ÇİRKİN

3.1

İyi okumalar:)

Penceresiz kaldım annem...

———

Zar zor gözlerimi açtığımda bembeyaz bi duvarla karşılaştım
Görüşlerim biraz daha netleştikten sonra sesler gelemeye başladı
"Ege bey maalesef sevgiliniz hafızasını kaybetti bi süreliğine "

Ege kimdi ?sevgilimi? Mal deniz ne konuşuyon hafızan gitmiş

"Ne kadar süre bu tahminen "
Dedi karşıdaki ses telaşıydı sanki biraz

"Bilmiyoruz geçmiş olsun"
Dediğinde kapı kapanma sesi duydum

Ben nasıl böyle bi hale gelmiştim ben neden hafızamı kaybetmiştim ?

Gözlerimi artık tavandan ayırıp sağa çevirdiğimde koltukta oturan iki kişi yatağın ucunda oturan bi kişiyi gördüm

Tahminen yatağın ucundaki egeydi
Sevgilim olan ama haberim olmayan her neyse koltukta oturan
Benim yaşlarımda bi kız gine benim yaşlarımda bi erkek perişan haldelerdi

Peki ya annem ve babam abim nerde onlarında olması lazımdı neden gelmediler acaba ?

Etrafımdakilere anlamsızca bakarken yaşımdaki kız uyandığımı görür görmez
"Aha uyandı"
Diyip yanıma geldi
Yatağımın ucundaki kişide yanıma yaklaştı usulca elimi avuç içine alıp
"Sevgilim?"
Dediğinde
İlk önce şaşırsamda sonra elimi hızlıca çektim
Yattığım yerde düzleşip oturma pozisyonuna geçtim

"Siz kimsiniz ve annem babam nerde?"
Dediğimde
Herkesin yüzü bi anda düştü ben dışında her yere bakmaya başladılar

Noluyo amk burda be!

Ege olan şahıs
Söze girip
"Deniz ben senin sevgilinim ege (kızı eliyle gösterip)
Bu senin en yakın arkadaşın gece
(Yanındaki erkeği gösterip)
Buda enişten yani gecenin sevgilisi ve benimde en yakın arkım ama sen bizi hatırlamıyosun büyük ihtimalle "
Dedi yere bakarak

Onları kırmamak için
Hafif bi gülümsemeye çalışarak
"Kusura bakmayın ama cidden hiç bişey hatırlamıyorum ve ayrıca memnun oldum"

Bana buruk tebessümler gönderdiler
Bi süre
Ağzımı aralaşmış annem falan nerde soracaktım ki
Kapı açıldı hızla ve abim girdi görüş alanıma
Sonunda tanıdık birini görmem bana derin bi nefes aldırdı

Abim hızla yanıma gelip sarıldı sıkıca
"Bücür iyimisin ?"
Dedi yumuşak sesiyle
"İyiyim abide annemle babam nerde niye kimse bişey söylemiyo ben gitmek istiyom"

Abim olduğu yerde öbürkülerine bakarken anlamaz gözlerle
Ege olan söze girdi

"Abi biz senle bi konuşalımmı?"
Abim kafasıyla onayladıktan sonra kapının kapanma sesi geldi

Oda da kalan 2 kişide yatağın ucuna oturarak
Konuşmaya başladılar
"Yenge"
Dedi erkek olan
"Sen şimdi hatırlamıyon mu ya bizi o kadar anılarımız oldu"

"Bakın ben gerçekten hatırlamıyorum benim hiç arkadaşım yok bi kere "

Kız söze atlayıp
"Ben senin 3 yıllık arkadaşınım nasıl hatırlamazsın ya "
Dedi sitem edercesine

Ağzımı gine aralamış bişey söylicekken
Abimler geldi

"Denizim"
Dedi sesi titrek çıkmıştı

"Efendim?"

"Biz sana bişey söylicez ama.."

"Ama.."

"Deniz bizim annemle babamız öldü yıllar önce ama sen bunu şimdilik hatırlamıyorsun "
Dediğinde

Yanaklarımın şelale misali durmadan aktığını anlıyabiliyordum

Elim, ayağam hatta dişlerim bile titriyordu

Kafamdaki sesler iyice artmış ne diceğimi bilmeden sadece orda kriz eşiğinde oturuyodum

Abimler yavaşça bana yaklaştıkları sıra

En sonunda ağzımı aralayıp
"Hayır hayır! Ölemez onlar ya ÖLEMEZ!"

Kendimi ormanda kaybetmiş gibi hissediyordum elimden tutan herkes uzaklaşıyo hissediyordum
Elimdeki herkesi kaybediyordum

"Annem bende kek yapayımmı?"

"Yap bakalım babana abine süpriz olsun"

"Hadi yapalım"dedim ellerimi birbirine vurarak

Tezgaha yetişemediğim için ayağımın altına sandalye aldım

"Bak anne senden daha büyük oldum"
Demiştim gülerek

———

"Baba nasıl kek nasıl ?"
Dedim sabırsızca

"Çok güzel olmuş güzel kızım"
Dedi saçlarıma buse kondurarak

"Annemde yaptı baba onuda öv"

"Çok güzel olmuş güzel karım"
Dedi aynı şekilde  annemin saçlarınıza öpüp...

Artık sinirlerim tavan yapıp
Yanımdaki sehpada ne bulduysam fırlatmaya başladım ama bunu blinçli yapmıyordum ve kime neye attığımı dair bilmiyordum

Ne yapcaktım ben annemsiz babamsız

Abimlere fırlattığım şeylerden korunmak için odadan hızlıca çıkarken

Dizlerimi kendime çekip kollarımı birbirine bağladım
Hıçkırıklarımın arasında kayboluyordum
Ellerimle kulaklarımı kapatıp
Bütün kötü şeylere kulak tıkamak istedim

Ne kadar süre geçtiğini bilmeden böle durdum
Bedenimi yavaşça kollar sararken
Kim diye bakmak için kafamı kaldırdığımda egeydi
Nabmalıydım bilmiyorum onu itmek istiyordum ama bunu yapamıyordum oda benim yanıma oturmuş güven vererek sarılıyordu

Güven vericiydi...

"Annemle babam ölmüş"
Dedim fakat sesim o kadar titrek çıkmıştıki

Saçımı elleriyle okşamaya başladı
Bi yandanda
"Şşştt"
Diyodu...

Devam edicek...