{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 19

1 Maand later

Datum: Maandag 5 oktober ~2020~
Tijd: 18:55 S'Avonds
Locatie: Verlaten Fabriek {Den Haag}

POV Souhailla

Ik doe pijnlijk mijn ogen open en staar dood voor mij uit hier lig ik dan in een kamer vastgebonden aan de verwarming met handboeien die met elke bewig die ik maak scheurt tegen mijn pols ik voel mij verraden bedrogen gebruikt het voelt precies als paar jaar terug ik krijg allemaal flashbacks van hoe mij pleegouders mij martelen en misbruikte
Dit is de ergste maand van mijn leven
'Safouane' kwam elke dag naar mij om mij te brengen naar een kamer waar hij mij uuren lang ging martelen hij genoot van mijn pijn
Hoe kon ik zo blind zijn?
Waarom voelde ik iets voor een monster als hem
Ik haat hem
Hij mag dood vallen
Beter nog Ik. Ga. Hem. Vermoorden.
Ik herinner mij gister nog een rilling gaat door mij heen...

{Gisteren}

"Safouane alsjeblieft laat mij gaan!!!!" schreeuw ik huilend hij negeert mij en sleept mij veder van mijn haren
Hij gooit mij een kamer in ik val hard op mijn gezicht

"Auw!!" schreeuw ik pijnlijk
Ik draai mij om en kijk 'Safouane' smekend aan

"Waarom doe je dit Safouane!!" schreeuw ik  hij kijkt mij Grijnzend aan
En komt dan dichterbij hij pakt mij vast bij mijn arm en trekt mij hard omhoog waardoor onze gezichten dicht bij elkaar is ik kijk hem diep in zijn ogen aan zoekend naar een emotie maar ik vind geen 1 het enige wat ik zie zijn zijn kille emotieloose bruine ogen

"zielige Souhailla toch" zegt 'Safouane'
Hoofdschuddend hij tilt mij op en duwt mij op een soort tafel met allemaal riemen ik begin wild tegen te stribelen

"krr Safouane LAAT MIJ LOS!!!!" schreeuw ik dike tranen rollen over mijn wangen hij slaat mij hard in mijn gezicht waardoor mijn hoofd helemaal draaid ik voel mijn wang bonken

"HOU JE RUSTIG KRR KECHBA!!!" schreeuwt hij hard ik wil mijn hand op mijn wang doen maar voor ik kan reageren maakt die mij vast aan de tafel door de riemen om mijn pols en benen te doen ik beweeg wild hopend dat ik los kom maar helaas
Hij kijkt mij grijnzend aan hij scheurt mijn shirt en mijn broek ik schud huilend mijn hoofd

"Safouane STOP ALSJEBLIEFT!!!!" smeek ik het enige wat hij doet is psyco kijken is hij psychisch ofzo!!???? WTF
Hier lig ik vastgebonden op een tafel 
Hij pakt een apparaat waar allemaal draadjes aan zitten hij plakt een paar draadjes op mijn buik slaap hart armen en benen

"WTF IS DIT!!" schreeuw ik bang hij begint psyco te lachen en doet het apparaat aan hij komt dan dichter bij en kijkt mij geamuseerd aan

"kijk Souhailla zie je deze apparaat?" zegt hij serieus ik blijf stil hij slaat hard op de tafel
Waardoor ik schrik

"ZIE JE DIT APARAAT!!!!????" schreeuwt hij woedend waardoor je zijn ader ziet

"JAAA!!" schreeuw ik geschrokken en kijk er bang naar

"Dat apparaat geeft schokken!" hoor ik opeens naast miij oor ik maak een schrik geluid opeens staat hij weer voor mij

"ik ga je een paar vragen stellen en als je niet eerlijk antwoord krijg je een schok" zegt hij Kill ik kijk ongelovig naar de persoon die voor mij staat
Dit moet Safouane voorstellen?
Ik ik herken hem niet
Die blik in zijn ogen heeft die nooit gehad een blik van Een psychopaat een blik van 'ik kan je elk moment vermoorden'
Ik dacht dat hij het zelfde voor mij voelde maar ik had het mis als je om iemand geeft dan doe je die gene toch geen pijn?
Ik had het mis ik ik heb mij vergist in hem hij is een monster
En monsters verdienen het niet om te leven ik ga de opdracht uitvoeren van de baas als ik hier uit ben vermoord ik hem en ik ga er van genieten!!
Fuck hem!!