Pov : Weronika Nagle usłyszałyśmy jakieś kroki, ale nie przecież nikogo nie ma w domu jesteśmy same.Wiem że to było głupie ale musiałam o to zapytać Julity.
W - C czy u was w domu straszy ? J -Nie. Raczej nie. Zaraz zobaczę kto to . W - Poczekaj idę z tobą.
Sama nwm dlaczego to zaproponowałam przecież się bałam gorzej niż małe dziecko które zobaczy strasznego klauna w galerii .
J- Kto to ? To już nie jest śmieszne. - powiedziała to jakby wogóle się nie bała.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W- Carmel ? - zapytałam zdziwiona .
Był to kot sąsiadów Julity. Carmel uwielbiał mnie ponieważ już nie raz przebywał w domu Julity. Tak jak kiedyś nie nawiedziła kotów tak dzięki niemu je kocham a raczej Carmela .Nie ufa jeszcze na tyle aby kochać koty ale naprawdę je lubię.
J - Dobra trzeba go zanieść do domu prawdopodobnie wszedł do mnie przez balkon.Ktory zamknęłam właśnie teraz.
Julita wróciła wkoncu.
W- Czekałam na ciebie chyba z godzinę jak nie więcej. J- No przepraszam ale zagadałam się z sąsiadami trochę.😬 W- Oj tak troszkę . -Popatrzyłam się na Julitę ale nie potrafiłam się na nią gniewać . J- Dobra chodź sprawdzimy w końcu te instagramy .
_______________________________________
Tak wiem znowu jest krótki przepraszam. Przepraszam również tych którzy myśleli że już odpala te instagramy.
