It was always him.

12

Ik sta voor de airport, en kijk Youssef nog aan.
"I..ik hou van je Adam..." er rolt een traan naar beneden, gelijk veegt Adam die weg.
"Ik ben niks zonder jou..." zeg ik nog.
"Het is al goed je krijgt een nieuwe man en mooie kinderen..." ik kan hem gewoon niet los laten.
We komen steeds dichterbij elkaar, uiteindelijk geef ik hem een lange kus. Mijn hand glijd van zijn achterhoofd tot aan zijn nek. "Ik hou van je.." zeg ik.
Ik neem kleine stappen naar voor en laat zijn hand uiteindelijk los, daar ging ik dan...

Ik ga Naar Frankrijk en kom nooit meer terug. Ik heb helemaal niks meer van mijn moeder gehoord. Ik kan haar nergens vinden, maar boeie ze haat mij toch. Ook heeft Adam geen contact meer met zijn moeder. We hadden de kans om te scheiden maar we houden toch erg van elkaar, hij was de juiste.

Ik loop de vliegtuig binnen en neem plaats.
Ik bekijk nog leuke foto's van mij en Adam samen. 
Daar gaat een traan. Adam zei tegen mij dat hij ooit opzoek gaat naar mij, hopelijk gebeurd dat ook.
Met Adam in mijn gedachten val ik in slaap.
We krijgen een melding dat de vliegtuig gaat dalen.
Ik schrik wakker en na zo'n paar minuten kunnen we uit de vliegtuig stappen.
Ik check nog op mijn telefoon of Adam mij heeft geappt, nee.
Ik loop met tassen en koffers naar een appartement/hotel. Ik mag pas over een paar dagen mijn nieuwe huis binnen dus verblijf ik hier.

Ik besluit een beetje te slapen, er is teveel gebeurd afgelopen 3 dagen.
"Uhg" zeg ik. Ik kan gewoon niet slapen.

"Pfff het is zo saai" zeg ik zuchtend.
Zal ik Adam appen? Nee... of toch wel..
Ik begin met typen: 'Adam, alles goed? Ik mis je...'
Ik druk op verzenden zonder dat ik het door heb.
Moet ik het verwijder of gaat hij raar denken?
Ik wacht wel totdat hij terug antwoord.

Ik besluit een rondje te maken om de buurt te verkennen. Hmmm even kijken wat ik ga aantrekken. Een witte spijkerbroek met een zwarte blouse en witte schoentjes.
Ik doe mijn haar los en heel licht make-up.

Als ik naar buiten loop kom ik keihard tegen iemand aan. Daar zat ik dan op de grond. "Are u okay?" Hoor ik hem zeggen. "Ja het gaat wel, i mean yes i'm okay"
Zeg ik stotterend terug. Ik sta op en kijk in de ogen van een mooie jongen. "Oh eindelijk iemand die Nederlands spreekt" zegt hij.
"Oh hahaha" zeg ik terug. "Trouwens mijn naam is Amine je bent echt prachtig." Zegt hij. "Ik ben Yousra aangenaam kennis te maken" zeg ik sarcastisch. "ben je vrijgezel als ik vragen mag?" Zegt hij. "Ehm nee ik heb al een vriend" zeg ik. "Oh oke" zegt hij terwijl hij gelijkt doorloopt, Jongens he... 

Het is nu al 10 uur in de avond en ik merk dat Adam mij niet terug heeft geappt. Als ik whatsapp open en naar de chat van mij en Adam ga, zie ik dat hij me heeft geblokkeerd... wat? Waarom? Wanneer? Allemaal vragen in mijn hoofd.

Dagen, weken maanden gingen voorbij..

ik wordt wakker gemaakt door mijn wekker. ik zie dat het 10 uur is, goed op tijd. mijn planning voor vandaag is boxen. sinds het incident ben ik steeds meer op mezelf gaan letten. ik denk steeds minder aan Adam. ik heb steeds meer door dat Adam niks voor me betekende, natuurlijk hadden we een leuke tijd maar het is nu allemaal beter.

ik trek mijn sport kleren aan en doe me haar in een hoge staart. ik eet nog ff snel cornflakes en vertrek naar de boksschool.
aangekomen daar zie ik mijn trainer.
"goedemorgen Yousra, hoe is het?" "het gaat goed hoor frisse ochtend." "oke Yousra we hebben een nieuwe gast, je mag gelijk met hem sparren."
"yess, dankjewel" zeg ik, eindelijk een nieuwe uitdager.

Ik wacht zo'n 2 minuten totdat ik word aangetikt op me schouder. "Jij bent Yousra?" hoor ik een mooie mannen stem zeggen. ik draai me snel om en kijk diep in de ogen van een mooie jongen. "aangenaam ik ben Amine, kennen we elkaar ergens van?" "oh ja die Amine! jij bent die Amine die vroeg of ik vrijgezel was, ik botste toen tegen je aan."

"oh ja! dat jij dat nog weet.." zegt hij.
"ik ben gewoon slim en onthoud alles.." zeg ik trots terwijl ik grijns. voordat Amine weer wilt praten wordt hij onderbroken door de trainer. "niet teveel geroezemoes, beginnen!" schreeuwt hij.

We beginnen rustig met paar tikjes, ik zie dat hij harder slaat, dus sla ik harder terug."
ik ontwijk een stoot van hem en geef een harde stoot dicht bij z'n slaap. "voelde je die?" zeg ik trots.
"beetje, maar voel je deze ook?" ik krijg een rake stoot terug. ik grijns, nu gaan we echt beginnen.

als we klaar zijn met trainen zegt Amine: "je was niet slecht om eerlijk te zijn. je moet beginnen met wedstrijden, je gaat ver komen!"
"hahahaha lief maar nee joh" zeg ik.
ik zie zijn zweet druppelen op zijn hoofd, zijn tanden zijn wit en recht. hij heeft mooie kuiltjes en mooi donker haar. "wat kijk je zolang, ik weet ik ben lekker" zegt hij. ik schrik van mezelf. hij heeft me gecatched. "nee hoor ik staarde naar je omdat je..." ik kon geen reden bedenken dus bleef ik stil.

hij lacht en geeft mij een boks. ik kijk rechtop naar boven, hij is zo mooi lang.
"fijne dag a kleintje" "euhm ik ben 1,70 dat is niet zo kort, jij bent gewoon lang" "weet ik" zegt hij terug terwijl hij weg loopt.

"wow.." fluister ik in mezelf. wat gebeurde dr nou net? "je vind hem leuk he" zegt mijn trainer. "nee hoor hij doet me gewoon denken aan iemand.
"hmmmm" zegt hij terug.