The Greek philosopher Plato said, "Music is a moral law. It gives soul to the universe, wings to the mind, flight to the imagination, and charm and gaiety to life and to everything."
Vhea, an eighteen-year-old city girl, had an inkling that partneri...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
July 24, 2015 Friday, 11:11 PM
Habang papasok sa loob ng hospital kung saan naka-admit si Mama, bigla na lang tumunog ang cellphone, na siyang nagpatigil sa'king maglakad.
It was Stacey, who's calling.
Kasalukuyan siyang nasa Pilipnas at nagtatrabaho sa isa sa mga kompanya ni Papa. Mabilis ko itong sinagot dahil baka may maganda itong balita.
"Vhea, may importante akong sasabihin, so put your focus in this call."
"Ano?"
"Dad was arrested. Someone reported, that the core products he was using was not appropriate at hindi nakakasunod sa pamantayan ng kalidad ng produktong ibinibenta ng kompanya natin. May mga nagreklamo, and so he was arrested."
Nagulat ako sa sinabi niya't tila nawala nang gana kong tumugon pa.
"Vhea, you still there? May pupunta riyan sa hospital. That person would offer you something and you have to agree with it. Malalaman mo rin kung bakit kailangan mong um-oo. That person would explain youu everything."
"H-ha?"
"I need to end this call right now, marami pa akong kailangang e-settle rito. Don't worry, everything will be fine in the meantime. Don't pressure yourself too much," she said, before the call was ended.
Dad maybe is hard to me, hindi ko pa rin maiwasang mangamba. Sino na lang ang magbabayad ng monthly bills? Kaya ko mang bumili ng pagkain para sa sarili ko, masiyadong malaki ang halagang sinisingil ng hospital buwan-buwan.
Hindi ko alam kung saan kukuha ng gano'n kalaking pera buwan-buwan dahil hindi naman masiyadong malaki ang sweldo ko sa Café, at binalak ko talagang ipunin ang sweldo ko para makapag-aral ulit.
My mind was about to wander further when suddenly, bigla kong nakita ang isang lalaking papalapit nang papalapit sa gawi ko.
"R-Russel?" gulat na tanong ko, nang tuluyan siyang makalapit sa'kin.
"Why are you here?"
"It's been a while, Vhea," he replied. "Let's have a cup of coffee. We need to discuss something really vital."
"Pero kailangan ko pang-e-check si Mam--"
Hinawakan niya ang kamay ko na siyang nagpatigil sa'kin sa pagsalita.
"I know. May mumu-munmon naman yatang nurse sa kaniya lalo na't iilan na lang ang gising pa na pasyente ngayon."
Napasinghal ako bago tumango-tango. "Okay. Siguraduhin mo lang talagang importante 'yang sasabihin mo."
Sabay kaming naglakad papunta sa isang pinakamalapit na bukas pang tindahan-na nagbebenta ng kape.
Nang mapa-upo, bakas sa ekspresiyon niyang parang hindi siya mapakali. He keeps on glancing around the room that really makes me see him as being uncomfortable with the place, or something else. . .
