Deep Sleep Insomnia

Chapter 8: Time to Sleep

Ginising ako ni Ria dahil nakauwi na si Riley galing sa Mang Inasal. Kaming dalawa lang ni Ria ang kumain ng dinner so dorm ngayon pero hindi kami nag usap dahil busy siya sa phone niya at ako ay wala pa sa tamang kaisipan dahil kakagising ko palang at inaantok pa. Kakaunti lang ang mga hugasin ngayon kaya agad akong natapos at nag hilamos na para makatulog na ako. Matutulog na sana ako nung narinig kong nag no-notif yung phone ko ng paulit-ulit kaya tinignan ko muna kung anong meron. May message nanaman na nanggaling kay Joseph.

Oh, can I ask why?

Is it because of the rumor?

I'm sorry about that...

Libre kita bukas as a sorry kung gusto mo?

Wala kanaman sigurong gagawin bukas after class since its friday right?

Oh are you asleep now?

Nag ty-type pa siya nong sagutin ko siya.

No

What is the no for?

I'm obviously not asleep yet.

And may gagawin ako bukas after class which is matutulog.

Kaya hindi mo ako maililibre bukas at sa mga susunod pang araw dahil natutulog nun ako.

And yes the rumor is a part of the reason why I don't want you to call me.

I'm very grateful for you because you gave back my wallet.

But I don't have anything to do with you anymore since you are able to sleep early again.

I was gonna help you with that to pay back for my wallet.

So I want us not to see each other if possible and don't talk to me.

I'd appreciate that very much.

Oh...

I see...

I won't bother you anymore then.

Thanks for everything 😊

I turned off my phone and put it away after that natulog na ako.

~~~~D~~~~R~~~~E~~~~A~~~~M~~~~

It was the green hills again. I saw myself lying on the grass. It feels like I was watching myself. I had a neck pillow on me, my right hand was on the top of my stomach while the other one was just on the ground. My face tilted towards Joseph who was at my right. Joseph's whole body was facing  me while his left hand was lifting his head. He was watching me sleep with a smile on his face and I can see his deep dimples on his cheeks. The wind was blowing the grass and our hair so Joseph moved the hair away that went on my face.

I woked up from someone who kept touching my hair and saw Riley beside me. She place both of my hands on my stomach and make me look like a dead person.

"Anong ginagawa mo?" tanong ko kay Riley at napahikab ako.

"Ay bakit gumising ka? Nag chat yung prof natin sa gc na hindi raw siya papasok ngayong umaga which is the only class we have this morning kaya mamayang hapon pa pasok natin." sagot ni Riley.

"Okay." sabi ko habang humihikab at tumalikod sakanya at pinikit iyonh mata ko.

Bigla akong hinila ni Riley kaya binuksan ko nanaman ang mga mata ko.

"Naka gising kana rin naman tumayo kana at kumain ng breakfast! Habang mainit pa, masarap luto ko! crab and corn soup yung linuto ko dali!" sabi ni Riley habang hinihila yung kanang kamay ko. Inalis ko yung pagkakahawak niya sa kanang kamay ko gamit ng kaliwang kamay ko at bumalik sa posisyon ko.

"5 minutes, painit konalang kapag kakain na ako." sagot ko kay Riley.

"Hayyy bahala ka diyan di kita titirhan uubusin kona mag brunch kanalang mamaya at di na kita gigisingin after 5 minutes." sabi ni Riley at umalis sa kuwarto ko.

"Wait lang kakain na ako!" sigaw ko. Umupo ako sa kama ko at nakatulala for 10 seconds bago ako tumayo at lumabas ng kuwarto ko.

"Goodmorning Charlotte!" bati sa akin ni Riley habang kumakain ng breakfast.

"Bad morning." sagot ko habang humihikab.

Kumuha na ako ng pagkain at habang kumakain kami ay ikwinento ko kay Riley iyong panaginip ko habang naaalala ko pa.

"Gawa gawa molang niyan iyan eh" sagot ni Riley.

"Edi huwag ka maniwala hindi naman kita pinipilit. Nag kukuwento lang naman ako."

Kinuha ko iyong phone ko dahil iyong kausap ko naka focus sa phone niya. May message ako na nanggaling kay Joseph kahit sinabihan ko na siya na huwag na niya akong kausapin. He sent a message at 2:34 am? I thought his insomnia is already gone.

I can't sleep...

Ay sorry hindi na pala kita puwedeng kausapin.

Don't worry last na toh.

I just read it and didn't reply to him dahil wala akong alam sabihin sa kanya. Inubos kona yung kinakain ko at hinugas yung pinagkainan ko. Bumalik ako sa kuwarto ko para magbasa ng mga lessons namin para matunawan yung tiyan ko. After ng 10 minutes ay natulog na uli ako.

Ginising ako ni Riley ng 10:00 am para maligo dahil mamayang 1:00 pm ang pasok namin at isang oras talaga ako naliligo. Natapos akong naligo ng 11:10 am at dumiretso sa kuwarto ko para mag aral. Si Riley ay linuluto na yung siomai na ginawa niya kagabi, dapat breakfast namin iyon pero nung nalaman niya na wala kaming pasok ng umaga ay ginawa nalang niyang lunch namin iyon. 11:45 am  dumating si Ria galing sa school at pumunta sa kuwarto ko.

"Wala kang pasok mamaya?" tanong ko kay Ria.

"Meron mamayang 2:00 pm pa kaya sinabi ni Riley umuwi ako ng lunch para hindi na ako bibili at malapit lang naman yung dorm." sagot ni Ria.

"Ahhh kakain naba?" tanong ko at tumango si Ria at lumabas ng kuwarto ko.

Lumabas na rin ako pagkatapos kong basahin iyong binabasa kong lesson namin dahil may activity kami mamaya. Kumuha ako ng pagkain ko nung may napansin akong plato na hindi naka hugas sa lababo.

"Hoy Riley! bakit hindi mo hinugasan iyong pinagkainan mo kaninang umaga?"

"Sorry naman po nagluto po kasi ako nakalimutan kong hugasan." sagot ni Riley.

"Ay Charlotte, diba sabi ko sayo na isasama nila si Joseph sa atheletics team nila sa school?" sabi ni Ria habang winasiwas ang kanang kamay niya para makuha iyong atensyon ko.

"Oo, baket?"

"Hoyyy hindi ko alam yang balita na yan, hindi niyo ako sinasama sa chika niyo." sabi ni Riley.

"Malamang kase kasama mo si Kit kunakain at ka kuwentuhan." sagot ko kay Riley.

"Sorry na." at naging malungkot ang mukha ni Riley.

Itutuloy na sana ni Ria ang sasabihin niya nung nag ring yung phone ko.