"Kalbindeki sızı, içinde bitmeyip büyüyen hüzün ve bu yaşlı gözlerine ne zaman çare bulacağız?" 22:36-
İki hafta önce yazdığı mesaja görüldü atıp daha sonraki günlerde de mesajına cevap yazmamıştım ve benden umudu kesip, bir daha yazmicağını düşünmüştüm. Ta ki şimdiki mesajı ile.
Daha öncelerde de böyle hüzünlü, içimi parçalayan kendimi gördüğüm mesajlardı.
"Hayat sana adil oynamıyor, seni mahfediyor. Neden savaşmıyorsun? Oysa o küçücük kalbine neler sığdırdın. Nelere göğüs gerip göz yumdun susma artık lütfen... Şimdi kalbini, aklını ve ruhunu ele geçiren kötü düşünceleri atıp o ela gözlerini yum." Çarş 23:42-
"Dün sokakta okul dönüşü miyavlayan kediyi fark edip aç olduğunu anlayıp bugün ise ona süt aldırdın ya... Sen çok şahaneymişsin be.
Sen o yufka kalbine ne çok darbeler aldırdın be kızım. Keşke daha önce arkadaş olup sana kendini korumayı öğretseydim..." Cmrt 17:57-
Gibi daha çok mesajlar...
Kimin nesi olduğunu bilmediğim garip bir çoçuk başka bir değişle çok yakınımda beni benden daha iyi tanıyan biri.
Beni tanısın istemiyorum. Beni herkesin gördüğü o kızı görsün istiyorum. Belki de bu yüzdendir bir türlü yazmaya cesaret edemiyordum.
Neden onun kim olduğunu bu kadar çok merak ediyorum?
Cenk mi acaba?
Mesaji yazdığından yaklaşık 10 dakikadır telefonum elimde. Düşünüyorum...
"Kimsin?" Evet yazdım ve yolladım. Açıkcası onun kim olduğunu çok merak ediyordum. Kim beni bu kadar önemseyip aklına kazar ki?
Yaklaşım 2 dakika dahi geçmeden yazıyor yazısını görünce içimde anlamlandıramadığım bir heyecan oluştu.
Sakin ol Zeynep!
Gayet sakinim...
"Ne önemi var ki? Herhangi biriyim sadece..."
Bir önemi olmasaydı sormazdık herhalde. Tabii ki önemli değilsin benim için ama bu merak etmicem anlamına gelmiyor.
"Herhangi biri isen neden beni bu kadar çok yakından tanıyorsun? Benim için herkes herhangi biridir zaten sadece merak ettiğim... Ben senin için herhangi biri miyim acaba?" Neden uzatıp böyle saçma bir soru sorduğumu anlamıyordum ama beklediğim cevap sadece 'EVET' olması için sormuşumdur belki?
Ben hiç bir zaman kimsenin öncelliği olmamış bir kızım. Sevilmeyen ve ezilen taraftım şimdi ise herhangi biri geliyor ve beni bana anlatıyordu ilk defa. Neden beni takip edip bana yazıyordu? Neden bana yardımcı oluyor?
"Bilmiyorum... Lütfen bunu bana sorma hiç bir şey bilmiyorum benim bildiğim tek şey sana yardım edip yanında olmam."
Ne diyeceğimi bilemiyorum içimdeki duyguların anlamınıda ne hissediyorum cidden ben öfke mi? Hüzün mü? Beklenti dolu mu yoksa?
Kalbim 'bir şeyler yaz' diye bas bas bağırırken aklım 'kimseye güvenme' diyor.
"Pekii..." sakin olmalıyım ve düzgünce bir cevap yazmalıyım içimde anlamlandıramadığım bir tedirginlik var.
"Benden ne gibi bir şey istiyorsun?" Ilk önce niyetini öğrenmeliyim.
"Bana seni anlat" 23:02-
BÖLÜM SONU ♡
DÜŞÜNCELERINIZI ALALIM.
BAY HERHANGİ BİRİ ADINDA GİZLİ ADAMIMIZLA İLGİLİ NE DUŞUNUYORSUNUZ?
"SİZ OLSAYDINIZ CEVAP VERIR MIYDINIZ?..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ KARANFİL
FantastikO Beyaz Karanfil gibi temiz ve çok masumdu, o herkesin okulda dilinde olup herkesten kötü muamelesini gören masum bir kızdı sadece. Ona umut veren ona zaferi tattırmaya çalışan en yakınından büyük darbeyi yedi. Daha önce kalbini herkes kırmıştı ama...