[¹⁹]

356 21 13
                                    

1 ay sonra

"Bu boktan yeteneği al Luna, aklımı kaybedeceğim" London'ın destek olmak için omzuma koyduğu elini sertçe ittim. Beni yine geçiştirmelerine izin veremezdim. "Luna! Liam! London! tanrı aşkına alın bunu benden!" sessizliklerini korudular. "Başka bir sikik enerji emici bulabilirim" diyerek hızla uzaklaştım. Bok yiyin

Luna'nın zihnimde beliren sesiyle duraksadım. "Korunmayı öğrenebilmeni bekliyorduk" bu söylediğiyle çıktığım kapıdan içeri girdim. "Sen korunmayı öğrenene kadar sana bir tılsım vereceğim" demesiyle yüzümde gerçek bir gülümseme belirdi. Elime uzattığı siyah ip bilekliğe baktım, beni tüm bu boktan durumdan bu mu kurtaracaktı?

...

"Kraliyet tarafından dışlanıyorum çünkü dışlanmak için doğdum" bu söylediğiyle bakışlarımız Luna'yı buldu. "Luna Arsenic Celestia" diyerek ekledi "Herşeyin ne kadar anlamsız ve uyduruk olduğunu asla unutmamam için ikinci adım arsenik*" Liam omzuna elini koyduğunda "Astrid artık bizim için planlanan hayatı yaşayamayız" dedi soluk bir ses tonuyla. Liam dikkatle Luna'yı süzerek "Anlayamıyorum" dediğinde London "Ben anlıyorum" diye karşılık verdi.

"Adam ve Eve* yaratıldıklarında türün tek örnekleriydi ve birbirleri içindiler. Luna aynı durumun bizde de geçerli olduğunu yaratıcıların bizim için çizdiği hayatı yaşadığımızı söylüyor" diye ekledi. Liam "Bunu onlar istediği için değil biz istediğimiz için yapıyoruz" diyerek Luna'nın ellerini tuttuğunda Luna mavi gözlerini kaçırdı. Ardından hızla Liam'a sarıldı aynı şekilde karşılık veren Liam'ın elleri Luna'nın saçlarında gezinirken London'ın bana baktığını farkettim.

...

Koridorda beni görmezden gelen Seven'ın yanındakileri hemen tanıdım, Eight ve Eleven.. Belki de Luna hafızalarını silmişti, aslında düşününce Luna iyi tarafta olmayı seçmeseydi muhtemelen akla gelebilecek en tehlikeli kişiydi. Anne ve babamın çıktığı bir milyonuncu iş seyahati yüzünden yine yalnızdım. Planlarını uygulamaya gidiyorlardı ve planlarını bilmiyordum hatta belki babam da bilmiyordu. Yada kendimi kandırıyordum.

Karen'ın ölümünden sonra JB ve Evelyn'nin arası açılmıştı. Katty ölmüştü, Noah ölmüştü. Okulda ki çocukların aileleri çocuklarını uyuşturucudan korumak için okul değiştirmiş yada taşınmıştı. Matthew ve birkaç kişiyle daha aram kötüleşmişti. Jennifer da okuldan gitmişti. Hiçbir şey eskisi gibi değildi ve ben değişimi sevmezdim. Belki de bende bu okuldan gitmeliyim diye düşündüm, keşke hiç kimsenin beni tanımayacağı bir yere gidebilseydim.

"Sarışınların aptal olduğunu sanırdım ama uzun bir süredir düşünüyorsun" diyerek yanıma oturan London'a baktım. Kendisinin de sarışın olduğunu unutuyor olamazdı değil mi? Gülümseyerek "Ne düşündüğünü söylemeyecek misin?" dediğinde "Beni hiç kimsenin tanımadığı bir yere gitmek istiyorum, uyuşturucu satmak zorunda kalmadığım, sapkınlıklarından öldürmem gereken kişilerin olmadığı"

"7.8 milyon takipçin var Miya, bazı ünlülerden daha ünlüsün. Dünya üzerinde tanınmayacağın bir yer olacağını sanmıyorum" demesi üzerine "Boktan samanyolunda gidecek bir sürü gezegen olduğuna eminim" diye karşı çıktım. Sessizce oturmaya devam ederken London "Dördümüzün de en sevdiği rengin siyah olması ne garip değil mi?" dedi "Benim en sevdiğim renk siyah değil" diye karşı çıktığımda güldü.

"Emma ile konuştun mu?" diye sorduğunda "Hayır" diye karşılık verdim. "En son ne zamandı?" diye sorması üzerine "Bilmem, uzun bir süre geçti"diye cevap verdim. Bıkkınlıkla oflayarak "Cherry Amelia Chandler'ın son planıyla bir ilgisi olabilir" dedi. Haklı olabilirdi. Uzun süren bir sessizliğin ardından "Biraz eğlenelim mi?" demem üzerine kaşlarını kaldırdı. Son zamanlarda herşey fazla sıkıcı değil miydi? Teklifimi beklediğini belli eder biçimde baktığında "Önerilere açığım" dedim.

*² Zehir
*¹ Adem ile Havva

𝐁𝐢𝐭𝐜𝐡'𝐬 𝐌𝐨𝐧𝐞𝐲 +16Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin