yalnızlık ikizim

; BÖLÜM 12

Merhaba okumadan önce bir vote tuşuna basın bakıyım!!! Canlar size bir haberim var umarım sevinirsiniz facebookta yalnızlık ikizim adlı bir grup açılacaktır helin yaren kaynakçı(kardeşim) tarafından henüz oluşturulmadı açıldgnda size haber verecegim. Oradan yeni bölüm hakkında bilgi,yayınlanma konusu hakknda bilgi sahipi olacaksınız. Aaa bu arada helin'e kardeşim dedigime bakmayın kardeş degiliz çok yakın arkadaşız ondan yani.
        Facebook
~hamide yegen~ ~hamide helin~~ ~hamide nisa~ hepsini kullanıyorum.... neyse çok konuştum:))gahdjjf

                      İyi okumalar...

                 (3 hafta sonra )

   

3 haftadır yaptığım şeyi gine yapıyorum televizyon izliyorum, hiç aklıma gelmezdi televizyon izlemekten bıkacağım... yangından 3 hafta geçti ve ben hiç okula gitmedim zaten 2 hafta boyunca doktor gitme demişti yanıklar yüzünde son hafta da barınak tadilataydı,tadilat bahane ama zaten bu hafta gidecegim onun için sorun değil. 3 hafta boyunca hiç damla ile konuşmadm. Kaan bir kaç kez bize uğradı oturduk sohbet ettik,bir ara bahçede kaan'ı gördüm yüzünde kavgadan çıkmış oldugunu belli eden morluklar vardı. Dikkatimi çekmişti sonuçta kaan okul kavgaları ve sokak kavgaları yapacak birine benzemiyor kavga eder ama böyle şeyler için olacağını sanmıyorum.aa bu arada 3 hafta boyunca bir sürü kitap okudum hepsi depresyondaki aşıklardan. Ama bu 3 hafta içerisinde günlüğüme yazacak hiç bir şey olmadı buda bana göre üzücü bir durum...

Yarın pazartesi okul olacaktı ve büyükbabamda 1 haftalık iş için yurt dışına çıkacaktı. Annem ve babam da böyle işler için çıkardı,ama babam çoğunlukla köy gibi  yerlere giderdi.doktor zor bulunurdu oralarda çok üzülürdüm onlar için. 

Az sonra kapı çaldı büyükbabam ışte olduğuna göre kim olabilirdi ki evdeki görevliler kapıyı açmadan ben hızlıca gidip açtım ALIŞKANLIK işte!!

Kaan gelmişti. Kaan'ı görünce içimde istemeden mi? isteyerek mi? Olduğuna karar veremedigim bir huzur,sevinç oluştu. Hayır. Canım sevdigimden degil!!!

Sadece uzun süredir canım sıkılıyor.

Kaan'ın karşımda olduğunu unutup elimi havaya kaldırım "içiniz fesat ya" diye mırıldandım. Ben içimden söylediğimi sanıyordum ama öyle olmamış olacak ki kaan" kimin?" Diye sordu. Off  kendime inanamıyorum her yerden bir patlak vermek zorunda mıyım???? "Kimse ya böyle evde evde işte sıkılmışım... yaaaa hıh.... ışte ondan böyle kendi kendime konuşmaya başladım." Yalan söyleme konusunda çalışmam gerektigini bir kere daha görmüş oluyoruz...

Kaan'da kurcalamadı "hı...hı" diyip geçti.

Kaan'ın üzerinde lacivert bir v yaka kaslarını belli eden bir tişört ve siyah bir pantolon vardı. Siyah...siyah

