Κόντρες - Αγάπης

Μας παρακολουθούν~21

Δανάη: Πρέπει να σοβαρευτούμε είναι η τελευταία χρόνια. Μιλάει μόλις μπούμε στην καφετέρια.
Εγώ: Έλα ρε και δεν το έχουμε σκεφτεί.
Δανάη: Είσαι ερωτευμένη ή μου φαίνεται. Με ειρωνεύεται αφού καθήσει απέναντι μου, και δίπλα από τον Χρήστο. Παραγγέλνοντας για όλους μας, γιατί μας έβλεπα να το συζητάμε πολύ για το τι θα πάρουμε.
Ράνια: Τελικά εσένα τι σε ήθελαν οι άλλοι.
Δανάη: Δεν πρόλαβα να μιλήσω μαζί τους, αλλά ξέρω έναν που στα σίγουρα θα θέλει να μιλήσει σε εσένα. Λέει με το βλέμμα της να είναι λίγο ποιο πίσω από εμάς και σταθερό.
Ράνια: Όχι με τίποτα. Λέει όσο ποιο σιγά μπορεί για να μην την ακούσουν και γίνουμε θέαμα.
Δανάη: Ναι αλλά άμα είναι όλα ψέματα. Εγώ τον πιστεύω από τότε που τα φτιάξατε και πριν μάθουμε το οτιδήποτε δεν κοιτούσε κάμοια και δεν έκανε τίποτα άσε που όταν μιλούσε για εσένα ή μιλούσατε οι δύο σας. Σε κοιτούσε και κοιτούσε με μια αγάπη μέσα στα μάτια. Έλα αφού τον αγαπάς και μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι τρεις από τότε που ήρθαν στο σχολείο είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος.
Εγώ: Και όλοι θα προσπαθήσουν να μας χωρίσουν αφού όλες και όλοι θα ήθελαν να ήτανε στης θέσης μας. Την συμπληρώνω αφού ξέρω ότι άμα δεν της μιλήσουμε και οι δύο δεν θα γίνει τίποτα και το ξέρουμε και οι τέσσερις καλά αυτό.
Ράνια: Καλά εντάξει θα πάω αλλά για δικιά σας χάρη. Μας λέει λίγο ενοχλημένη πλέον γιατί μπορεί και να την νευρίασα με όλο το διάστημα που είναι χωριστά αυτή οι δύο.
Σταύρος: Τα καταφέρατε τελικά. Μιλάει και δείχνει συγχρόνως τα παιδιά που κατευθύνονται προς το αμάξι του Ηρακλή. Ποιος θα μας έλεγε που αυτή που θα έπρεπε να λογικέψου με θα ήτανε η Ράνια και όχι η Δανάη.
Δανάη: Ξέρετε κάτι μπορεί να είμαι ξινή και κακιά και ειρωνική αλλά αυτή είμαι σε όποιον αρέσω.
Χρήστος: Εμένα πάντως μου αρέσεις όπως είσαι και δεν θέλω να αλλάξεις για κανέναν.
Σταύρος: Άμα μου λέγατε ότι εγώ και η Εύα θα έχουμε σχέση όπως και εσύ με την Δανάη. Θα τους έβγαζα τρελούς.
Δανάη: Παιδιά αυτό το καλοκαίρι που πέρασε λογικά θα είναι το τελευταίο.
Εγώ: Γιατί το λες αυτό. Του χρόνου θα είμαστε πάλι μαζί.
Δανάη: Δεν καταλάβατε όταν τελειώσουν τα σχολεία εμένα με στέλνουν Ιταλία. Φοβούνται μην γίνει τίποτα όπως αυτό που έγινε το καλοκαίρι, τους έπεισα για λίγο αλλά δεν ξέρω πόσο καιρό θα τους κρατήσω χωρίς να κάνουν κάτι.
Χρήστος: Όπου και να πας θα έρθω και θα σε βρω δεν θα σε χάσω τώρα που σε βρήκα το κατάλαβες. Της μιλάει τρυφερά αφού την έκανε να τον κοιτάξει και αφού μου κάνει νόημα ο Σταύρος μαζεύουμε τα πράγματα μας χωρίς να μας ακούσουν και αφού πληρώσουμε φεύγουμε για τον "στάδιο"
Σταύρος: Ξέρεις πόσο σε αγαπάω.
