Haat & liefde

Hoofdstuk 15

Paar maanden later

Het is zaterdag, ik hou van zaterdagen. Het zonnetje schijnt door het raam heen. Ik kijk naar mijn wekker, 10 uur. Naast me hoor ik Evert zacht snurken. Nienke en Brecht hoor ik op hun kamer hard joelen en lachen. Ik moet in mezelf glimlachen. Ik hou van mijn leven. Ik loop naar beneden en zet een kop thee voor mezelf. Als ik net het knopje van de thee uit wil zetten krijg ik een pijnscheut in mijn buik. Ik krimp in elkaar en ga snel op de bank zitten. Hopelijk komt Evert nu niet naar beneden... Ik wil niet dat die bezorgd is. Na 5 minuten alles hebben weggepuft ga ik terug naar mijn thee die inmiddels koud is.

Na 10 minuten komt ook Evert naar beneden lopen. 'Hey beauty van me' en geeft me een kus op mijn lippen. Ik kus hem al te graag terug. Toch voel ik me niet goed en probeer het te verbergen. Evert ziet gelijk dat ik anders doe. 'Gaat het wel?' vraagt hij natuurlijk bezorgd. 'Jaja, gaat prima waarom vraag je het?' zeg ik zo stoer mogelijk. 'Omdat je misschien al 9 maanden zwanger bent' zegt Evert droog. Ik lach sarcastisch naar hem. Ik ga op de bank en wrijf met mijn hand onder mijn buik. Damn dit doet pijn.. Evert zet ondertussen een kop koffie voor zichzelf. Hij komt naast me zitten en ziet dat ik pijn heb. 'Please Fenna, zeg je als je pijn hebt, ik wil je niet pijn zien leiden' zegt Evert. Ik knik en kijk hem recht in zijn ogen aan en kus hem.

'Ik ga me even omkleden hoor' zegt Evert. Ik knik en loopt zelf naar de keuken om alles in de vaatwasser te zetten. Boven hoor ik Evert me Nienke en Brecht spelen. Ik ga weer op de bank zitten en voel dat ik weer pijn ga krijgen. Niet veel later krijg ik een nog ergere kramp dan net. Deze keer schreeuw ik zowat. Fuck hopelijk heeft Evert dat niet gehoord.

Toch wel want even later komt Evert naar beneden stromen in zijn onderbroek nog wel. 'Fenna, het gaat helemaal niet goed!' schreeuwt hij zowat en knuffelt me. 'Het doet zo'n pijn Evert' zeg ik maar eerlijk. 'Ssstt meisje, het komt allemaal goed' en hij kust mijn voorhoofd. 'Hoelang heb je dit al?' zegt hij. 'Vanaf vanochtend' biecht ik op.

Hij kijkt me streng aan. 'Waarom heb je dat niet verteld?' zegt hij verdrietig.

'Als ik dat doe word je ongerust en dat wil ik helemaal niet' zeg ik. Hij drukt een kusje op mijn hoofd. 'We wachten het af oke?' zeg ik. Evert knikt maar ik zie dat hij het er niet mee eens is...

Een paar uur verder heb ik alleen maar meer krampen. We weten dus sowieso wel dat die kleine wil komen. Nienke en Brecht zijn naast me komen zitten op de bank en weten niet wat ze moeten doen. 'Ga maar even boven spelen meiden' zegt Evert. 'Jamaar mama heeft pijn' zegt Nienke. 'Kom nou maar Nienke' zegt Brecht en ze lopen naar boven.

Ik puf al mijn pijn weg maar het helpt zowat niet meer. 'Leun maar even naar voren' zegt Evert rustig en hij masseert mijn onderrug.

4 uur later in het ziekenhuis

Er is veel gebeurt in die tijd, ik lig hier nu in bed aan allemaal dingen, idontknow wat het allemaal inhoud. Niet veel later nadat Evert mijn rug had gemasseerd brak mijn water, daarna zijn we gelijk naar het ziekenhuis gereden. Op een monitor kunnen we zien of ik een wee heb en hoe erg hij is. Evert heeft Nienke en Brecht naar een goede vriendin gebracht en zit nu gespannen aan mijn bed. 'Doe een rustig man' lach ik. 'Pff, het lijkt of ik het nog erger vind dat jij' zegt hij. Ik voel een wee opkomen en krimp in elkaar. Evert pakt snel mijn hand en zegt dat ik moet gaan puffen. Zelf doet hij ook mee. Na die wee komt de verloskundige binnen om te kijken hoeveel ontsluiting ik heb.

'10 mevrouw Kremer' zegt ze. 'Bij ze volgende wee mag u gaan persen oke?' Ik knik gehoorzaam. Ik wil er nu ook vanaf zijn want het doet zoveel pijn.

'Ik voel een wee opkomen' zeg ik tegen Evert. 'Oke, je kan dit lieverd' zegt hij bezorgd. 'Doet u uw hoofd maar tussen uw benen en leun naar voren' zegt de verloskundige. Ik doe wat ze zegt en begin met persen. 'Ik kan dit niet omg' schreeuw ik zowat. 'Jawel Fenna, dit kan jij! Je bent de sterkste vrouw ik ken!' roept Evert en met die woorden zet ik een prachtige dochter op aarde.

'Gefeliciteerd!' 'Jullie hebben een dochter!' zegt de verloskundige blij. Evert heeft tranen in zijn ogen net als ik.

'Hoe willen jullie haar noemen?' vraagt de verloskundige.

Ik kijk Evert aan en hij knikt. 'Lieke' zeg ik dan. 'Lieke Numan'.

De verloskundige wikkelt haar in een doek en legt haar naast mij.

'Ze is zo mooi' zeg ik. 'Net zo mooi als jou' en Evert drukt zijn lippen op die van mij.

hiiiiii guys, weetje waar ik dus achter kwam. Dat mijn ouders dus woensdag met mij op vakantie willen gadver. Ik ga naar Zoutelande in Zeeland. Gaat daar nog iemand naartoe ofzo? :') Ik ga me dood vervelen xd

Nouja bye x maaike