[Unicode]
Jk-ဗျာ...သားစာ...စာသင်ပေးရမယ့်သူ....
Jkmom-ဖြည်းဖြည်းပြောပါသားရယ်လန့်သွားတာဘဲ ဘယ်လိုတွေဖြစ်
Jk-လန့်ရမှာသားမဟုတ်ဘူးလား
Jkmom-ဆော့ဂျင်လေးကိုစာသင်ပေးရမှာဘာလန့်စရာရှိလို့လဲ ဒီလောက်လိမ္မာတဲ့ကလေးကိုသင်ပေးရမှာကို
Jk-အမေသားအသက်ရှိတာမမြင်ချင်လို့လား အမေမသိဘူးနော်...အမေမသိဘူး...
*သားဘဲသိတယ်...ဘာတွေဖြစ်ဦးမလဲမသိဘူး ဘာတွေများလွဲဦးမလဲမသိဘူး*
Jkmom-ဘာတွေပြောနေတာလဲ သွားအပေါ်တပ်စာသင်ဖို့ ဆော့ဂျင်လေးပါခေါ်သွားချေ အမေတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်စကားပြောလိုက်ဦးမယ်
Jk-....
Jkmom-သွားလေ ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ
Jk-သွားပါပီ လာနောက်ကလိုက်ခဲ့
Jin-arr....ဟုတ်....အမေ၊အန်တီသားသွားလိုက်ပါဦးမယ်...
Jinmom-အေးအေးသားသွား
Jkmom-ဆော့ဂျင်လေးကိုတော့အရမ်းတွေချစ်နေပီနော် လိမ္မာလိုက်တာဆော့ဂျင်လေးက ငယ်ငယ်ကအတိုင်းဘဲ...
Jinmom-ထင်လို့ပါအေ ငါ့သားအကြောင်းသိရင်လက်လန်သွားပြီးနှလုံးရောဂါပါရသွားလိမ့်မယ် စကားကလဲရှယ်များနော် သောကြာသားပီပီသသ တနေ့တနေ့ မွှေလိုက်တဲ့ပြသာနာဆိုတာ မနေ့က
လေးတင်ရုံးခန်းမှာ၀န်ခံကတိထိုးခဲ့ရတာ
Jkmom-လူငယ်ဘဲဖြစ်တတ်ပါတယ် အိမ်ကသားကတော့ ရေခဲတုံးဖင်ခုထင်ထားသလားတောင်ထင်ရတယ် သူ့အဖေနဲ့တပုံစံထဲဘဲ စကားပြောရင်ဘုနဲ့ဘောက် ဒေါသကလဲကြီး ငါ့မှာလေ အဖေကလဲသူ့ဟာသူ သားကလဲသူ့ဟာ့သူ ငါ့ကိုဘယ်သူမှအဖတ်မလုပ်ကြဘူး ငါတယောက်ထဲအထီးကျန်နေတာအေ
Jinmom-ဆော့ဂျင်သာခေါ်ထားလိုက်တော့ နင်အဖော်ရအောင်
Jkmom-မဆိုးဘူးဘဲ ငါကခေါ်ထားပြီးရင်တသတ်လုံးနော် နင့်အိမ်ကိုပြန်မလွှတ်တော့ဘူး ဟားဟား
Jinmom-ခေါ်ထားနိုင်ရင်ခေါ်သာထားလိုက်တော့....
~><~><~><~><~><~><~><~><~><~><~><~><
