It was always him.

2

2 weken later:

Ik loop naar beneden, omdat ik mijn moeder hoor schreeuwen. "A SLETTEBAK STA OP" ik kijk ondertussen kijk ik op mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. 10 uur? Bruh..

Wanneer ik in de woonkamer sta word ik hard geknepen in mn arm. Mijn mond verlaat een
zachte kreun.
"Auw!" "Je gaat trouwen, je gaatt uit huis ik wil je niet meer hier." Zegt ze. "Wat? yemma je gaf me nog 2 weken?! Asjeblieft geef me nog even tijd! Wat heb ik je misdaan? " Ik kijk haar spijtig aan. "Nee genoeg!" Schreeuwt ze terug en pakt me bij de arm.

"Ik heb al iets in gepland en we gaan hun over 1 week ontmoeten!" Zegt ze. "WAT mama NEE!" ze geeft ze me een klap. "Asjeblieft ik wil niet met een vreemdeling trouwen!" Ik probeer mijn tranen nog in te houden, maar het lukt niet. Ze loopt naar boven en fluistert "hoerenkind" p7el ik hoor haar niet.
Ik ren naar boven stampend op de trap.
Ik heb de neiging om mijn bloedeigen moeder te slaan, maar ik heb respect.
Na een beetje te scrollen op instagram word ik geroepen door mijn moeder. "YOUSRA KOM SNEL!" ik ren naar beneden hopend dat er niks erg is.

"Wat is er mama?" "ADAM EN RACHIDA KOMEN ZO KLEED JE SNEL OM" "wie komt?" Zeg ik terug. Ik ben echt confused nu.
"Jou man? Ja he" er komt een duivelse glimlach op haar mond,Walgelijk. "Kon je me dat niet eerder vertellen?" Zeg ik hardop. Ze knijpt me in m'n arm waardoor mijn mond een zachte kreun verlaat.
"Kleed je om a kechba" zegt ze.
Ik neem een diepe zucht en kan wel doodvallen.

Mijn moeder weet niet dat mijn maagdelijk weg is. Ik wil geen man, en zeker nu al niet...
Ik wil mijn moeder niet teleurstellen, dat ook.

Ik loop naar boven en trek een licht-blauwe takshita aan met mijn haar gekruld.

Na een halfuur hoor ik de deurbel. Ik schrik, want ik ben nog lang niet klaar met alles.
Ik hoor dat mijn moeder de deur open doet en ze netjes "salaam Rachida" zegt.
Mijn hartslag gaat hoger en hoger.
Ik hoor iemand de trap op lopen en mijn kamer met een ruk opendoen. "Yemma!" Zeg ik. "Sta op ze zijn er!" Zegt ze.
"Isgoed" ze geeft me een dodelijke blik.

Na 2 minuten loop ik mijn kamer uit. Ik loop nog even naar de douche om te kijken of ik er goed uit zie. Ik zet mijn neppe glimlach op en loop naar beneden. Ik zie alleen maar die jongen (Adam) en zijn moeder. Ik zet een stap op de trap en dan draait iedereen zich om, mijn hartslag gaat sneller en sneller.

Adam:
Ik heb letterlijk geen fucking zin om te trouwen, geen enkel vrouw is serieus...
Ik loop ik de woonkamer en neem plaats op een stoel. Ik glimlach nep naar Samira (de moeder van Yousra) ik scroll nog even op mijn telefoon totdat ik een voetstap hoor. Gelijk draai ik me om.
Ik blijf haar aanstaren, wat een schoonheid.

Ze loopt naar beneden en glimlacht ze heeft hele diepe kuiltjes, staat haar goed.
Ze geeft me een hand en drukt er zacht in. "Hoi..." ze ik snel, "hoi" hoor ik droog terug. ik krijg een warm gevoel van binnen, maar probeer het te vermijden
Ze loopt verder naar mijn moeder en groet haar. "salaam gelti koulchi mlig?" "Alhamdullilah"

Ik zie dat Yousra naar de keuken loopt en kijk nogsteeds naar haar toe. ik zie dat ze word geknepen door haar moeder, wat ik raar vind. Ze houdt met haar hand op de plek waar ze werd geknepen.
Pijnlijk.

———————————-
STEM!!!
———————————-

Na een beetje praten en oogcontact zegt mijn moeder: "oke ik en Samira gaan een rondje lopen zodat jullie kunnen praten." niet weer dit..

Yousra:

"Nou dit is allemaal gepland, ik wil niet eens trouwen." zeg ik. "Ik wel dan? mijn moeder dwingt me om te trouwen. zegt Adam

Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog en zeg "ik doe dit alleen voor me moeder en voor niemand anders."
Ik voel dat hij heel boos word en richting mij loopt.
Mijn hartslag gaat omhoog en ik voel een koude muur op mijn rug. Volgens mij heb ik hem boos gemaakt.