Κόντρες - Αγάπης

Σε λιγότερο από μία ώρα~44

Pov Εύα

Εγώ: Ήθελα να ήξερα αφού θα πας σε ιδιωτική σχολή, τι το θες το διάβασμα.
Δανάη: Λέω να μην μείνω εδώ στο λύκειο, άσε που μπορεί όπως λες να είναι ιδιωτική αλλά πρέπει να περάσω με ένα καλό βαθμό το λύκειο και της εξετάσεις για να μπω σε αυτήν την σχολή.
Χρήστος: Εγώ πάντως αυτά που διαβάζω, μας τα έκαναν φέτος? Γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν τα έχω ξανά ακούσει. Να διαβάζω βιολογία και να έχω και τους υπόλοιπους να κάνουν κάτι ερωτήσεις και μετά θέλουν και πανελλήνιες. Βέβαια η Ράνια έχει αγχωθεί και φαίνεται με το τρόπο που διαβάζει και κινείται.
Ράνια: Εσύ εκεί, αυτό είναι αισχρό και θες να γράψεις και καλά στην έκθεση τρομάρα σου.
Δανάη: Μια χαρά είναι σε πληροφορο το δούλευα εδώ και δύο μέρες για να είμαι σίγουρη.
Σταύρος: Δύο ώρες έχεις στην διάθεση σου, δεν θα έχεις μέρες για την έκθεση.
Δανάη: Το ξέρω καλέ μου αλλά εδώ προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα να τα διαβάσουμε και να δούμε τη θα μας πέσει σαν έκθεση και όλα αυτά. Εσύ τι τα κοιτάς οι ασκήσεις είναι σωστές της έλεγξε και ο σύζυγος σου.
Ηρακλής: Δεν είμαι ακόμα και που είστε λίγο ακόμα να καθίσουμε και να πάτε σπίτια σας και εσύ όχι άλλο διάβασμα θες και ξεκούραση ο γιατρός είπε να μην καταπονής τον εαυτό σου. Πάμε για δεύτερο γύρο σε λιγότερο από μία ώρα και έχει και δίκιο έχουμε έρθει εδώ από της εφτά και η ώρα κοντεύει δώδεκα, η μάνα μου με πείρε τρία τηλέφωνα για να δει που είμαι και άμα είμαι στα αλήθεια με τα παιδιά και όχι μόνη με τον Σταύρο. Η Νίνα πείρε μια φορά στον Χρήστο, γιατί η Δανάη το είχε για φόρτιση και ήταν και στο αθόρυβο να τους ρωτήσει ποτέ σκοπεύουν να γυρίσουν στα σπίτια τους και άμα είναι να τους φτιάξει τίποτα να φάνε ή θα παραγγείλουμε εμείς. Η Δανάη της είπε ότι θα παραγγείλουμε και αφού έκλεισαν το τηλέφωνο άφησε κάτω τα βιβλία και μας ανακοίνωσε ότι θα μαγειρέψει. Ο Σταύρος της φώναξε να προσπαθήσει να μην μας δηλητηρίαση και να μην κάψει την κουζίνα. Έφτιαξε καρμπονάρα, να είναι καλά που είχαμε ψωνίσει και είχε τα απαραίτητα και μπορεί να μην το παραδεχόμαστε εκτός από τον Χρήστο αλλά είναι απλώς εξαιρετική μαγείρισσα αυτό το κορίτσι. Γύρισε και μας είπε βέβαια ότι την επόμενη φορά, δεν σκοπεύει να κουνήσει τον κώλο της και θα μας αφήσει να μαγειρέψουμε ή να παραγγείλουμε και μετά μας ρωτάνε που τα τρώμε τα λεφτά και κανένας μας δεν καπνίζει εκτός από τον δικό μου, όχι συνέχεια σπάνια όταν δεν το χωράει ο τόπος και θέλει να σκεφτεί κάτι σαν ναρκωτικό. Βέβαια έχει καιρό να τον δω με τσιγάρο και η Δανάη με τον Χρήστο που αυτή το έκαναν απλώς από το τέλος του καλοκαιριού πριν αρχίσει η δευτέρα λυκείου μόνο και μόνο γιατί είχαν μάθει ότι ο διευθυντής από το γυμνάσιο θα είναι και λίγο καιρό και κάτω στο λύκειο. Κακό αλλά απλώς το άρχισε και μετά, αφού γύρισε και αυτήν απ' την Ισπανία πείρε ότι τσιγάρα είχε και καπνό και τα έδωσε στην μάνα της και γύρισε και είπε κιόλας ότι δεν της ήταν και δύσκολο αφού σπάνια κάπνιζε και από μαγκιά και πλέων όλο αυτό τελείωσε.
