6. Bölüm

65 17 6
                                    

Nasıl yapabilmişlerdi bunu nasıl vicdanları rahatdı?

Sesler kesilince hızla oradan uzaklaştım burda olduğumu ve Nujin Hanım'ın yıllara mesken tutmuş sırrını öğrenmem bilinmemeliydi ama şunu iyi biliyordum ki bu gerçekleri benden daha çok bilmesi gereken biri vardı ve o da Baran'dı.

Köşkten çıktığımda küçük çocuğun dedikleri aklıma geldi biranda ne için gelmiştim onu bile unutmuştum bunları düşünürken önümden gelen Nevin 'i farketmemişim bile

"Seni mutfağa çağırdım niye gelmedin kız"

Kafamı kaldırdım ve sesin geldiği kadına baktım.

"Gelmiştim,gelmiştim aslında ama."

Nevine anlatamazdım en azından şimdi daha Baran'a bile anlatmamışken.

"Tamam neyse hallettim ben elbisem kirlenmişti de "

Nevinle ayrıldıktan sonra nişanın olduğu bahçeye yöneldim ama karşımda gördüğüm görüntü beni hiçte memnun etmemişti neden Baran'ın yanında kumral gayet alımlı ve bakımlı  bir kadın oturuyordu daha da önemlisi bu kız da kimdi sevgilisimiydi acaba yada flörtü felan olabilirdi sonuçta biz zoraki bir evliliğe mahkum edilmiştik.İçindeki bu merak daha da artmadan yanlarına gitmeye karar verdim.yanlarına vardığımda kızın hayla Baranla konuşması kesilmemişti yuhh ama yani pes yanınızdayım ya
Sinirden kırmızı olduğumu hissetmiştim ama umursamadım bile ve işte o an doyumsuz sohbetlerine atıldım.

"Merhaba "dedim ve samimi gözükmeye çalışarak ve elimi uzattım.

Kızın bana bakışları garipti doğrusu samimi duruyordu ama  bir o kadarda altında başka bir şey yatıyormuş gibiydi boydan beni süzdükten sonra bunları düşünmem normaldi anlam verememiştim.

"Merhaba tatlım demek Barancım ın aniden evlenmeye karar verdiği kadın sensin" dedi ve bunu derken baranın omzuna elini koyup kahkahalar attı.

Neydi bu şimdi hiç anlamamıştım ama bu kızın sinsi olduğuna kalıbımı bile basabilirdim.

Barana bakarak "Evet benim sen kim oluyorsun Baran senden bahsetmedi bana hiç"

Dedim hiç barana bakmadan eğer bakarsam pot kırabilirdim ve bu şuan isteyeceğim son şeydi

Kız bir anda düşen suratını toparlayıp gıcık ve bir o kadar da kibirli halini takınarak konuşmaya başladı

"Aaa Baran benden neden bahsetmedin bu kızcağıza gerçi ne ara bahsediceksin dün bir bu gün ikisinin değil mi ama"

Deyip sinsi gülüşünü tekrar takındı ne sinir bir kadındı bu böyle 

Baran 'a baktığımda o da bana bakıyordu ve bu benim heyecanlanmama sebep olmuştu ama neden yani neden heyecanlanmıştım ki

Daha fazla bu kızın mıymıy hallerine dayanamayıp konuşmaya başladım tekrar

"Belkide önemli bulmamıştır yoksa anlatırdı bana Baran dimi canım"

Biraz önce ben neler söylemiştim öyle iyice utanmıştım ama bu kızın bu hallerinede ayar olmamak elde değildi baranın yüzüne bakamıyordum neyle karşılaşacağım bile belli değil di kızmışmıydı acaba offf be neden öyle söyledim ki

Kızın baya suratı düşmüştü ve daha fazla belli etmemek istercesine tekrar konuşmaya hazırlanıyordu ki Baran söze atıldı

-"Seval benim üniversiteden arkadaşım aynı zamanda da iş arkadaşıyız "

Baran bunları söylerken bana bakıyordu yine bu günkü o üzerinden atamadığı pişkin sırıtışıyla utanmıştım hemde fazlasıyla ama sevinmiştim de sadece arkadaş olmalarına

İNAN BANAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin