Manganınn 90. Bölümünde falanım
Of mikey git gide değişiyor mu bana mı öyle geliyor
Of off
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Akemi yoko..
1 gün sonra festivalde..
Yine her zaman olduğu gibi mikey tarafından uyandımıştım ve soutayı başıma dikip gitmişti.
Festival saatine 1 saatten az kalmıştı ama mikey hâlâ yoktu.
Takemichi ve hinata beraber
Draken ve emma beraber
Bende hiç konuşmayan souta ile evde oturuyorum.
"Mikey ne zaman gelecek?"
"Bilmiyorum."
"Gidebilir miyim?"
"Hayır."
"Ee sen nasıl birisin"
"İyi"
"Süper"
"Tamam"
"Sohbetine de doyum olmuyor."
"Biliyorum."
Neden nahoya değil de souta?
Tanrım sınanıyor olmalıyım!
Soutanın telefonu çalınca bana baktı ve telefonu açtı.
"Tamam mı?....peki."
Kısa geçen konuşmanın ardından bana döndü ve ayağa kalktı.
"Gidebilirsin."
O evden çıkarken bende güldüm ve koltuktan kalkıp ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım.
Kapıyı kapatıp bisikletime bindim ve sürmeye başladım.
Nereye gidecektim?
Kızlar "sevgilileriyle!" Eğleniyorlardı ve daha ne olduğumuz belli olmayan mikeyin nerede olduğunu bile bilmiyordum.
"Off"
Festivale gideyim bari orada sevgilileri izlerim.
Hem belki emma ve drakeni görüp peşlerine düşerim.
"Günlerini mahvetmek istemiyorum.."
Ben sadece festivale gideyim.
-----
Hava kararmışken ve ben festivalde 1 saatimi geçirmişken yağmur yağmaya başladı.
"Siktir ama ya!"
Bisikletim nerede hiç bilmiyordum ya biri çalmıştı yada başka yere bırakmıştım da ben hatırlamıyordum.
"O emma mı?"
Ağacın gövdesine yaslanmış emmayı görmem ile koşarak yanıma gittim.
"Hey! Takemichi seni bırakıp gitti mi?! Onu yarın öldüreceğim."
"Yoko.. takemichi acil bir şey olduğunu söyleyip gitti ama başına bir şey gelmesinden korkuyorum."
"Ne? Ne gelebilir ki?"
Mikeyin ortada olmama sebebi belki de takemichinin gitme sebebiydi.
"Hinata..seni götüreyim gel."
Hinatayla orman gibi olan yerden çıkıp yolda yürümeye başladığımızda elbisesine baktım.
"Elbisen güzelmiş"
"Ama her yeri kirlendi"
Dedi gülerek.
Bir şey diyeceğim sırada gelen bağırış sesleriyle kaşlarımı çattım.
"Hinata! Hemen eve git!"
"Hey! Sen nereye?! Benimle gel!"
Çoktan koşmaya başlamıştım bile.
"Sadece eve git hinata!"
Sesler daha da fazla gelmeye başlarken sonunda kaynağına gelince kaşlarımı çattım.
