Chapter 7 (Last Chapter)
Hindi tinlikuran ni Luis si Regine. Umalis sya upang magtungo kina Alana. Halos hindi nya namalayan na nasa labas nap ala sya ng bahay ng mga ito.
“nakikiusap ako… patawarin nyo na ako.” Sabi ni Luis sa ina ni Alana.
“hindi lalaki, magdusa ka.”
Binalingan nya si Alana. “Alana, parang awa mo na.”
Nagging bingi ang mag ina sa pakiusap ni Luis. Pinagsaraduhan sya ng pinto ng mga ito. Napaluhod nalang sya at napahagulgol.
Umuwing bigo si Luis, pero buong loob syang nagpasya. “tuloy ang kasal natin, loves” sabi nya kay Regine habang hawak sa magkabilang balikat.
“oh, Luis.”
*wedding day*
Walang kamalay-malay ang marami sa nakakadiring mukha ni Regine na ikinubli sa makapal na asahar.
“you may now kiss the bride.” Sabi ng pari.
Itinaas ni Luis ang asahar. Nangilabot ang lahat ng masaksihan ang mukha ni Regine na nooy lalong gumrabe ang pagkaanas. Inuuod ito.
Walang pangingiming hinalikan ni Luis ang nagaanas na labi ni Regine.
Pagkatapos nyang halikan si Regine..
“nagbalik ang dati mong mkha, loves! Maganda ka ulit.” Sabi ni Luis.
“ha.?” Hinaplos ni Regine ang kanyang mukha. “oo nga, dyos ko salamat po! Maraming maraming salamat po!”
Luhaan ngunit masayang nagyakap ang dalawa. Mahigpit. Punong puno ng pag-ibig.
Iba’t ibang reaksyon ng mga tao. May pumalakpak sa tuwa, may umiiyak.
Sa may pintuan ng simbahan, may pusong nagdurugo.
“wala ng pagasa ang pag-asam kong mabalik ka sa piling ko, Luis… tinalo nyo ang kulam ni ina.” Bulong ni Alana habang nakatanaw kay Luis.
humakbang palayo si Alana. “pero maligaya na rin ako, dahil maligaya ka… mahal ko.!
THE END…
[a/n: wlang Epilogue. Di marunong gumawa ng Epilogue ang athor e.. heh
BINABASA MO ANG
Ibong itim (short story)
HororNakilala ni Luis si Alana sa panahong nakatakda na ang kasal nya kay Regine. Sa kabila ng lahat ay pinaibig nya ang dalaga at sa bandang huli ay sinaktan. Matinding awa ang naramdaman kay Alana ng ina nitong mangkukulam. Matinding pagkamuhi naman an...
