kitty and daddy, taennie

010 ✓

♫♡☆

Ellerim Taehyung'un yanaklarında sürtünürken, onu öpmeye devam ediyordum. Taehyung ellerini benim belime koymuş parmaklarını gezdiriyordu ve vücudum alev alev yanıyordu. Her yerimin uyuştuğunu hissediyordum.

Taehyung alt dudağımı emmeye başladığında, beceriksizce üst dudağını ısırdım ve yanlış bir şey yapmaktan korktuğum için onun beni yönetmesine izin verdim. Titreyen ellerim onun ensesindeki saçlara doğru uzandığında, bir kaç tutamını çekiştirmiştim.

Taehyung'un kısık bir sesle inlediğini duyduğumda dudaklarım yaramazca yukarı kıvrılmıştı ancak, utancım yerini hızla almıştı sonrasında. Taehyung beni öpmeye devam ederken, ellerini kalçama yerleştirmiş ve sıkmıştı.

Sonunda dudaklarımız ayrıldığında, Taehyung ifadesizce bana bakmaya başlamış ve sonra ellerini belimden çekmişti. Kaşlarımı kaldırırken merakla, bakışlarımı onun kızaran dudaklarına çevirmiş ve sonra tekrar gözlerine bakmıştım.

''Ne oldu?''

Şuan sorabileceğim en saçma ve utandırıcı soruyu yöneltmiştim ona. Daha doğru düzgün tanımadığım bir adamın evinde, onunla öpüşmüş ve sonra neden durduğunu anlamak için aptal bir soru sormuştum.

Taehyung derin bir nefes alıp çekinmeden gözlerime bakarken, kısa bir süre sessiz kalmış ve ardından ellerini saçlarına götürüp gezdirerek düzeltmişti.

''Kahve ister misin? Ya da süt falan?''

Kaşlarım çatılmak ve kalkmak arasında gidip gelirken, Taehyung'a hayretle bakıyordum. Yüzümü ona doğru yaklaştırıp gözlerimi kısarak konuştum.

''Ne alaka?''

Taehyung bakışlarını dudaklarım ve gözlerim arasında gezdirirken, sertçe yutkundu. Gözlerini gözlerimde sabitlerken, kısık sesiyle konuşmaya başladı.

''Beni tahrik ediyorsun, yapma şunu.''

Başımı geriye çekerken yavaşça, omuz silktim. Ellerimi saçlarımdan geçirip geriye atarken, burnumdan soludum ve başımı yana yatırdım hafifçe. Şaşkın ses tonumla konuşmaya başladım kaşlarımı kaldırarak.

''Bir şey yapmıyorum ki.''

Taehyung sessizce bana bakmayı tercih ederken, ben omuzlarımı düşürdüm ve yanaklarımı şişirip anlamsızca ona bakmaya başladım. Tuhaf bir şeyin içine girmiştik ve şuan ne söyleyebileceğimi bilmiyordum.

''Neden durdun?''

Bir anda sorduğum soruya karşılık Taehyung dilini dudaklarında gezdirmişti hızla. Henüz onun kucağından inmemiştim ve bulunduğumuz durum çok komikti.

''Pişman olabilirsin.''

Boş bakışlarımı ona iletmeye devam ederken, Taehyung'un kucağından kalkıp yanına oturdum ve ellerimi göğsümde birleştirdim. İlk buluştuğumuzda öpüşen biz değildik sanki, saçma konuşuyordu.

''Niye pişman olayım?''

Taehyung'un bakışlarını üzerimde hissediyordum. Umursamadan gözlerimi etrafta gezdirmeye başladım ve yanak içlerimi ısırdım sinirle. 

''Jennie, beni tanımıyorsun.''

Dilimi damağıma değdirip ses çıkardıktan sonra ona doğru döndüm. Kaşlarımı çatıp işaret parmağımı ona doğrulttuktan sonra yüksek bir sesle konuştum.

''Çünkü bana kendinle ilgili hiç bir şey anlatmıyorsun!''

Taehyung dudaklarını ıslattıktan sonra sıkıntılı bir şekilde nefesini verdi ve ardından başını geriye yatırdı. Sinirlerim gittikçe geriliyordu. Gözlerimi bir kaç kez sıkıca kapatıp açtım ve ardından kendimi sakinleştirmeye çalıştım derin nefesler alarak.