It was always him.

3

Hij staat nu precies voor me. Ik word helemaal rood, maar probeer me in te houden. "Heb ik je boos gemaakt ofzo?" Zeg ik snel.
Hij neemt een diepe zucht en loopt weer terug naar de bank. "nee niks laat maar"
Na een lange stilte wil ik weglopen, maar dan maakt mijn moeder me af.

Ik word gebeld door me moeder en neem gelijk op.
"Gaat het goed of wat?" Zegt ze.
"Nee"
Tijdens het bellen loop ik naar de keuken.
"Je hebt geen keus je moet trouwen we hebben alles al geregeld."
"Wat? Mama waarom doe je me dit aan?" Zeg ik met een hoge toon.
"Je hebt geen keus" zegt ze nog een keer en hangt op.

Ik zak op de grond, maar probeer mijn tranen in te houden. Natuurlijk vallen mijn tranen naar beneden. Ik hoor voetstappen dichterbij komen en veeg gelijk mijn tranen weg. Snel sta ik op en zie ik een lange persoon. "Wat is er aan de hand" zegt Adam. "Niks laat me met rust." Ik loop langs hem hard tegen hem aan, maar hij trekt mijn arm terug. "Ik wil niks met jou te maken hebben" en loop weg. Ik wil zo graag zeggen dat ik ben verkracht, maar zeg het toch niet...

Ik wil net naar boven, totdat ik de deurbel hoor.
Ik en Adam lopen er samen naartoe.
"Salaam schatjes ging het goed?" Hoor ik Rachida zeggen. Ik zie Adam knikken dus besluit mee te knikken. "Mooizo"

2 uurtjes later:

"Dan gaan we maar weer" hoor ik Rachida zeggen.
Ze praten al 2 uur lang en ik word er gek van.
Rachida staat op en loopt richting de deur.
Ik zie dat Adam op zijn telefoon zit, stiekem probeer ik mee te kijken. Het werkt toch niet.
Mijn moeder groet ze nog en ik ook.
Ik rol met mijn ogen wanneer ik Adam zie.
Hij negeert me ook.
"Beslama zina" hoor ik Rachida zeggen
"Beslama" zeg ik terug met een neppe glimlach.
En toen ging de deur dicht....

Adam:
"Wanneer mijn moeder de deur dicht doet begin ik gelijk met praten.
"Mama je weet dat ik niet wil trouwen."
"JE MOET"
"HET IS TOCH MIJN KEUZE OF NIET" schreeuw ik. "JOU KEUZE BOEIT MIJ NIET" schreeuwt ze terug. "Laatmaar" zeg ik en loop weg.

Ik neem een bocht en loop zo'n 5 minuten door.
Wanneer ik een bocht wil maken kom ik tegen een korte meisje aan, ben letterlijk 1 kop langer dan haar. Ik kijk naar beneden en zie dat het Yousra is.
"Wat doe jij hier?" Zeg ik.
"Vliegen en jij?" Zegt ze droog.
"Kruipen."
"Oke mag ik er langs?" Hoor ik haar zeggen.
Wanneer ik wil schuiven staan we allebei aan dezelfde kant, weer en weer.

Ze neemt een diepe zucht en loopt door mij heen.
"Heel lief van je" zeg ik.
"Weet ik" zegt ze terug en loopt om de hoek.

————————————
STEM!!!
————————————

Yousra:
Ik wil dood, dood omdat ik vies en een hoer ben.
Ik stop mijn airpods in mijn oor en loop naar buiten.
Wanneer ik een bocht wil nemen, kom ik tegen een jongen aan.
Ik kijk naar boven en zie dat het Adam is. Ik kijk recht in zijn ogen aan en rol met mijn ogen.
"Wat doe jij hier?" Hoor ik Adam geïrriteerd zeggen.
Ik reageer droog terug en probeer weg te kijken.
"Mag ik er langs?" Zeg ik moe.
We schuiven samen dezelfde kant op.
Ik rol met me ogen en loop door hem heen.
Ik haat deze dag.

Thuis aangekomen, haal ik al mijn make-up af, loop ik chagrijnig naar mijn kamer en besluit een dutje te doen. Eten doen we vandaag niet.