Dating My Hater (Enhypen Series #1)

15

xv.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko, nguni't alang alam ko lang ay nag uunahan sa pagtibok ang puso ko.

Umiwas ako ng tingin sakaniya saka tumayo at nilapitan si Monica na naghihiwa ng sibuyas,

"Nandon sa tent si Heeseung, Monica." sabi ko. "Ako na jan, puntahan mo na siya." ngiti ko.

Tuwang tuwa naman ang best friend ko at madaling naghugas ng kamay at nag pabango. Itinuloy ko ang paghihiwa ng mga sibuyas, bawang, at kung ano-ano pa.

Hindi parin maalis sa isip ko ang sinabi ni Heeseung na ako ang paraluman niya. Nilakasan ko ang loob ko at tinignan ang katabi ko, si Karen!

"N-Nandito ka?" tanong ko sakaniya.

Lumingon siya sakin, "Bakit parang gulat na gulat ka, Yvette? Estudyante din ako ng Enhyfun kaya kasama ako rito." mahinhin niyang pagpapaliwanag.

Napatingin ako sa suot niya, isang maluwang na tshirt, at squarepants. Hindi ko nalang ito pinansin dahil bagay niya naman. Elegance and modesty really suits her very well.

"K-Karen..." tawag ko, lumingon siya ulit sa akin. "K-Kapag ba sinabihan ka ng isang lalake na, i-i-ikaw y-yung P-Paraluman niya, anong reaksyon mo?" nauutal kong tanong.

Ibinaba niya ang hinihiwa at parang ine-examine niya ako. "Base sa sinabi mo, parang may lalaking nagsabi na saiyo niyan. Pero alam mo ba ang kahulugan ng Paraluman?" tanong niya.

Umiling ako, "Paraluman in english meaning is a woman with an extraordinary beauty. Kaya kung sasabihan ka ng isang lalaki na ikaw ang paraluman niya, parang sinasabi niyang gusto--"

"Karen!" naputol ang sasabihin nito nang tawagin siya ni Jay.

Akmang aalis na siya nang pigilan ko, "Pakituloy naman nung sasabihin mo." sabi ko.

"Pasensya kana, Yvette. Tinatawag na daw ako sa camp site namin eh, dadalaw nalang ako dito bukas saka tapos narin kasi ang hinihiwa ko tinutulungan ko lang kayo." nahihiya niyang sabi.

Tinawag ulit siya ni Jay kaya tuluyan na itong umalis, kinuha nito ang bitbit ni Karen at sabay na naglakad papuntang camp site two.

I was pre-occupied while slicing the onions, and garlics dahilan para mahiwa ko ang daliri ko. Hinugasan ko ito at naglagay ng band aid mula sa first aid kit na dala ko. Nang matapos ay bumalik ako sa tent para magpahinga, inaantok na ako nguni't marami pang mga kinakailangang gawin lalo na't tanghali pa lamang.

Naghanda ng mga pa games ang mga teachers na kasama namin at ang price ay kakaiba.

It's either summative tests or no to summative tests. The winner will be having no summative tests before the midterm exams kaya mas darami pa ang oras para makapag review sa mismong midterm. Summative tests are different questionaire dahil ito ay gawa gawa ng mga teachers namin, while the midterms are the original coming from the source.

Hindi ko na nakita pa si Heeseung at Monica, baka magkasama ang dalawang iyon na umiikot sa lahat ng camp site.

"Bunutan daw mamaya!" sigaw ng President namin sa BSED. "Magkakaroon daw ng per partner ulit para magtungo sa forest land, at makumpleto ang route pauwi." aniya.

I hope it's not Heeseung who I'll pick.

Numero ang bawat ang papel, at kung sino ang kapareha mong numero ay siyang kapartner mo. Narinig ko ang tuwang tuwa na si Monica nang mabunot ang kaparehong numero ni Heeseung. I feel at ease when he's not my partner anymore. Nguni't wala sa mga taga BSED at BSCE ang nakabunot ng kaparehong numero na tulad ng sa akin.

Malapit nang mag start ang nasabing forest land, hinihintay ko paring lumapit ang kung sino nguni't wala. Linapitan ko na ang may hawak ng kahon at tinanong kung may kapareha ba ang numero ko.

"Wala man ata eh, kanina pa ako naghihintay." nguso ko.

"Pero wala nang papel dito, Miss."

Umupo nalang ako sa may upuan habang pinapanood ang mga kasama kong pumapasok na sa forest land.

"Eleven?" somebody asked.

Napatayo ako at pinakita ang numero kong katulad ng kaniya, but my heart felt stopped beating when I saw Daniel standing infront of me. Napaatras ako ng ilang beses bago ako nabalik sa sarili.

"Look, sorry Yvette if kung ano-ano na ang mga pinang gagawa ko sayo dati, trust me nagbabago na ako. " aniya.

Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sakaniya o ano. But I choose to give him a second chance, tumango ako at naunang naglakad sakaniya.

Madilim, nakakatakot, at malamig ang hangin na tumatama sa balat ko. Mga tinig pa ng mga hayop ang iilang naririnig ko.

"First time mo ba ang ganito?" tanong ni Daniel.

"Ahh...O-Oo eh." sagot ko.

I am still not comfortable him being around me kaya medyo awkward ang sitwasyon namin ngayon.

"A-Akala ko suspended ka pa?" tanong ko.

Tahimik lang siya at hindi ako sinagot, napakatok ako sa ulo ko at nagsisihi na tinanong kopa ang bagay na iyon.

"Well, usapan ay one week lang. Pero nadala ko sa bakasyon ko, napasobra." aniya.

Tumango tango ulit ako sakaniya, he's changing na nga ba talaga? At amg kapalit ay ang pagpapabaya niya sa pag aaral?

"A-Are you still wanting to be a top student?" tanong ko.

"Hmmm, depende." maikli niyang sagot.

Halos nasa kalahati na kami ng gubat nang biglang mamatay ang ilaw kaya napakapit ako sa braso ni Daniel sa takot.

"Huwag kang matakot, Yvette. Nandito lang ako."

Nanginig ako sa pagkakasabi niya nito kung kaya't napabitaw ako sa pagkakakapit sakaniya at tumakbo pabalik. Para siyang isang halimaw sa isang horror movie!

Umiiyak nanaman ako dahil naririnig ko parin ang boses nyang nakakatakot. As I ran ay nabunggo ako sa isang matigas katawan, I just noticed that Daniel was still chasing me kaya nagtago ako sa likod ng kung sino.

"Yvette!" sigaw ni Daniel sa di kalayuan.

"Bakit ka tumatakbo?" pamilyar ang boses na iyon, pero kahit ganon ay nakaramdam ako ng kaginhawaan.

"S-S-Si D-D-Daniel..." nauutal kong sabi habang umiiyak.

Humarap siya sa akin, at nang pagharap niyang iyon ay nakita ko ang mukha niya dahil sa linawag ng buwan. And for the first time I can say that he became my hero. He wiped my tears and kissed my head as he turned his back to me to face Daniel who's chasing me.

"Tapos na ba sa loving loving niyong dalawa?" rinig kong tanong ni Daniel.

"Tigilan mo na siya." sambit ni Heeseung.

Natawa sakaniya si Daniel, "Grabe naman pinsan, huwag ka namang ganiyan. Baka nakakalimutan mong magkadugo tayong dalawa?"

And as of the moment, I was shocked to know that Daniel and Heeseung are cousins. What more truth I need to know?