona bakınca aşık olmamak elde değil!" Diğerininde gözleri Burak'a kitlenip parladığında ister istemez gözlerimi Burak'a çevirdiğimde üçlü bir şekilde masada oturuyorlardı, gözleri yerde sabitken sanki beni hissetmiş gibi bir anda kafasını kaldırıp göz göze geldik!

Aman Allahım 1 hafta içinde 2 kere göz göze geldik!

Hemen kafamı çevirip kantindeki sıraya baktım -bakmaya çalıştım!- 5 dakika sonra sıra bana geldiğinde istediklerimi alıp sınıfa çıkıyordum o sıra yanımda bir hareketlilik hissettim ve omuzumda bir dirsek!

Tabii ki boyum santilerce kısa olduğu için omuz omuza çarpısmadik ama arkadadan gelip onca yol varken bilerek omuzuma çarpması pek inandırıcı değildi!

Burak'ın bana çarpması ile yerimde sabit kaldım ve o önden yürürken bir anda benim gibi durdu ve arkasında dönüp,

"Hey dilsiz! Kör mü oldun bu sefer"

BÖLÜM SONU 😙

OYLAMAYI UNUTMAYIN ♡♡♡

BEYAZ KARANFİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin