His TEMPT-orary Secretary

Chapter Twenty: Cafe

Sa mga umabot dito, thank you thank you thank you nang berry berry much😘😘 I can't really thank you enough mga langga🤗😊♥️

Plano ko na hanggang Chapter 25 lang talaga ito. Hehe...Kapag nagkataon ito ang magiging first ever story na matatapos ko😅...High school pa lang ako mahilig na ako magsulat ng romantic stories, kaso palagi ko nalang sinusunog 😂😂 Not confident enough kasi.

💚Happy Reading💚

*****

Nagpapasalamat si Wreya sa Diyos na maayos ang naganap na birthday party ng mga anak. The night ended well. Agad nakatulog ang triplets matapos maghalf-bath. Hindi na kailangsn basahan ng bedtime stories.

Monday came and they are back to normal. Like the usual, Tres always ask for her on a date na pinapaunlakan naman niya. They are doing well also, might say there is progress pero ayaw niya munang mag-overthink. Kung sakali man na sila talagang dalawa sa huli, gusto niya hindi pwersahan. Alam niya ano ang consequences kapag puwersahin na magmahal ng taong hindi para sa'yo. She learned it first hand sa mga magulang niya.

"Wreya?" A voice called from behind her.

Nang tingnan niya ito ay nagulat siya sandali.

Nasa cafe kasi siya ilang block lang mula sa kompanya. Tres asked for a snack and was about to book online when he had an urgent meeting. Kaya naman naisip niyang bumaba nalang since gusto niya ring maglakad-lakad at mag-isip tungkol sa bagay-bagay na bumabagabag sa kaniya nitong nakaraan.

"Oh, Ryan." Tanging sambit niya. Hindi alam kung ano ang sasabihin.

He is standing there, dashing and clean as ever. He still wear the same perfume from six years ago. Oo, naaalala niya kasi wala naman siyang ibang naging boyfriend noon maliban sa binata.

And now, she is happy to know na naka-move on na siya rito. Actually noon pa, hindi na lang talaga niya naisip pa iyon lalo na nang maging busy sa pagbubuntis.

"It's nice to see you again." Anito na nakangiti.

"Same here." Tipid na sabi niya.

"C-can we talk for a moment? Nagmamadali ka ba?" Umaasang alok ng binata.

Napamaang siya rito. Nang makabawi ay agad napatingin sa relo.  She have 10 minute break naman kaya okay lang. Besides, parang may kung ano sa binata kaya gustong makipag-usap.

"Okay."

Nang makuha ang kaniya-kaniyang order ay naupo sila sa bakanteng upuan sa may gilid. It has privacy in that particular area.

"How are you?" Tanong nito.

"I'm fine. I'm good. Ikaw?" She politely asked.

"Ayos lang din naman. I now finally manage the family firm. You know about it." Sabi nito pero walang pagmamayabang. She know it of course.

"That's good to hear. How's lovelife?" She joked when she feel lighter around him. Also to diminish the awkwardness between them.

"Still single. Naging busy din sa trabaho."

"Really? How about--"