Hoofdstuk 6

669 24 11
                                    

Als ik wakker wordt zie ik dat het al bijna 12:00 uur is. Evert ligt nog helemaal te slapen en de meiden hoor ik beneden iets doen. Ik stap uit en loop naar beneden. 'Fenna!' roepen ze. 'We dachten dat je al naar huis was!' Ik lach. 'Jullie vader vroeg of ik nog een nachtje wou slapen. 'Yes' hoor ik Nienke zeggen. 'Zal ik even een broodje voor jullie smeren?' zeg ik. 'Als je wilt' zegt Brecht. 'Wat willen jullie?' 'Chocopastaaaa' roepen ze. Ik loop naar de keuken en smeer twee broodjes.

Ik zit samen met de meiden op de bank TV te kijken. Dan denk ik ineens aan Evert, die slaapkop haha.. Dan gaat de bel, gelukkig had ik een broek aangetrokken! Ik loop naar de deur en doe hem open. Dan zie ik een vrouw, donker haar en groene ogen. 'Uhm hallo, kan ik je ergens mee helpen?' zeg ik. De vrouw kijkt heel erg raar naar me en onderzoekt me. 'Ja' zegt ze. 'Ik zoek Evert. Dan komen Nienke en Brecht naar de deur. 'Mama?, wat doe jij nou hier?' zegt Brecht. Mama? denk ik, ohw dit is Evert's ex Mariska. 'Nienke en Brecht, gaan jullie maar even naar de woonkamer' zeg ik. Ze lopen naar de woonkamer. 'Ik wil het over dingen hebben met Evert' zegt ze. 'Zn kinderen afpakken zeker?' zeg ik kwaad. Nu kijkt ze nog kwaader dan eerst. 'Niets afpakken, ik wil ze een betere toekomst geven.' zegt ze nu heel kwaad. 'Een betere toekomst?, ze hebben hier alles hun school, hun vriendinnnen.' zeg ik. Dan hoor ik Evert van de trap komen. Hij kijkt verbaasd en loopt naar de deur en ziet dan Mariska. 'Wat doe jij nou hier?' zegt Evert. 'Ik ga morgen verhuizen' zegt Mariska. 'En ik neem de kinderen mee' zegt ze daarna. Ik loop maar even naar de woonkamer, Ik wil niet dat Nienke en Brecht deze ruzie meekrijgen.

Na een tijdje fel geruzie hoor ik de deur keihard dichtgaan. Evert komt de hoek om en kijkt woest. 'Ze wil ze morgen echt meenemen' zegt hij helemaal beduusd. Dan komen Nienke en Brecht naar beneden. 'Papa, wat is er?' zegt Nienke. 'Ga eens even zitten meiden, we willen even wat bespreken en vertellen' zeg ik. Ze gaan op de bank zitten en kijken bang. Ik kijk naar Evert. Het liefst zegt hij niets maar hij weet zelf ook wel dat hij dit moet vertellen. 'Mama wil jullie morgen meenemen, naar Amerika. 'Wat' hoor ik Brecht zeggen. Bij Evert komen de tranen in zijn ogen te staan. Ik omhels hem en fluister in zijn oor 'ik ben er voor je lieverd' Ik zie een klein lachje op zijn gezicht. 'Ma.. maar dat wil ik helemaal niet' zegt Nienke. 'Ik wil helemaal niet weg bij jullie' zegt Brecht. 'En ik wil niet naar het buitenland' zegt Nienke. 'Wij hebben hier al onze vrienden!' zegt Brecht verdrietig. 'En we willen Fenna niet kwijt' hoor ik Nienke zeggen. Ik glimlach. 'Ik hou van jullie meiden' zeg ik. 'En wij van jou' zeggen ze. Evert begint te huilen en daarna Nienke en Brecht ook.

Nadat we lang hebben gepraat met zn allen en hebben gehuild zijn we eruit. Nienke en Brecht willen absoluut niet naar Amerika en willen heel erg graag hier blijven. Samen hebben we bedacht Mariska hier heen te halen en het haar in het echt te vertellen. Dit wouden Nienke en Brecht zelf.

Niet veel later horen we de bel. Evert doet open en laat Mariska binnen. Ze gaat op de bank zitten tegenover Nienke en Brecht en glimlacht naar ze. Maar ze glimlachen niet terug. Naar mij kijkt ze al helemaal niet. Als Evert is gaan zitten begint Brecht gelijk met vertellen. 'Mama, wij willen hier niet weg, wij hebben hier alles onze school, vrienden en familie het spijt ons, maar wij gaan niet mee' zegt ze. Ik zie de boosheid in Mariska's gezicht, maar ze trekt bij en zegt; 'Prima, maar mij zie je niet meer terug, jullie bekijken het ook allemaal maar' Ze loopt naar de deur en is weg.

Ik kijk naar Evert, 'Dit meen je toch niet he?' zeg ik. Nienke en Brecht weten niet wat ze moeten zeggen. 'Misschien is het maar beter zo, Mariska gaf na de scheiding helemaal niets meer om de kinderen' zegt Evert. 'Dat klopt, ze kwam alleen op onze verjaardag en ging na een half uurtje al weer weg' zegt Brecht. Ik loop naar Nienke en Brecht en geef ze een knuffel. Evert komt achter me aan en we geven elkaar gezamelijk een knuffel. 'Dit is wel mijn echte gezin' zegt hij dan.

'Ik hou van jullie' zegt Evert. 'Wij houden van jou papa' zeggen ze. 'En van Fenna!'

hiiiiiiiii, hope u like it C: xmaaike , hebben jullie nog ideeen? *comments pleaseeeeeeee ! x

Haat & liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu