နံပါတ်ဝမ်း ဇွန်ဘီဇနီးလေး(myanmar translation)

ပြဿနာမရှိပါဘူး(ျပႆနာမ႐ွိပါဘူး)

ပြဿနာမရှိပါဘူး

ညနေပိုင်းတွင် ချန်းထောင်နှင့် ချန်းကျန်းတို့သည် ညစာစောစော စားပြီး ထမင်းစားနေဆဲ ဖြစ်သော ကျန်းပေထျန်းနှင့် မုယိဖန်တို့အား ထားခဲ့ပြီး သားအဖနှစ်ယောက်ဟာ ဆန်စုဆောင်းရန် ဆန်ခန်းကို သွားခဲ့သည်။

မုယိဖန်သည် ထမင်းတစ်ပန်းကန်ကို ကုန်စင်အောင်စားပြီးမှ တူကိုချလိုက်သည်။ သူက " ငါဗိုက်ပြည့်ပြီ၊ မင်းနှေးနှေးစားနေတာလား။ " ဟုပြောသည်။

"မင်းဗိုက်ပြည့်သွားပြီလား?"

မုယိဖန်သည် အစားထက်သန်သူဖြစ်သည်။ သူသည် ဗိုက်ပြည့်ရန် ထမင်းပန်းကန်လုံး ခြောက်လုံးသို့မဟုတ် ခုနစ်လုံးကို စားလိမ့်မည်။ ယနေ့ညတွင်တော့ သူသည် ထမင်းတစ်ပန်းကန်ကိုသာ စားသည်။

မုယိဖန်သည်လည်း သူသည်ယခင်ရက်များထက် ယနေ့ည အစားနည်းသည်ကို သိသည်။ သူက "ကောင်းပြီ၊ ဒီနေ့က စားဖို့ တော်တော်လွယ်ပုံရတယ်၊ အစားစာတွေက အရသာမရှိတာကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ "

ကျန်းပေထျန်းက သူ့ဗိုက်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ သူက ဘာမှမပြောဘဲပန်းကန်ထဲက ထမင်းကိုသာ ဆက်စားသည်။

မုယိဖန်သည် ချန်းထောင်နှင့် ချန်းကျန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဆန်စုဆောင်းရန် အလုပ်များနေလိမ့်မည်ဟု ထင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ကျန်းပေထျန်း စားပြီးသည်ထိ စောင့်ပြီး ပန်းကန်များကို ဆေးရန် ယူလိုက်သည်။

သတင်းကိုကြည့်ပြီးနောက် ကျန်းပေထျန်းသည် မုယိဖန်အား ဆေးသောက်ရန်ပေးပြီး သူသောက်သည်ကို ကြည့်ရန် စောင့်နေသည်။

မုယိဖန်သည် ဆေး၌ စမ်းရေများစွာမပါဝင်ကြောင်း သိသည်။ သူသည်ပန်းကန်လုံးထဲရှိ ဆေးအားလုံးကို သောက်လိုက်သည်။

သူအိပ်ပျော်သွားသောအခါ သူသည် ကျန်းပေထျန်းအား မနေ့ညကကဲ့သို့ ကုတင်နေရာ အကြီးကြီးကို ပေးလိုက်ပြီးနောက် မြန်မြန် အိပ်ပျော်သွားသည်။

ကျန်းပေထျန်းသည် ဖုန်းပေါ်မှ သတင်းကို နာရီဝက်ကြည့်ပြီး သူလည်း အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။  ထို့နောက် သူ့ဘေးမှ လူသည် မနေ့ညကကဲ့သို့ သူ့နားထပ်ကာထပ်ကာ ကပ်နေပြန်သည်။