Chapter Ten: Nightmare

1K 27 2
                                    


Hey there! How are you holding up? You can email me your concerns in life right now. Let me be your "stranger outlet"...just contact me through text or email😊

09564852569 or

Email: lucyanton.19630304@gmail.com

I would like to hear from you guys😘...

-----

Today is supposed to be the day na uuwi na si Tres from his business trip, ang kaso ay maantala pa daw ng ilang araw dahil may emergency meeting daw.

Hindi mapigilan ni Wreya na magtampo, he promised to the kids na uuwi din agad pero heto nga't di natuloy.

Tskk. Paasa.

O di kaya'y talagang may isang taong disappointed din dahil hindi natuloy ang pag-uwi ni Tres. Hmmm...

"Take care okay? Mama loves you my babies." Hinalikan isa-isa ni Wreya ang mga bata bago ito magsipasok sa nursery school na malapit lang sa resthouse ni Tres.

Pagkatapos ihatid ang mga bata sa school ay nakipag-meet si Wreya kay Elli sa Starbucks para makasagap ng sariwang hangin papaano.

"Oh, anong ganap besh?" Tanong ni Elli habang sumisimsim ng kaniyang inorder na Cappuccino.

"Nothing." Maikli niyang sagot.

"Weeeh, di ka mag-aaya kung walang ganap besh. So ano nga, spill naman diyan." pangungulit ni Elli.

"I don't know El, it's just that...these past few days parang ang bagal ng takbo ng panahon. Kailangan ko na sigurong bumalik sa trabaho kahit wala pa si--Tres, nakakapanghina pala ang walang ginagawa."

"Ahh, yun pala. Hindi nakauwi agad, namiss mo agad. Iba din Besh, kayo na ba?"

Sinimangutan ni Wreya si Elli.

"Shush ano ka ba. Huwag ka nga advance mag-isip."

"Eh kasi naman, imposible na nakatira kayo sa isang bahay pero walang atraksiyon na nagaganap. Mga bato ba kayong dalawa? O di ka lang niya type talaga." Elli smirked.

"Di type eh nanliligaw na nga." Wreya muttered out loud at late na niya marealize ang sinabi.

"Oh my gee...nanliligaw na? Yieeehh..." Nagtitili si Elli na agad niyang pinatahan dahil pinagtitinginan na sila ng mga tao doon.

"Bruha ka talaga."

"Sabi ko na nga ba eh." Napangisi si Elli sa kaniya.

"I don't know, parang may kung ano pa rin talaga na pumipigil sa akin eh."

"Do you like him?"

"Of course I like him, sino ba ang hindi kung ganoon kabait at gentleman yung tao."

"Oh, ba't namomroblema ka pa?"

"Hanggang ngayon hindi pa alam ng pamilya niya ang tungkol sa mga bata. Nahihiya kaya siya sa mga anak niya El?"

"Uy hindi naman siguro. Sa nakikita ko hindi naman ganiyan si Tres. Siguro busy lang talaga. Malay mo, one of these days makikilala mo na ang future-in-laws mo." Elli teased her again.

"Stop it El, it's not helping." Anxious na sabi niya.

"Whatever besh. Basta ang nakikita ko sa inyo ni Tres ay magandang kinabukasan. Nakikita ko na nga ang sarili ko na naglalakad sa gitna ng simbahan eh, maid of honor mo." Pinandilatan niya ito. Humagikhik lang si Elli at uminom na ng kape.

After nila sa Starbucks ay nag-aya si Elli na mag-grocery dahil noodles at de-lata nalang daw kinakain niya araw-araw.

They had fun. Kahit papaano ay nawala saglit ang mga pangamba niya. Not until they reached the counter...

Her eyes fixated at the magazine rack near the counter where a very bad news was printed.

"Holy sh-shoot..." Elli exhaled when she saw what Wreya have been looking at.

"El, let's go home."

Sinundo niya ang mga bata mula sa school at sa bahay na sila nag-lunch. She cooked their meal at sabay-sabay sila na kumain.

But Wreya can only force a smile as she can still feel a bile in her throat.

She's thinking of leaving with the kids, pero hindi niya maisip saan pupunta. Inaalala din niya na kung aalis sila, kawawa ang mga bata. The only thing that she needs to do right now is to wait.

Patience Wreya.

"Ma are you okay?" Tanong ni Troy sa kaniya nang mapansin ang pagkabalisa niya.

"Y-yes baby. Mama's fine." Sagot niya rito. "Anyway, how's school today?" She diverted the topic which the kids ate up easily. Terry and Trevor went on their story about what happened at school.

"How about you Troy? Anything to tell Mama?"

"No Ma, school is good."

"Oh, that's great! At least you like your school." She said.

"Mama, can we call Dad? Bakit tagal bumalik ni Daddy Mama?" Napatigil sa pagkain si Wreya at napatingin kay Trevor.

Ilang araw pa ngalang na umalis ang ama nila hinahanap na kaagad ng mga bata. What more kung aalis sila?

Wreya secretly sighed...

She can't be selfish now right? Her kids first before her betrayed emotions.

She smiled to the kids.

"We'll call Daddy before we go to bed. How's that sound? Hmm?" Nagsitilian ang dalawang bata at agad na tinapos ang pagkain.

Pagkatapos maghalf bath ng mga bata at magbihis ay tinawagan nga nila si Tres. Sa unang tawag ay hindi ito sumagot.

Sige 'wag mong sagutin, yari ka talaga sa'kin.

Nanggagalaiti na isip ni Wreya.  Hanggang sa naka-ilang dial na siya ng numero nito pero hindi pa rin ito sumasagot.

Binalingan niya ang mga bata na halata ang kalungkutan na hindi sumagot ang ama nila.

Wreya's heart has been crushed into pieces looking at her children's sad face. Especially Terry na hindi na mapigilang mapaluha.

Aaluhin niya sana ito nang biglang tumalikod nang higa at nagtalukbong.

Ang dalawa naman ay walang imik na tumalikod din. She sigh as she hug them to sleep.

Naghintay siya buong gabi ng text o tawag mula kay Tres, pero wala talaga. Not even a 'seen'.

Please Tres, don't hurt us like this.

*****

Groggy face, darkened eyebags, and a lone tear fell from her eyes. She haven't remember this kind of pain. Or is this the first time she feel something like this?

It's good that the kids have gone to school already, or else it might've been so bad to see her breakdown.

Parang gusto niyang ibato ang hawak na mug sa t.v dahil sa pinapalabas nitong balita ngayon.

CEO OF DEVON GROUP OF COMPANIES  & WEDDING BELLS?

And Tres's face and a woman she didn't recognize is below that freaking headline. It was dated just yesterday. It's as clear as the day.

Enrage with it, Wreya did what she thinks is the best. RUN.

-----

Okay guys here's the very very late update😅 Pasensya na po... nabusy sa online selling ng mga halaman😂😂

Hanggang sa susunod po ulit👋

His TEMPT-orary SecretaryWhere stories live. Discover now