Birileri sağolsun bölüm yazma hevesim geldi..
Neyse çok uzatmicam ayol
Bölüme geçebilirsiniz..
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
1 yıl sonra
Akemi yoko..
Gelme dediği halde gelmeme kızar mıydı bilmiyorum ama 1 yıl bile zor dayanmıştım ve sonunda gelmiştim.
Gerçekten kokusunu bile özlemiştim.
Ailemden burada yaşamak için izin almıştım artık kovsada, dövsede, dövdürse de gitmeyecektim.
Mikey öyle biri değildi ki..
Evin içine girdiğimde etrafa baktım.
Neyse ki biz Amerikadayken her ay temizlikçi gelip evi harika bir şekilde temizlemişti.
Birde temizlik ile cidden uğraşamazdım.
Gittiğim ilk 2 ay ben arıyordum, kızlar arıyordu, arada draken sinir etmek için arıyordu ama 2 ayın sonunda ne ben ne onlar aradı.
Drakenin beni sinir etmesini bile özlemiştim.
Yeni telefon aldığım için kimsenin numarası yoktu.
Telefonu alıp evden çıktım ve kapıyı kapattım.
Takemichinin evine gidiyordum Çünkü bana en yakın yer oraydı.
Hem hinatanın hem tomanın nerede olduğu soracaktım.
Güldüm.
"Sizi gerçekten özledim çocuklar."
Saçlarımı falan kestirmiştim ve boyum biraz daha uzamıştı ayrıca her gün dövüş dersleri alıyordum.
Amerika bana gerçekten yaramıştı ama yanımda olmasını istediğim kişiler yoktu.
Ne tomandan neden diğer çetelerden bir haber alabilmiştim, haberlerde yoktu özel kaynaklara bile baktırmıştım ama sırra kadem basmışlardı.
Sonunda takemichinin evine gelince derin bir nefes aldım ve kapıyı çaldım.
"Ben bakıyorum!"
Sinir olduğum takemichiyi bile özlemiştim.
Kapıyı açtığında bir süre donup kalırken gülümsedim.
"Merhaba takemichi"
"Ah Tanrım, her zaman olduğu gibi hayal görüyorsun takemichi."
Kendi kendine konuşurken içeri girdi ve kapıyı yüzüme kapattı.
"Çocuklar! Yokonun hayalini gördüm!"
"Salak takemichi!"
Draken..
Nasıldı?
Yarası geçmiş miydi?
Kapıyı daha hevesli çaldım.
Takemichi tekrar kapıyı açarken aynı donukluğu yaşadı.
Onu beklemeyip heyecanla içeri girdim ve seslerin geldiği odaya daldım.
"Selam millet ben geldim!"
Hepsi..
Ciddi ciddi hepsi şuan bana ölü görmüş gibi bakıyordu.
Aralarında sadece mikey yoktu.
Draken ayağa kalktı.
"Yoko! Gerçekten gelmişsin!"
"Evet geldim!"
"Velet.. gelmeyeceğine iddiaya girmiştim."
Ardından chifuyuya döndü.
"Tamam! İddiayı sen kazandın!"
"Sonunda gelmişsin!"
Takemichi içeri girince gülerek yüzüme baktı.
"Tatil için mi geldin?"
"Hayır! Artık tokyoda yaşayacağım!"
