notice || taennie

his best thing

geciktiği için çook özür dilerim aşklarım
umarım unutmadınız bizi 🥺
ama bu bölümü üç kere falan yazdım en içime sineni buydu ki bunu da pek sevemedim
🤷🏻‍♀️
oy vermeyi unutmayın benim güzel kuyrukluyıldızlarım 💫
iyi okumalar 🌸

yanlışlarım varsa üzgünüm gece yazdım ve uyku diye ağlıcam az kaldı

•••

Jennie gerekli kitaplarını çantasına attığında gelen mesajla irkildi. Kütüphanede sözleşmek için buluştuğu sınıf arkadaşı, evden çıktığının haberini veriyordu. O da birazdan çıkacağına dair mesaj attı, kütüphaneye daha yakındı sonuçta. Birkaç dakika geç çıksa bir şey olmazdı.

Kalan ufak işlerini de hallettiğinde yaklaşık on dakikaya evden çıkmak üzereydi. Yanına ceket almak istemese de akşam gelirken havanın soğuyacağını bildiği için deri ceketini koluna alarak dışarıya adımını attı.

Geçtiğimiz bir hafta sınavlarıyla birlikte oldukça yoğun geçmişti. Başka bir şeyle ilgilenmeden günü gününe sınavlarına çalışmıştı. Bu konu da içi çok rahattı ama canını sıkan tek bir şey vardı.

Taehyung.

Bu bir hafta da birkaç gün yazmış ve buluşmak istemişti ama Jennie attığı tribi bozmamak adına hepsini geri çevirerek ertelemişti. Sadece okulda karşılaşıyor çok konuşmadan da yanından ayrılıyordu.

Zaman geçtikçe büyüyen hisleri onu özlemesine sebep olsa da hep kendisi hem de çevresi, bu tribin gerekli olduğunu düşünüyordu.

Garip bir şekilde ona en çok bunu söyleyen de Jungkook' tu.

Kısa sayılabilecek bir yürüyüşün ardından kütüphanenin önüne geldi, Jongin onu tam da kapının önünde bekliyordu. Gülümsedi.

"Selam, nasılsın?"

Ufak bir sarılmayla karşıladılar birbirlerini.

"Kitap görünce midemin bulandığı seviyedeyim, sen?" minik bir kahkaha atıldı.

"Bunu tam da kütüphaneye girmeden önce söylemen ne hoş! Ben senin kadar olmasam da tam arkandayım."

"Üzgünüm ama eğer koşarak kaçarsam sebebini bilmen gerekirdi."

Kapının önünde ufak bir sohbetten sonra içeri girdiler.

"Önce psikolojiyle başlayalım. Yorulduğumuzda Koreceye geçeriz."

Arkadaşını onaylarken cam kenarında boş bir masa bulup yerleşmişlerdi. Şimdi tek yapmaları  gereken bayılmadan önce çalışmayı bitirmekti.

Bitirdiler de.

Birkaç saatin sonunda hava kararmaya yüz tutmuş, neredeyse akşam oluyordu. Kitaplarını kalan son enerjileriyle topladıklarında kendilerini resmen dışarı attılar.

"Dönem başında tutmadığım notlara lanet olsun. O neydi öyle ya?" Jongin söylendiğinde genç kız güldü. Sol elini gencin sağ omzuna atıp sıkarken onu hafifçe sarstı.

"Yalvarırım sus! Biraz daha okul ve dersle ilgili bir terim duymak istemiyorum."

Bu sefer genç oğlan güldüğünde Jennie' yi onayladı. Bu saate kadar kütüphanede kalmak acıkmalarına neden olduğundan etraftaki restoranlara göz atıyorlardı.

En nihayetinde uygun bir yer bulduklarında bir masaya kurulmuş ve çok düşünmeden siparişlerini vermişlerdi.

Yemekleri beklerken ufak sohbetler ediyorlardı. Okul, hobiler ve birazcık da aşk meşk işlerinden.