İNTİKAM YILDIZI

11. Bölüm "İlk Öpücük"

İyi okumalaar. Dediğim gibi bu bölüm bir sürpriz olacak. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmaayıın.🐸

Yanlarından ayrılıp öfleyle soluyarak odama gittim. Yani Nuranla bana ayrılan odaya. Sinirle masaya yumruklarımı vurdum. Ardımdan Nuran girdi odaya.

"Yıldız iyi misin sakin ol"

"Ya dinlemiyo sabahtan beri peşinden koşuyorum ama yok. Üstelik dediği lafa bakar mısın giren çıkan ne ya. Sen kimsin lan ben senin ağzını burnunu kırmazmıyım" diyip kapıya koşarken Nuran tuttu beni.

"Hayır hayır dur sakin ol. Baştan anlat ne oldu." Dedi ki o sıra Yusuf girdi kapıyı tıklatıp odaya.

"Komserim Mehmet müdür çağırıyor."

"Gidelim şimdi sonra konuşuruz." Dedim ve başıyla beni onayladı. Ardından odadan çıkarak Mehmet müdürün odasına gittik. Kapıyı tıklatarak içeri girdik ve esas duruşa geçtik. Diğerleri de buradaydı oda. Yüzümdeki ciddiyeti ve siniri bozmadım. Ardından Mehmet müdür konuştu.

"Fazla konuşmayacağım durum acil. Menekşe sokakta iki aile arasında kavga çıkmış fakat silahlar tüfekler dahil olmuş. Polis ekiplerimize acilen desteğe gitmeniz lazım." Hepimiz bir ağızdan

"Emredersiniz müdürüm." Dedik.

"Çıkabilirsiniz" demesinin ardından odadan çıkarak hangara doğru yol aldık. Berke yanıma geldi.

"Yıldızzcıım" şuanda onunla hiç uğraşamazdım.

"Sinirliyim uzak dur." Dedim.

"Ooo bomba patlamaya hazır fakat ben o dersi kopyayla geçtim aman uzak durayım." Dedi ve uzaklaştı. Hepsi aramızdaki bu gerginliğim sebebini biliyordu fakat daha da büyür diye sormaya çekiniyorlardı. Hangara gidip aceleyle hazırlandıktan sonra araca bindik. Yol boyunca sessiz kaldım. Kemalle Nuran çaktırmadan cilveleşiyordu. Korayla Berke birbirlerine sataşıp durmuştu Eminde onlara kızıyordu. Ahmet anasını düşünüp iç çekiyordu Muhammet abi ise dua ediyordu her operasyonda olduğu gibi. Şeyde benim gibi sessizdi. Şey işte anladınız yav zorlamayın.

Ardından olay yerine vardık ve teker teker araçtan indik. İndiğimizde ortam savaş ortamı gibiydi. Fazla düşünmeden hemen polislerin yanına giderek müdahale etmeye başladık. Burak eline megafonu aldı ve bağırdı.

"Ya birbirinizden ayrılırsınız yada hepinizi tek tek nezarete atar 1 hafta çıkarmam daha fazla zorluk çıkarmayın." Diye bağırdı. Ardından içlerinden biri kahrol katil polis diyerek üzerime yürümeye başladı. Katil? Sessiz kalırmıyım tam elini kaldırmışken tutup sırtını çevirip elini arkaya aldım ve kulağına eğilip bağırdım.

"Katil bize denmez sizin savunduğunuz o itlere denir. Katil sizin can güvenliğiniz için anasını babasını karısını çocuğunu geride bırakıp burda canla başla çalışana değil sizi koruyanlara silah kaldırana denir. Katil vatanını koruyana değil olmayan vatan arayışına girip masumun kanına girene denir." Dedim ve ters kelepçeyle kelepçeleyip ilerdeki polise seslendim.

"Alın bunu atın bi gece nezarete gelsin aklı başına"

"Tamamdır komserim. Çok güzel konuştunuz. Bu coğrayfada sık sık karşılaştığımız sözcükler. Maalesef alıştık."

"Anlayaklar koçum. Bugün yada yarın anlayacaklar." Dedim ve yanımdan uzaklaştılar. Nasılda vatandaşın aklını sömürmüşlerdi. Bilmiyolardı ki sizi savunuyoruz diyerek asıl onları öldürüyorlardı.

Bana bakan burak ve Timi gördüm. Burağın eski bakışları gitmişti yumuşaktı bunlar fakat umrumda değildi.

Sonunda kavgayı ayırmıştık ve bir kaç kişi emniyete gitmişti diğerleri ise dağılmıştı.