Χρήστος: Παιδάκια δεν φεύγουμε σιγά σιγά.
Δανάη: Να σας πω να αφήσω εδώ τα βιβλία και το πρωί θα περάσω να τα πάρω εγώ.
Ράνια: Αφού δεν θα το κάνεις, άστα θα σου τα φέρουμε εμείς. Θα περάσουμε απ' το σπίτι σου να σε πάρουμε και να μωρέ για κανά δυο μέρες να έρθω να μείνω μαζί σου.
Σταύρος: Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις έρχεται η αδερφή μου να δει τι κάνω. Πρωτότυπο το ξέρω έχει να πατήσει το πόδι της εδώ δεν θυμάμαι και εγώ από πότε. Εννοείται ότι η Δανάη δεν θα το αρνιόταν και εννοείται ότι είχε γνωρίσει την αδερφή του όταν ήταν αυτός στο νοσοκομείο. Εγώ του είπα πάντως ότι τον αγαπάω, τον εκτιμώ αλλά μέχρι να φύγει αυτήν μακριά και αγαπημένοι αγάπη μου γλυκιά. Ο Χρήστος τελικά έκανε την πρώτη κίνηση και αφού σηκώθηκε, σηκωθήκαμε και εμείς οι δυο. Η Δανάη είχε έρθει με τον Χρήστο και εγώ ήμουν από εχτές το απόγευμα εδώ και δεν είχα το αμάξι μου οπότε θα έπρεπε να μας πάει αυτός στα σπίτια μας και μετά να πάει σπίτι του.
Δανάη: Καληνυχτά, φέρε και κάποια πράγματα σου σπίτι μου αύριο για να μην κουράζεσαι. Της λέει και αφού πάρει την ζακέτα της και το κινητό με το φορτιστή με ακολουθεί μέχρι το αμάξι του αγοριού της, που είναι είδη μέσα και μας περιμένει.
Εγώ: Πάντως δεν μπορώ να πιστέψω ότι τελειώνουμε φέτος. Νομίζω ότι είναι απλώς ένα όνειρο.
Δανάη: Τότε μην με ξυπνήσεις και κόψε της βλακείες. Να σου πω, φέτος το καλοκαίρι θα πάμε πουθενά ή θα είμαστε όλοι μέρα από το ένα σπίτι στο άλλο.
Χρήστος: Το δημοτικό δεν σου κάνει και άμα η μάνα σου καταλάβει γιατί θα καταλάβει ότι θα πηγαίνουμε στο ένα σπίτι μετά το άλλο θα σε πάρει στο κυνήγι. Τους άφησα να μαλώνουν για αυτόν τον χαζό λόγο και βγήκα απ' ότι αμάξι αφού φυσικά χαιρέτισα και αφού άνοιξα την εξώπορτα προχώρησα προς το σπίτι και άνοιξα και εκείνη την πόρτα ο Διονύσης καθόταν στο καναπέ, οι γονείς μας είχαν πέσει για ύπνο γιατί μου έκανε νόημα να κάνω ησυχία και πήγα και κάθισα δίπλα του. Σπάνιο για εμάς να κάνουμε τέτοιες κινήσεις αλλά ήταν φυσιολογικές.
Εγώ: Να σου πω εσύ που είσαι αδερφός μου και με αγαπάς.
Διονύσης: Πες μου ότι κάνεις πλάκα και ο τελικός δεν είναι στα γενέθλια του πατέρα μας. Ο Σταύρος του έστειλε μήνυμα είναι σίγουρο πλέων αφού δεν είπα τίποτα σε κανέναν τους για αυτό.
Εγώ: Καθόλου πλάκα και το ξέρεις ότι ακόμα και άμα δεν έπαιζα εγώ δεν θα μπορούσα να λείψω από αυτόν τον αγώνα. Του εξηγώ και ενώ είμαι σίγουρη ότι το καταλαβαίνει δεν μπορώ να λείπω εκείνη την μέρα, τελικά άλλαξα συζήτηση και ρώτησα που είναι τα αδέλφια μας.
Διονύσης: Μωρέ κάτι θα κάνουμε και για αυτό, ο μεγάλος είναι έξω και ο μικρός έχει πάει να κοιμηθεί σε ένα φίλο του και εσύ είσαι από το πρωί εξαφανισμένη. Πήγα να δικαιολογηθω γιατί ξέρω ότι και αυτοί ανησυχούν, αλλά μου είπε ότι δεν πειράζει και καλύτερα να πάω για ύπνο μην με δει ξύπνια η μάνα μας και δεν έχουμε λεφτά για άλλη κηδεία.