Εγώ: Δεν ξέρω πόσο. Του λέω σαν τρελή που είμαι και γυρνάει με κοιτάει και ευτυχώς που φτάσαμε στο "στάδιο".
Σταύρος: Τόσο. Φωνάζει καθώς με πιάνει από την μέση και αφού με φέρει κοντά του ενώνει κατευθείαν τα χείλη μας σε ένα φιλί καλύτερο από την προηγούμενη φορά.
Σταύρος: Τώρα κατάλαβες.
Εγώ: Είσαι τρελός. Φωνάζω γελώντας αφού βγω έξω από το αμάξι και αρχίσω να τρέχω και πρώτου καταλάβω τη γίνεται είναι και αυτός από πίσω μου και με κυνηγάει.
Σταύρος: Είμαι τρελός για εσένα. Μου λέει πρώτου καταλάβω πως με έπιασε τόσο γρήγορα και με γύρισε προς το μέρος του ξανά ενώνοντας τα χείλη μας κατευθείαν.
Εγώ: Σταύρο μπορούμε να φύγουμε νιώθω ότι κάποιος μας παρακολουθεί. Του λέω σιγά στο αφτί για να μην μας ακούσει κανένας. Αλλά νομίζω το κατάλαβε και αυτός και αφού μου δώσει ένα καθησυχαστικό βλέμμα με πιάνει από το χέρι και αρχίζει να με τραβάει γρήγορα προς το αμάξι.
??: Γιατί φεύγεις τόσο γρήγορα. Ακούω μια φωνή κοντά μας να απευθύνεται στον Σταύρο και κατευθείαν το νιώθω να σταματάει και να κοντοστέκεται.
??: Τι δεν θα μας συστήσεις στην όμορφη που είναι μαζί σου. Πετάγεται και μια δεύτερη φωνή λίγο ποιο τρομακτική και ποιο ανατριχιαστική από την πρώτη αλλά δεν πρέπει να το δείξω μακάρι να ήτανε εδώ η Δανάη θα ήξερε τι να πει.
Σταύρος: Μόλις φεύγαμε. Λέει με μια αυστηρή φωνή που πρώτη φορά την ακούω από τον ίδιο.
??: Γιατί να φύγετε από τώρα? έχουμε τόσα πολλά να πούμε. Παρεμπιπτόντως με λένε Gabrielle, Gabriel Moretti. Και αυτός είναι ο Lorenzo, Lorenzo Guevara.
Lorenzo : Ε ναι εξαφανίστηκες χωρίς να πεις τίποτα και με μας δεν ξεμπλέκεις εύκολα. Και με αυτό που είπε προκαλεί στον Σταύρο γέλιο σαν τρελός δεν ξέρω τη να κάνω φοβάμαι πλέον.
Σταύρος: Αγάπη ηρέμησε. Μου λέει μόλις καταλάβει ότι είμαι έτοιμη για κρίση πανικού.
Gabrielle: Συγγνώμη σε τρομάξαμε έτσι. Να σου συστηθώ ως φίλος με λένε Gabo.
Lorenzo: Και εμένα όπως ξέρεις Lorenzo
Σταύρος: Συγγνώμη που σε τρόμαξα. Εσείς τη κάνετε εδώ. Λέει πλέον αυστηρά στα αγόρια. Και μου αρέσει αυτήν η αυστηρότητα που βγάζει.
Gabo: Για την ακρίβεια αλήθεια σας παρακολουθούσαν κάποιοι. Λέει πλέον ποιο σοβαρός αλλά και ποιο ανάλαφρος.
Lorenzo: Νομίζω οι φίλες σου θα ανησυχούν.
Εγώ: Οοο θα με σκοτώσει. Έλα Δανάη μου. Μιλάω πρώτα στον εαυτό μου και μετά στην Δανάη αφού της το σηκώσω και το βάλω ανοιχτή ακρόαση για να τα ακούσει και ο Σταύρος όχι μόνο εγώ.
