Butterfly Effect (Kayden Trey Howells)✓[Completed]

4

She can't move and she felt like her body got so numb. Ano bang ginawa niya buong araw at bakit ganito ang nararamdaman niya?

Then it hit her.

Muntik na pala siyang masagasaan kanina dahil sa pagmamadali niyang makatakas

Did someone saved her? As far as she remembered ay may tumulong sa kanya.

Pagkamulat ng kanyang mga mata ay puro puting kisame at pader ang nakikita niya. Isa lang ang ibig sabihin non, nasa ospital siya.

Akmang babangon sana siya ng mahagip ng mata niya ang isang lalaking hindi niya kilala at mataman namang nakatingin sa kanya.

"S-sino ka?"

Mahinahon niyang sambit dito habang sinusubukang tumayo pero hindi niya kaya.

"I'm Kayden and I was the one who brought you here." Seryosong sagot naman nito sa kanya.

"Uhm..ganon ba. Salamat sa tulong mo." Sambit niya ulit at sa pangalawang pagkakataon ay sinubukan niyang tumayo.

"What do you think your doing woman? You're still not permitted to move." Pigil sa kanya ng lalaki at pinababalik siya sa pagkakahiga.

"Hindi pwede. Kailangan ko nang umalis kasi wala akong maipangbabayad dito sa ospital tsaka baka mahanap ako ng Tita ko dito. Ayoko nang bumalik pa sa puder niya." Pagmamatigas niya pero malakas ang lalaki kaya hindi siya nakapalag.

"Don't worry Ms Henly, you're Aunt can't find you here. Come on, don't be a hard headed woman."

The man told her na labis naman niyang ipinagtataka.

Kilala siya ng lalaki?

"Y-you know me? How?"

"It doesn't matter how and just listen to me." Anito sa kanya.

"Pero wala nga akong maipambabayad dito sa ospital tsaka kaya ko naman nang kumilos."

"I told you, you can't and don't worry for the bills. I will pay for it. Now, tell me the reason on why you have this."

Anito saka hinawakan ang braso niya sabay pakita ng mga galos at pasa niya sa katawan.

Hindi na siya nakaangal pa at hindi niya naman alam kung bakit pero automatiko na niyang nasabi sa lalaki ang mga pinagdaanan niyang kalupitan sa kamay ng kanyang tiyahin kahit hindi niya ito kilala.

Mukha naman itong mapagkakatiwalaan although hindi niya alam kung paanong kilala siya nito.

"Why you didn't asked for help if you're already suffering for a long time?"

"It's because I don't want to bother anyone. I don't want them to suffer in behalf of me. Tsaka..baka walang maniwala sa akin lalo na ang ibang kapamilya kong kumakampi kay Tita."

"How about now? Are you still not planning to sue her?"

"I don't know."

Tanging nasagot niya dito. Akma namang magsasalita ang lalaki nang magring ang cellphone nito.

"I'll just answer this and don't you ever move." Utos nito at hindi na siya umangal pa kasi nakakaramdam parin siya ng hilo.

Nakakahiya man pero kailangang kailangan niya ang tulong nito kasi sa totoo lang ay wala siyang mapupuntahan ngayon.

Pagkabalik nito ay may kasama na itong doktor na agad naman siyang sinuri.

"Ms. Henly, I suggest you to stay here for the meantime until you recovered. Hindi ka pa gaanong malakas hija kaya kung nagbabalak ka mang umalis ay huwag muna."