It was always him.

14

ik word wakker gemaakt door mijn buren, ze zijn deze week aan het verbouwen denk ik..
ik zet thee klaar en maak nog een salade. het is vandaag lente dus wordt het eindelijk wat warmer.
ik ga voor een frisse wandeling vandaag. ik doe mijn Airpods in en loop naar buiten. als de deuren van de lift net dicht willen gaan zie ik een been tussen gaan.
weer gaan de deuren open. als ik naar de persoon kijk schrik ik. huh Amine? hij heeft een mooie witte blouse aan dat zijn spieren nog duidelijker maakt. als ik besef dat ik staat kijk ik gelijk weg...
sinds wanneer woont hij hier?

"kon je niet wachten?" zei hij. "zeker weten niet als ik jou zie" zeg ik chagrijnig terug.
"nou ik zie dat iemand niet zo blij is vandaag, met de verkeerde voet uit bed gestapt?" "nee, ben toevallig gewoon chagrijnig geworden toen ik jou zag"

"nou nou niet liegen he" zegt hij terwijl hij lacht.
"maar sinds wanneer woon jij hier?" zegt hij.
"dat is precies wat ik jou wou vragen..."
"ik woon hier al bijna 2 maanden" zegt hij, interessant. "waar ga je naartoe?" vraag ik.
"gewoon een lekkere wandeling maken, en jij?"
"nou ik toevallig ook." de lift deur gaat weer open en we lopen samen toevallig naar buiten.

"dit klinkt misschien apart maar ben je nog vrijgezel?" "waarom, vind je me leuk.." vraag ik blozend. "ik zie je wel blozen, maar beantwoord me vraag nou even.." zegt hij.
"nee, niet meer.." zeg ik terwijl ik aan Adam denk.
"mag ik je een keer uit eten mee nemen?" zegt hij.
"sorry ik ben niet zo netjes kwa die restaurants, heb liever mc donalds.." "maakt niet uit dan eten we mc donalds." antwoord hij terug. "deal?" "deal, naar mijn huis vandaag?" "prima" zeg ik terug.

"dan zie ik je." zegt hij terwijl hij me een knipoog geeft. zijn mooie kuiltjes zijn zichtbaar, weer kijk ik te lang naar hem. "niet te verliefd worden he" zegt hij opeens. "doe ik" zeg ik sarcastisch terwijl ik op me lip bijt. ik geef hem een knipoog en zie hem staren naar mij. "niet te verliefd worden he.." zeg ik.
als hij door heeft dat hij te lang staart kijkt hij weg.
"geef me je telefoon nummer zodat ik je kan bellen."
als ik me nummer heb gegeven lopen we allebei weg.

paar uur later

ik ben net thuis aangekomen, ging even lopen naar de winkel en heb wat spullen gehaald voor vanavond. als ik eerlijk mag zijn ben ik best wel excited over vanavond, ik mag oprecht geen boeren laten naast hem.

ik maak nog even mijn favorite smoothie, even hopen of hij het ook lekker vind. ik doe nog even een lekker nummer op, no scrubs letterlijk mijn favoriete nummer. ik word na 20 minuten onderbroken door een raar nummer. Wat als het Adam is? ik neem zo snel mogelijk op. "hallo wie is dit?" "ben je me nu al vergeten?" zegt een bekende stem. "oh hoi Amine, moet ik nu komen?" "kom wanneer je wilt" "isgoed ben dr over 10 minuten.

eerste wat ik doe is rennen naar me kamer. wat moet ik aantrekken? ik trek mijn favorite essentials pak aan. ik doe me haar mooi los en doe wat make up op. nog natuurlijk parfum want iedereen moet lekker ruiken... ik krijg een appje van Amine. oh gelukkig hier staat z'n huisnummer.

ik pak nog de smoothie en vertrek naar zijn huis.
als ik heb aangeklopt wordt de deur binnen no-time open gedaan. "Hoi ken ik jou?" zegt hij sarcastisch met een vieze blik. "ew nee dan heb ik bij de verkeerde geklopt" ik geef dezelfde energie terug as i should.

"kom binnen" zegt hij lachend. ik bewonder zijn huis. wow het is hier oprecht mooi. "hmm mooi hoor" "weet ik" ik neem plaats op de bank.
"nou wat wil je eten?" vraagt hij. "hmmm doe maar een mc chicken veggie menu met een aardbei milkshake" "goeie" nadat hij heeft besteld ploft hij naast me. "wat gaan we kijken" vraag ik. "prison break?" zegt hij. "is dat ook je favoriete serie!" schreeuw ik. "ja! ook de joune?" "JA DUH!!" zeg ik.
"Oke kom kijken, en ik heb een smoothie voor jou meegenomen" "hmm het is sowiezo vies" zegt hij sarcastisch. "you wish.."

na zo'n 30 minuten krijgen we onze eten. "ik sterfte bijna!!!" zeg ik. lachend zitten we aan tafel. als ik eerlijk mag zijn is Amine echt grappig, hij heeft veel schijt en maakt veel grappen, ideale vriend.

als we hebben gegeten. ploffen we weer op de bank. we kijken samen verder naar prison break en kletsen veel met elkaar. als het opeens stil wordt tussen ons, komen we steeds dichterbij elkaar. onze lippen raken elkaar bijna aan. ik voel zijn zachte hand op mijn wang glijden. ik voel een traan naar beneden glijden, als ik besef waarmee ik bezig ben kijk ik weg. "sorry ik kan dit nu even niet.." zeg ik. "ik snap het, het wordt ook laat." zegt hij. "dankjewel dat je het snapt ik ga nu naar huis" zeg ik terwijl ik opsta en mijn jas aantrek. als ik bij de deur sta, loopt hij naar me toe en geeft me een knuffel. ik voel een warme tint in me buik. "dankjewel he voor vandaag" zeg ik.
"jij ook princess"

aangekomen thuis trek ik zo snel mogelijk mijn kleding uit en spring in bed. ik wil niet weer gevoelens voor een jongen, ik word elke keer achtergelaten.