Δανάη: Ηλίθια με κοψοχόλιασες. Σας έψαχναν κάτι μαλακές και μετά μόλις έφυγαν θυμήθηκα και για της απειλές και όλα αυτά. Μου μιλάει έξαλλη πρώτη φορά την ακούω έτσι και ένα δίκιο το είχε με πείρε τόσες φορές.
Εγώ: Που είσαι.
Δανάη: Γυρνά βλήμα. Μου φωνάζει και τώρα που το ξανά σκέφτομαι ακούγετε πολύ κοντά.
Εγώ: Και αφού είσαι εδώ γιατί με πήρες στο τηλέφωνο. Την ειρωνεύομαι και έχει πάρει ένα τρομακτικό βλέμμα να την φοβάσαι.
Δανάη: Έτσι ρε για να σου σπάω τα νεύρα. Πάντως τώρα που δεν είναι εδώ ο Χρήστος και δεν μας ακούνε ο ψηλός είναι ωραίος. Φωνάζει στην αρχή και μετά έρχεται ποιο κοντά μου για να μου πει αυτό που στην ουσία όλοι την άκουσαν.
Σταύρος: Ξέρεις σε ακούμε και μην ξεχνάς έχεις σχέση.
Gabo: Τον γνωστό Χρήστο. Και εσύ πρέπει όπως κατάλαβα να είσαι η Δανάη έχω ακούσει, καλά εντάξει έχουμε ακούσει πολλά για εσένα.
Lorenzo: Με συγχωρείς αδερφέ. Εμείς μαλάκες.
Δανάη: Συγγνώμη σε προσέβαλα μήπως δεν στο έχουν ξανά πει. Ωραία συζήτηση κάνουν για την ακρίβεια πάνε να τσακωθούν αλλά εγώ αυτούς τους δύο από κάπου τους ξέρω. Και είναι και πολύ γνωστή λες μπορεί.
Εγώ: Τι ψάχνεις και είσαι κολλημένη ή μιλάς με κάποιον.
Δανάη: Καλέ άμα καταλάβει ποιοι είναι θα σε θάψει. Λέει αφού βάλει στην τσέπη το κινητό της. Και πάει προς το μέρος τους όπου κάθονται.
Εγώ: Είσαι μαλακας αγόρι μου αυτά τα λέμε πρώτα πρώτα. Τον μαλώνω αφού καταλάβω ποιοι είναι επιτέλους. Ο Gabrielle Moretti και ο Lorenzo Guevara αδέρφια από διαφορετικές μητέρες. Και ποδοσφαιριστές έπαιζαν μαζί δύο χρόνια στα Γεράκια. Και αφού έμαθαν ότι είναι αδέρφια ο Lorenzo έπρεπε να φύγει από την ακαδημία πλέον είναι στην Juventus.
Δανάη: Είστε η μόνη που της έκανα παρέα για το ποδόσφαιρο.
Εγώ: Εννοείται αφού σου άρεσαν τα μαγικά του Gabo και τα σουτ του Lorenzo.
Gabo: Ρε σταματήστε θα ψωνιστεί κι άλλο το ψώνιο.
Lorenzo: Νομίζω αδερφέ ότι εδώ κάνεις λάθος. Αλλά δεν φεύγουμε σιγά σιγά και εσύ να μας δείξεις που θα μείνουμε για αυτήν την εβδομάδα. Ρωτάει και αφού σηκωθούμε και πάρουν τα πράγματα τους αρχίζουμε να προχωράμε εμείς προς το αμάξι και η Δανάη προς την μηχανή της.
Lorenzo: Και μηχανή εγώ νόμιζα ότι ήσουν καλό κοριτσάκι.
Δανάη: Ε τότε δεν με ξέρεις καθόλου. Του λέει αφήνοντας μας πίσω και ακόμα να καταλάβω πως δεν έχει σκοτωθεί με την μηχανή ακόμα.
Σταύρος: Άστο αγάπη ανεξήγητος λόγος. Λέει καθώς με φιλάει και αφού μπούμε στο αμάξι ξεκινάμε για το σπίτι του Σταύρου που πλέον ζει μόνος του αφού οι δικοί του για κάποιο λόγο από το καλοκαίρι έχουν εξαφανιστεί.

Υπογραφή
-Danae Fran