Of su ya yinr mi? Taktın şu yarı kabus yarı rüya olan şeye. Ve yeni fark ediyorum ki ben bir saattir kaan'ı içeri almadım. Sonunda ona dönüp kaan'a "içeri gelsene" demeyi başardım. Şükür bana. "Yok saol zaten ben seni almak için geldim görüyorum ki çok sıkılmışsın bunun için sana benle gelmeyi teklif ediyorum" dedi,gözleri parlarken bunu kaçırır mıyım? "Bende teklidini kabul ediyorum bari" dedim,agzımı kendini beğenmiş bir tavır aldırtırken.bu hareketimden dolayı oda bana güldü. "Tamam sen içeri geç o zaman bende hazırlanayım"dedim. Kaan içeri geçip oturunca hızlı hızlı odama çıktım yalnız bu eve bir asansör gerekli bide odam 3. Katta olmuyor ya!! Nefes nefese kalmış bir şekilde odama varınca hemen dolabıma yöneldim. Ne giysem diye baktım. Sonunda gözüme toz pembe çok sevdiğim kotum çarptı hızlıca giyinmeye çalıştım pantolon bacaklarımdan geçiyor ama düğmesini kapatmaya gelince sıkıyor kapanmıyor aslında az bir fark ama yaaaa!!! Ağlıyorum yalnız cidden ağlıyorum kilo almışım aaa tabi su anca çikolata ye cips ye sonra aynanın karşısına geç ben niye kilo aldım? Eben diye. Tövbe ya. Konuyu tekrar açmak için beynimin biraz gerilerine kaydettim. Ve dolaba tekrar baktım bu sefer kot şortlu bahçıvan elbisemi giydim zaten bu aldığımda 1~2 beden büyüyü ondan olurdu. Elbisemi giydikten sonra saçlarımı at kuyrugu yaptım gözlerime likit ve rimel çektikten sonra son kez aynaya baktım. Uzun saçlarım at kuyruğu ile elbisemi tamamlamıştı.ayağıma da konverslerimi giydikten sonra odadan çıktım. Aşağı indiğimde kaan "bir an teklif ettigime pişman oldum yani su 1 saattir napıyorsun sakıncası yoksa sorabilir miyim?" Yok ya cidden bu çocuk kibar olmayı öğrenemiyecek. Kaba,ukela,burnu havalarda,umursamaz Ne yani böyle yapınca ne oluYOr. Tabi  o bilmiyor benim yukarda neler çektiğimi. "Of kaan ya bilip bilmeden konuşma ayrıca ne 1 saati yine abartıyorsun"    "1.ne olmuş çok önemli böyle? 2. Abartıyor muyum? Sanırım sen yukarıdayken zaman kavramı diye bir şeyi unutuyorsun" he he unutuyorum. Yanına yaklaştım çok yanına kulağına egildim "sana bir sır verecegim ama kimseye söylemek yok söz mü?" Anlamayan gözlerle baktıktan sonra "tamam söz"dedi.  "Kilo almışım ondan geç indim" dedim kulağına ssonra geri çekildim. Komik olan me bilemiyorum ama aklı dengesi yerinde olmadığı için çokta görmüyorum gülmesını. Ben geri çekilir çekilmez büyük bir kahkaha attı. "Ne ahaha kilo mu?" Ya suç bende ya sen niye her şeyi gidip şu dengesiz insana söylüyorsun ki demi? "Bu hareketinle de sana bir şey söylenmemesi gerektigini öğrenmiş olduk" dedim tavır alırken konuşmasını beklemeden kapıya doğru ilerledim. O da arkamdan yürümeye başladı hala kıkırdamalarını duyuyorken yüksek sesle "ya!!suu! Yapma şöyle tamam ya" dedi."Ne Ne yapıyorum sanki ben ya" dedim. Dışarı çıktığım sırada. Bahçede yürürken kolumdan tutup beni durdurttu ve kendine çekti sonra "hayır şişman falan degilsin hem 1~2 kilodan ne olacak eğer bu konuyu çok takıyorsan kafana ben sana güveniyorum zayıflarsın" dedi. Nefesi...ah nefesi yüzüme çarparken kendimi bulutların üzerinde hissettim,nefesi yüzüme hafifçe degerken sanki hiç hiç canı acıtmak istememiş gibi kapı çalıyor arkasını dönüyor ve gelmesini bekliyor gibi.... aaahhh su neler düşünüyorsun sen böyle kendine gel...

"Hm peki tamam bari"dedim,gözlerine bakarken. Biraz sonra geri çekildim kaan'ın arabasına doğru yürüdüm ah en sevdigim arabalardan biri olan bmw ve ayrıca siyah. Arkamdan gelen kaan'ı fark edince arabaya hayranlıkla bakmayı bıraktım ve ana odaklandım. ikimizde arabaya binmistik artık acaba nereye gidecegiz. Kaan arabada bana dönüp "çok eglenecegiz,herşey çok güzel olacak" dedi. Bende ona gülümsdedim. Ve arabayı sürmeye başladı.

               Yarım saat sonra

Uzun zamandır hissetmedigim şu duygular... şu an nerdeyiz tahmin edin kaan'ın bana süprizi lunaparka getirmekmis ah burası çok güzel bir yer nasıl anlatsam çoğunlukla bizim yaşlarımızda kişiler çünkü makinalar oldukça korkunç etrafta çığlıklar duyuluyor,ama buna rağmen rahatsız olmuyordum... kaan'a dönüp "kaan...ben..ben çok teşekkür ederim" dedim. Çok duygulanmıştım. Çünkü anne ve babam öldükten sonr hiç kalbimin bu kadar hIZlı attığını ve bu kadar mutlu oldugum olmamıştı. Herşey çok güzeldi. Kaan'da bana gülümsedi ve kolumdan çekip makinalara doğru götürdü. Önce beraber bir gondola bindik. Gondol yukarıdan aşağı doğru gelirken sanki kalbim yere düşüyor gibi oluyordu. Korkudan bir ara kaan'ın elini tuttum ve hatta sıkıca sarıldıgım zamanlar bile oldu...'ışte böyle sevgili günlüğüm tüm gün çok güzeldi oradaki tüm korkunç,komik ve eğlenceli olan herşeye bindik ben mutluydum onun yanında sanırım'

Daha yeni günlüğümü yazdıktan sonra odanın penceresinden baktım ve kaan ile gözlerimiz birbirini buldu bir süre birbirimize öyle baktık o daha sonra 1 dakika dercesine parmağını kaldırdı.1~2 dakika sonra geldi elinde bir kağıt vardı kağıdı düz tuttugunda 'iyi geceler su' yazıyordu heralde bağırmak istemedi ondan yazdı... daha sonra bende içeri girdim...

Ve yataga yatıp sesli bir şekilde 3-2-1 aşk dedim. Sadece içimden geldi...

     Selamlar bu bölüm biraz sıkıcı olabilir ama bir kaç bölüm sonra heyecan tekrar gelecek okumaya devam vote yapın. Sizi seviyorum