Haat & liefde

Hoofdstuk 7

Ik word wakker van de wekker, tja het is weer tijd voor het werk... Ik wrijf in me ogen maar hoor dan keihard de voordeur dichtgaan. Ik kijk naast me maar Evert ligt nog in dromenland. Snel loop ik naar beneden, niemand te zien. Er is ook niets kapot ofzo. Daarna loop ik naar de slaapkamers van Nienke en Brecht. Ik doe de deur open en zie ze niet meer in hun bed liggen. Hun kleren liggen er nog. Dan zie ik een briefje op Brecht's bed liggen.

{ Hallo Evert en Fenna, ik neem Nienke en Brecht mee naar Amerika. Ze hebben lang genoeg hier gewoond. Je kinderen zie je niet meer terug. Veel plezier met je stomme leven. }

Snel maak ik Evert wakker. 'Evert! Mariska heeft de kinderen ontvoerd!'. Evert schrikt wakker en kijkt me verbaasd aan. 'Hoe bedoel je? Hu?..' zegt hij. 'Kijk dan!' zeg ik en ik geef hem het briefje. Ik zie Evert's gezicht wegtrekken. 'Nee.. hoe kan dit?' zegt hij dan. Hij loopt naar de slaapkamer van Nienke en Brecht. Dan begint hij te huilen. Ik kom naast hem staan. 'We gaan ze vinden Evert, dat beloof ik' en geef hem een zoen. Evert begint steeds harder te huilen maar dan ineens word hij kwaad. 'Kom' zeg hij. 'We gaan ons snel aankleden' We kleden ons snel aan en eten snel een ontbijtje. 'Ik bel school wel even' zeg ik. 'Wat moet ik zeggen? De waarheid?' en ik kijkt Evert aan. 'Ja, doe maar wel...' zegt Evert.

Nadat ik school heb gebeld rijden Evert en ik snel naar het politiebureau. We zijn een keer optijd en lopen naar ons bureau. Niet veel later komen Bram, Liselot, Menno en Carla aanlopen. 'Nienke en Brecht zijn ontvoerd' zegt Evert. 'Wat!?, door wie?' zegt Carla. 'Door Mariska, mijn ex' zegt Evert. Ik zie tranen alweer in Evert's ogen. 'We gaan ze vinden Evert.' zegt Carla. 'Maar wat is er zo uit de hand gelopen, dat zoiets gebeurd?' zegt Liselot. 'Mariska wou ze al meenemen naar Amerika maar dit wouden Nienke en Brecht zelf niet, dat hebben we dus gezegd maar dat vond ze niet zo leuk' zeg ik. Ineens horen we een deuntje van een telefoon afgaan, het is die van Evert. Evert kijkt eerst naar ons en neemt dan op. Hij zet hem op de luidspreker. 'Hallo, met Evert?' zegt hij. 'Papa, alsjeblieft help ons' Meer hoort Evert niet, want er word opgehangen. We kijken elkaar allemaal geschrokken aan. 'Wat moeten we nou doen?' zegt Evert bijna huilend. 'Liselot, kan jij die telefoon niet adresseren?' zegt Bram. 'Ja natuurlijk' zegt Liselot. 'Nou snel dan!' zegt Evert.

Met zn allen lopen we naar een computer en Liselot gaat zitten. Ze tikt wat en klikt wat. Opeens horen een 'pling' geluidje. 'Ja hebbes!' zegt Liselot. 'Kruislaan 23' zegt ze dan. 'Dan is ze nog niet weg met Nienke en Brecht!' zeg ik. Snel pakken Evert en ik onze jas en lopen naar buiten. We horen Bram en Liselot achter ons aanlopen.

We stappen in de auto en rijden naar de Kruislaan. Ik heb Evert nog nooit zo snel zien rijden. We stoppen een stukje voor de straat. We stappen uit de auto en lopen langzaam naar de woning. We zien niets, alles is dicht geplakt. We staan nu voor de deur. Evert kijk naar ons. 'Wat doen we? Toch niet aanbellen he?' zegt Evert. 'Trappen met die handel' hoor ik Bram zeggen. Evert trapt met zn voet zo de deur open. 'POLTIE, HANDEN OPHOOG'

hiii guys, sorry dat ik niets van me liet horen. Ik had echt helemaal geen tijd en inspiratie. Maar toen kwam mn vriendin @aishajamesx met een idee & here we goooo! Hope u like it! Morgen hopelijk weer een deel ;)