İNAN BANA

4.Bölüm

Eve adımımızı atmamızla karşımda Hander denen adamı görmem bir oldu.

"Nerdesin lan sen hannh saat kaç olmuş?"

Nevin söze atıldı hemen;

" Hander Amca okul çıkışında kursa kaldık o yüzden geç kaldık"

Sesi titremişti Nevin'in bunları söylerken ama yinede çaktırmamıştı.

Bi anda kolumdan sertçe tuttu fazla sert sıkıyordu kolumu ama alışmıştım artık.

"Bana bak kız bir daha bu okula gidilmiyor ona göre eğer adıma bir  leke getirirsen andım olsun ki seni gebertirim!"

Başımla onaylamıştım sadece başkada seçeneğim yoktu biliyordum,üstelemedim Nevin 'le odama doğru yöneldik;

" Eğer bu gün olanlar duyulursa ne yaparım ben Nevin hannh ne yaparım"

"Bilmiyorum Dilan ama bu manyak seni öldürürür kesin,tek seçeneğin kaçmak olur o zaman"

Sabah olmuştu Nevin çoktan uyanmıştı belli yoktu yatağında koluma baktığımda çoktan morarmıştı fazla umursamadan kahvaltı hazırlamak için aşağıya indiğimde askerden dönen kuzenim Ahmed abimi görmem bir oldu bir anda boynuma sarıldı bende ona karşılık verdim çok severdim ahmed abimi öz abim gibi bilirdim onu hep ama çok kalmamıştı kahvaltısını yaptıktan sonra işlerim var deyip gitmişti.
Akşam olmuştu annemle birlikte salona geçmiş çay içiyorduk,biranda Hander denen adam bir hışımla evin kapısından içeriye girdi
"Dilaaaaan!"diye bağırmaya başladı o korkutucu sesiyle.Yanımıza geldiğinde ise
Beni saçımdan tutup sürüklemeye başladı bir odaya götürüp yere fırlatmıştı beni kapıyıda güzelce kilitleyip konuşmaya başladı

"Dün nerdeydin lan nerdeydin"

Cevap vermedim belli öğrenmişti her şeyi korktuğumda başıma gelmişti

"Sana adımı lekelersen gebertirim seni demedim mi ben hannh "

"Benim bir suçum yok ben hiçbir şey yapmadım başını eğecek" hem konuşuyor hem ağlıyordum

"Kapa çeneni namussuz!"

Deyip kemerini çıkartmaya başladı en son hatırladığım annemin kapının arkasındaki feryadıydı...

Uyandığımda heryerimin sızladığını hissettim yara bere içerisinde kalmıştım kapı koluna doğru yöneldiğimde hayla kilitliydi
İçeriden sesler geliyordu ama ben fazla duyamıyordum ama tanımadığım bir sesti bundan emindim.
Bir yarım saat geçmişti hayla içeride konuşuyorlardı ne konuşuyorlardı kiminle konuşuyorlardı bilmiyordum ama merak ediyordum en son sesler kesildiğinde kapının kolu aşağıya doğru hareket etmişti gelen babamdı dünün aksine çok sevinçli gözüküyordu bu fazlaca garipti dün beni öldüreceğini söyleyen adam bu gün yüzüme gülümsüyordu o an niyetinin çok farklı olacağını tahmin edememiştim...

Her şeyi anlatmıştı o yabancı olduğum sesle neler konuştuğunu o sevinci mutluluğu ve o bencil niyetini bu kadarınıda yapmaz dediğim her şeye imzasını atıyordu bu adam

Kim bilebilirdi ki Ahmed abimin böyle bir hata yapacağı bu o sabah erkenden işim var deyip gidişinide açıklıyordu.Onlar kurbanını seçmişti çoktan onlar berdel kurbanını seçmişlerdi.

İki seçenek sunulmuştu bana ya Ahmed abimin hatasını telafi edip onun hayatını kurtaracaktım ya da ölecektim
İkisinin birbirinden farklı yoktu benim için hiç tanımadığım bir adamla evlenmek üstelik okulum bile bitmemişken farksız kılıyordu diğer seçenekten kendisini...
Hander denen adam içinde bu yaşananlar şans gibi geliyordu adı dillerde dolaşan kızını bir yere kaktırması üstüne üstelik ağa oğluna...
Bir gün sonrası için söz planı bile yapılmıştı ama ben daha kararımı bile vermemiştim
Bir tarafta hiç tanımadığım bir adamla bir ömür geçirmek diğer tarafta Ahmed abimin hayatı zordu bu karar fazla zordu...
Hander denen adam ciğer görmüş kedi gibiydi bu fırsatıda kaçırmazdı elinden geleni yapardı.