{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 108

Datum: donderdag 7 April
Tijd: 09:00 S'Ochtends
Locatie: Onbekend. {Parijs}

POV Souhailla

Ik staar levenloos voor mij uit
Terwel ik door de straten van Parijs loop
Ik zie dat er allemaal mensen naar mij kijken of naar mij wijzen
Ewa ja ik zie er niet bepaalt mooi uit nee
Weet je FoCk Naufel als hij mij in 2 maanden kan vergeten en vervangen door één of andere Chick dan kan ik dat ook en ik bedoel het gedeelte van vergeten
Ik heb hem niet eens nodig ik kom over hem heen
Ben blij dat ik geen bed met hem heb gedeelt Klootzak dat die is
Dan bedenk ik mij ineens iets

"Mijn dochter!" zeg ik hard en stop met lopen
Ik ik weet niet waar ze is!!
Ooof hoe heete dat hotel van Safouane!!!!
Ik kijk hopeloos voor me uit
Wat moet ik toch doen!!
Ik ben alleen heb geen geld geen telefoon ik ben hulpeloos
Mijn dochter ik wil haar zien
Ik wil haar in mijn armen
Hoe zou ze heten?
Welke kleur ogen zou ze hebben
Zal ze mijn zwarte stijlen haren hebben?
Mijn roze lippen
Mijn groene ogen
Het begint ineens hard te regenen
Alsof de lucht weet hoe ik me voel
Ik voel de regen druppels langst mijn lichaam glijden
Ik ben helemaal doorweekt
Ik kijk om mij heen en zie allemaal mensen weg rennen van de regen en ergens onder schuilen
Ik voel mijn natte haren voor mijn gezicht
En dan zeg ik iets wat ik nooit eerder heb gezegt

"ya Allah aub help mij ya Rab ik smeek u ik- ik wil naar mijn dochter aub help mij........... Ik weet niet wat te doen" zeg ik huilen tegen de lucht
Dikke tranen gemixt met regen rollen over mijn wangen ik zak door mijn knieën op de grond en begin harder te huilen met mijn blik op de grond gericht
Ik sla mijn armen om mijn buik

"Ya rabb Aub" fluister ik huilend
Ineens stopt het met regenen ik kijk
Omhoog en zie dat de donkere wolken verdwijnen
Ik sta op en kijk er langer na
5 seconden later schijnt de zon ineens op mij

"Souhailla?" ik kijk naast me

"Tarik?" zeg ik verbaast hij komt mijn richting op gelopen

"Wejoo Souhailla zo lang gele-" hij stopt zijn zin en kijk mij verbaast aan van top tot teen
Ik bibber van de kou

"Wat is er met je gebeurt?" zegt hij geschrokken hij trekt zijn jas uit en slaat die om mijn schouders
Wow hij is zo veranderd
Ik heb hem jaren niet gezien

"Ik-" ik stop mijn zin
Tarik kijkt mij afwachtend aan
Ik kom niet uit mijn woorden

"Kom je moet je opfrissen straks word je ziek" zegt hij en begeleid mij naar zijn auto ik stap in zonder iets te zeggen en Tarik stapt zelf ook in en begint te rijden
De rest van de rit is het stil
Na een tijdje stopt Tarik voor een groot huis ik kijk er naar van uit de auto raam
Ik schrik doordaar Tarik ineens mijn deur open maakt

"Yallah kom" zegt hij ik knik en stap uit we lopen naar zijn huis Tarik opent de deur met zijn sleutels en loopt naar binnen ik volg hem
Als we binnen zijn sluit hij de deur
Ik zie Tarik veder lopen ik volg hem still we komen een grote woonkamer in gelopen

"Ewa" zegt Tarik
Huh wacht is dat

"Kahlil?" zeg ik verbaast
Ik zie hem op de bank zitten
Wow hij is ook echt veranderd

"Salaam,, Tarik wie is dit?" zegt Khalil terwel hij opstaat
Ooh hij herkent me vast niet omdat ik doorweekt ben en er uit zie als een zwerver

"Broer dit is Souhailla" zegt Tarik
Khalil kijk mij lang aan
Hij komt dichterbij lopen en bekijkt mij goed
Ik kijk hem raar aan
Dan schrikt hij

"Souhailla???" zegt hij verbaast

"Salaam" zeg ik

"Wejoo zo lang geleden hoe wanneer- hoe zie je er wel niet uit" zegt hij en kijkt mij aan