[Unicode]
Jk-အားသေပြီ ကင်ဆော့ဂျင်
Jin-တောင်းပန်ပါတယ်...စီနီယာ အရမ်းနာသွားလားဟင်
Jk-နာလားမနာလားမင်းခံစားကြည့်ချင်လား
Jin-ဟင့်အင်း
Jk-ဒါမျိုးကျတော့ဟင့်အင်း...
Jkmom-ဂျောင်ကု ငါ့ကလေးကိုအော်ပြန်ပြီလား
Jk-အိုမား~သားဘာမှမပြောရသေးဘူးလေ သူကသားအပေါ်ဖက်တွယ်တတ်လာတယ် ခုကျတော့တွန်းတယ် သားကနစ်နာသူပါ
Jkmom-ဘာနစ်နာသူလဲ အပိုတွေပြောမနေနဲ့သွား ညစ်ပစ်နေတဲ့အ၀တ်အစားကိုသွားလဲ ကလေးကိုပြီးရင်စာသင်ပေးရမယ်
Jk-ဟုတ်ကဲ့ပါ သွားလဲရင်ရပီမလား...ကင်ဆော့ဂျင်...မင်းနဲ့နောက်မှတွေ့မယ်....
Jin-ဟဲဟဲ
Jkmom-သားလာလေ အန်တီသားအတွက်မုန့်တွေများကြီးလုပ်ပေးထားတယ် ကုန်အောင်စားရမယ်နော်....
Jin-ဟုတ် အစားဆိုတာမငြင်းကောင်းဖူးလေ
ခဏအကြာ
Jk-အိုမား မုန့်လုပ်နေတာတွေ့ပါတယ် ဘယ်ရောက်သွားလဲ
Jkmom-ကုန်ပီလေ အစထဲကငါကငါ့သားဆော့ဂျင်လေးအတွက်ဘဲလုပ်ထားတာ
Jk-သားကရော
Jkmom-၀ယ်စားလေ
Jk-aww တော်တော်တရားတဲ့အမေဘဲ...ကောင်းပါတယ်လေ...ဟိုချီးထုပ်စာသင်မယ်လာတော့....
Jin-ဟုတ်
Jkmom-ေဆာ့ဂျင်...သားကိုလေအဲ့ကောင်အော်တာနဲ့အန်တီကိုပြောနော် အန်တီဆုံးမပေးမယ်
Jin-ဟီး~ဟုတ်
Jk-မနေ့ကစာဆက်သင်မယ်ထုတ်စာအုပ်...
Jin-ဟုတ်
ဂျောငိကုကသာစာတွေကြိုးစားပန်းစားရှင်းပြနေတယ် ဂျင်ကတော့...
Jin-*ဝါး...ချောလိုက်တာ ဘာလို့ဒီလောက်ကြည့်ကောင်းဖို့လိုလို့လဲ မျက်လုံးလေးကဝိုင်းဝိုင်းလေး နှာခေါင်းလေးကလဲချစ်စရာလေး နူတ်ခမ်းလေးကလဲဆွဲမွ ချင်စရာလေး ဟီး*
Jk-ဘာရီတာလဲ
Jin-ဗျာ...မရည်ပါဘူး
Jk-ငါရည်သံကြားလိုက်တယ်နော်
