I'm Pregnant / TAEKOOK

🍀18. Bölüm🍀

Heyo  Ben Geldim :)

Uzun zaman oldu özledim sizi <3 

Nasılsınız?

Biraz daha iyiyim bu yüzden bölüm atmaya geldim ama bu iyi olmam uzun sürmeyecek gibi çünkü cuma günü ilk doz covid aşımı olacağım büyük bir ihtimalle o da hasta edecek beni :(

siz aşı olacak mısınız?

İYİ OKUMALAR <3

'Yeter Jungkook dönüp durma başım döndü ' Sakinleşemiyordum.   Şuan açıklama yapacağımız yerdeydik ama düşündüğümün aksine daha çok strese girmiştim yarım saattir odanın içinde dönüp duruyordum birde üstüne canım portakal istemişti , sorun benim canımın portakal çekmesi değildi sorun yaz ayında canımın portakal çekmesiydi. Gözlerim doluyordu.  Portakal diye ağlamak istiyordum,  kafamı portakal havuzuna sokmak , portakal kokusundan başka koku almak istemiyordum. 

'Jungkook noldu büzdün dudaklarını ' Karşıma geçip gözlerime bakmaya çalışıyordu.  Başım yerde , gözlerim ise yeri  süsleyen parlak beyaz taşlara bakıyordu. ' Noldu jungkook sancın mı var ' Portakal düşünme ,  portakal düşünme , kedileri düşün Yoongi hyungu düşün. Yoongi hyungu bayadır görmüyordum  bir çok olay üst üstte geldiği için , öküz taehyung yüzünden onlar ile görüşemiyordum.    Yumruğumu sıktım ve  Taehyung'un göğüsüne  sert olduğunu düşündüğüm bir yumruk attım. Yerinden bile kıpırdamamıştı kas yığını.

Eskiden olsa bir yumruğum ile onu yere serme ihtimallim daha yüksekti , ama şimdi o güzel kasalarımın yerini bebeklerim dolduruyordu, artık karnım belliydi neredeyse 4 ay olmuştu ve cinsiyetlerini öğrenmemize az kalmıştı. 'Jungkook bak şöyle yapalım sen sakince bana ne olduğunu anlat bende sorunu çözeyim'  Şuan en önemli sorunum portakaldı PORTAKAL

Burnumu çektim 'Portakal '  Şaşırmıştı ,  sancım olduğunu düşünmüştü  ama benim sorunum portakaldı PORTAKAL ' Ne ?'  ''Canım portakal istedi işte nesini anlamıyorsun '' Şuan agresiftim, neden böyle olduğuma da anlam veremiyordum normal de de portakal seven biri değildim ama şimdi sadece portakal yemek istiyordum 'jungkook onu anladım da biz yaz ayındayız nerden bulayım ben portakalı ' Elinden emziği alınmış bebekler gibi ağlayacaktım. 

'Ya Taehyung   canım çekti işte '  ' Ya jungkook senin neden canın normal  şeyler çekmiyor ? karpuz çeksin canın ne bileyim kiraz çeksin ama  portakal nedir ya ?'  kaşlarımı olabildiğince çattım ' Ya o portakalı bulursun Taehyung ya da. ya da seninle evlenmem'  Ucun ince tapılası elini kan kırmızısı saçlarına geçirmişti.  Acaba saçları yumuşak mıydı ? ya da nasıl kokuyorlardı. Bir kaç şeyler söylendikten sonra , bekleme odasından çıktı.  Sevinçle deri siyah koltuğa oturdum. Ve portakalımın gelmesini beklemeye başladım.

'yavaş ye Jungkook boğulacaksın '  Dediklerine aldırmadım ve portakalımı daha da iştahlı yemeye devam ettim .  Taehyung  sırıtarak  bana bakıyordu, önümde ki portakallardan birini elime aldım ve ona uzattım ' Ye ' bir portakala bir bana bakıyordu, yutkunması ile gözlerim ademelmasına ilişti. 'yok sen ye' ısrarla ona daha çok uzattım , yemesini istiyordum ' Jungkook benim portakala alerjim var sen ye güzelim sen yediğin zaman bende yemiş kadar oluyorum zaten'  Alerjisi olduğunu bilmiyordum aslında onun hakkında hiç bir şey bilmiyordum.

Bu aralar bana güzelim diyordu , sahi düne kadar benden nefret eden kişi şimdi bana neden güzelim diyordu ? Ağızımdaki lokmayı hızlıca çiğnedim. 'Taehyung ?' alnına düşen saçlarını geriye attı , kusursuzdu fazlasıyla. 'efendim ?' Masada duran ellerimle oynamaya başladım ' Neden bana güzelim diyorsun?'