{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 18

Datum: Maandag14 September~2020~
Tijd: 11:04 'S ochtends
Locatie: Winkel Straaten {Den Haag}

POV Souhailla

Ik stap mijn auto uit en loop naar de Bakker toe en koop verse croissantjes en donuts ik loop dan naar de Starbucks en koop  cappuccino's
Ik loop dan naar mijn auto en rijd naar het ziekenhuis waar Safouane ligt helaas ik heb geen oog dicht gedaan gister mijn brein bedacht allemaal scenario's over hoe hij dood gaat of dat hij nu dood is het was echt een marteling ik wou bij hem slapen gwn bij hem blijven in het ziekenhuis maar dat mocht niet van die krr dokter ik vertrouw hem niet wollah
L mohim als ik ben aangekomen bij het ziekenhuis ik parkeer mijn auto en stap dan uit terwel ik het eten en de coffee's pak ik loop dan het ziekenhuis in naar de lift die opeens het nu wel doet ik druk op de 20e verdieping en wacht dan af jullie denken zeker voor wie haal je ontbijt nou dit is voor De jongens Yusuf Nesim En Yassine hun zijn daar al heel lang en vroegen of ik ontbijt wilde mee brengen ja echt raar hun mochten daar wel blijven en ik niet again die dokter vertrouw ik niet
De lift deuren gaan open en ik stap de lift uit en loop naar Safouane zijn kamer ik open de deur en loop naar binnen

"Ik heb 4 Starbucks en 10 Donuts en-" ik stop met praten en kijk met grote ogen naar Safouane!!!!
Hij.......zit recht op hij leeft
HIJ IS WAKKER
Ik laat alles vallen en ren naar Safouane toe en knuffel hem ik begin opeens te huilen

"OMG Safouane je bent wakker!!" zeg ik en knuffel hem strak maar dan doet die iets wat ik niet had verwacht
Hij duwt mij weg en kijkt mij emotieloos aan

"Wil je afstand houden ik ben gewond" zegt hij koud ik kijk hem verbaasd aan

"wat doe je hier Souhailla" zegt hij kill

"ik ben hier voor jou" zeg ik serieus hij rolt met zijn ogen

"ga ga Je bent zws een kechba en hebt heel Den Haag gehad kifesh je doet ze3ma je bent bezorgt Golddigger" zegt hij koud de jongens kijken hem verbaad aan en ik kijk hem ongelovig aan

"Safouane waarom doe je zo....... Anders" zeg ik
Wollah kifesh hij doet zo anders
Zo raar hij is niet zichzelf (je moest eens Weten Souhailla😔)
Hij kijkt mij emotieloos aan
Geen enkele emotie is te zien in zijn ogen zijn mooie bruine ogen die eerst altijd glinsterde als ze mij zagen staan nu zo Kill en koud
alsof ik tegen een hele andere persoon praat

"Luister Souhailla je mag dan ze3ma verliefd zijn op mij of mij leuk vinden maar wollah meh dat ik het zelfde voel voor jou je bent gewoon een pion in mijn spel Souhailla het was allemaal fake het was niet echt ik wilde je alleen in mijn bed that's it" zegt hij Koud ik kijk hem Verbaasd aan ik voel een brok in mijn keel en voel mijn handen trillen mijn adem haling versnelt

"eyy broer kifesh?", zegt Yassine

"ja wtf zeg jij allemaal konyo je weet toch dat dit Souhailla is je houd van haar" zegt Nesim Safouane kijkt mij droog aan

"We weten allemaal dat ik haar wilde voor haar lichaam ga niet onschuldig spelen" zegt hij ik voel steken in mijn hart nee erger ik voel kogels in mijn hart zijn woorden zijn als kogels en elk woord raakt mij in mijn hart
Ik kijk hem stil aan en loop dan erg zonder iets te zeggen als ik bijna bij mijn auto ben hoor ik een stem

"Souhailla wacht!!" ik draai mij om en zie Yassine ik kijk hem Emotieloos aan

"Souhailla hij weet niet wat die zegt vergeef het hem hij is net uit zijn coma" zegt Yassine

"hoe kan hij uberhoud wakker zijn het zou toch ze3ma maanden duuren" zeg ik koud yassine kijkt mij moeilijk aan

"ik weet het ook niet de dokter zei ook dat het een wonder was" zegt hij dan komt hij dichterbij en pakt mijn hand vast