Park Jimin ve Kim Taehyung üniversite hazırlık sınıfında tanışmış, birbirlerine aşık olmuşlardı. Üniversite üçüncü sınıfa kadar sorunsuz giden ilişkileri, Kim Taehyung'un aniden değişen tavırları ile boyut atlamıştı.
Taehyung ona eskisi kadar yazmıyordu.
Taehyung onunla eskisi kadar zaman geçirmiyordu.
Taehyung sevgilisinden hoşlanmayan arkadaşları ile sevgilisinden daha fazla zaman geçiriyordu.
Kim Taehyung, Park Jimin'i neden sevdiğini unutmuş görünüyordu.
Hani bensiz bir hiçtin
Nefes almak bile zor derdin
Yalan, yalan
Park Jimin: Sevgili
Park Jimin: Neredesin?
Park Jimin: Benim dersim bitti bugün takılalım mı biraz?
Park Jimin: Seni çok özledim sevgili
Kim Taehyung: Bizim çocuklarlayım
Kim Taehyung: Bir ara buluşuruz
Park Jimin, oğlanın neden değiştiğini anlamıyor, onu kendinden daha fazla uzaklaştırmamak adına üstüne gitmemeye çalışıyordu. Fakat bir yerden sonra Jimin sevgilisinden cevap bile almayı bırakmış, bir gün terk edilmişti.
Senle ben elmanın iki yarısı
Bir ömür boyu beraber
Yalan, yalan
Kim Taehyung: Ayrılalım
Park Jimin: Güne açan çiçekler gibiyiz
Park Jimin: Yalan, yalan
Kim Taehyung: Ne?
Park Jimin: Diyorum ki, sikime kadar yolun var anca gidersin.
Kim Taehyung bir sebep bile belirtmeden sevgilisini terk ettiğinde omzunda yük olarak gördüğü şeylerden kurtulacağını düşünmüştü. Ta ki eski en yakın arkadaşının, eski sevgilisi ile yakınlaşmaya başladığını görene kadar... onu sevmeyi bıraktığını düşünmüştü.
Güne açan çiçekler gibiyiz
Ölene dek beraberiz
Yalan, yalan
_________
Düz yok doğrudan text ile devam :3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güne açan çiçekler gibiyiz||Vmin
Fanfiction"Ayıramaz bizi hiç kimse...yalan, yalan."
