27

703 34 7
                                    

xxvii.

Heeseung brought me in his locker, nakisilip silip naman ako sa laman sa loob, and I saw it's kinda messy. Napanguso ako,

"You should try to organize your locker, Hee." I said.

"I have no time to fix it.", aniya.

Ibinigay niya sa akin ang isang white polo shirt niya na sobrang laki sa akin, but I have no choice but no wear it since napaka rumi na ng white uniform ko.

Kinuha ko iyon at dumiretso sa banyo ng mga babae, nang lumabas ako ay tumingin ako sa salamin, halos jacket ko na ang damit ni Heeseung.

May pumasok na isang babae, napaka ganda nito kaya bahagya akong nahiya nang tignan niya ako.

"You okay?" napakahinhin ng boses niya, tumango ako. "I'll help you fix your white shirt." aniya.

Iti-nuck in niya ito sa palda ko, and she saw some dirt there. Napanguso ako, ayos nga ang polo ko ang palda naman ang hindi.

She really did an amazing transformation sa polo ni Heeseung! It  suits me well, I thanked her as she goes inside the cubicle.

Lumabas ako at nakitang naghihintay roon si Heeseung, my dalang paper bag. Iniabot niya ito sa akin saka sinenyasan na pumasok ulit sa loob. When I saw what's inside the paper bag, it was a new pair of socks and skirt.

"I'll pay you later." sabi ko.

Umiling siya sa akin, "No, change now." aniya. He smiled at me kaya pumasok ulit ako para magpalit, it's the same as my skirt. I wonder if he looked for my receipt when I ordered my uniform.

Sabay kaming lumabas noong babae kanina, she smiled at me and washed her hands. I looked at her and smiled too, she's really pretty. I wonder is she's in modelling too.

Sabay kaming lumabas ng banyo, Heeseung smiled at me and suddenly his smile fades when she saw the girl passing by. Napatingin din ako sa babae, she's walking gracefully but didn't looked back at us.

"Kilala mo?" I asked him.

His lips twitched na parang nag iisip, "She seems familiar." aniya.

"She's pretty nga eh." komento ko habang nakatingin sa babaeng naglalakad na palayo.

"You're the most beautiful girl I've ever seen, Yvette."

Inirapan ko siya saka pinakita ang suot ko, he looks happy and satisfied na kasya daw ang mga damit na binigay niya sa akin.

We ate lunch together bago niya ako ihatid sa room namin, at pagkaupo ay pinagkaguluhan na ako ng mga kaklase ko.

They keep on asking how did we ended up in a relationship, and so on. I'm so sick of these questions kaya pinuntahan ko nalang si Monica sa may pintuan. Her eyes are worried.

"Hey, something's bothering you?" I asked.

Lumingon sya sa akin saka tumango, "It's fight for the crown pageant today, di ko ba nasabi sayo? Kaya ako pinapatawag every lunch para mag practice, eh kanina kaya di kita nasamahan mag lunch kasi pinatawag ako para mag practice ulit." aniya.

Kagat kagat niya pa ang mga mga daliri niya, dito ko talaga malalaman na sobrang kinakabahan na siya. Yinakap ko siya saka sinabing,

"Kaya mo yan! Ikaw pa? Baka ikaw si Monica Laurien." pagpapalakas ko ng loob sakaniya.

Ngumiti siya sa akin saka ako yinakap ng mahigpit. And of course, may event sa Enhyfun kaya naman half day lang ang pasok namin. I called Heeseung for us to watch Monica's performance, pumayag naman siya since lalaban din daw si Benjamin as respresentative.

I looked at him and asked, "Part ng modelling si Benjamin?"

"Yep. He's always the representative, and also he's wearing the crown since high school."

Napabuka ang bibig ko dahil sa nalaman, so Benjamin really indeed owns the stage since day one! I looked at him,

"Eh ikaw?" I asked, "May napanalunan kana?"

He chuckled and messed up my hair, "Oo naman." mayabang niyang sagot.

Napairap nanaman ako seeing his boastful side na namiss ko rin, "Ano?"

"Ikaw."

I didn't move, I didn't flinch, I didn't react. Napatigil lang ako na parang prinoproseso ang sinabi niya sa akin, he just smiled at me saka kinuha ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko.

Nabalik lang ako sa sarili nang biglang tumugtog ang malakas na music, napatingin kaming pareho sa stage at nagsilabasan na ang mga emcee kaya doon na natuon ang atensyon namin ni Heeseung.

The program went well on it's first half, dumarami na rin ang mga tao sa gymnasium at marami naring nagsisigawan upang i-cheer ang kanilang mga pambato. I cheered and shouts whenever Monica and Benjamin appears.

Biglang lumitaw sa harap namin si Jake na nakangiti,

"Bakit kayo nakatayo jan? Here, sit down." aniya saka iginiya niya kami sa mga bakanteng upuan.

Jay and Karen are there, sitting too. I sit beside Karen and greeted her, she greets me back. Lumipat si Jay mula sa upuan katabi ni Heeseung leaving Karen on my side.

"Are you into these pageants?" Karen suddenly asked.

Umiling ako, "Nope, nanjan kasi si Monica kaya I'm here to cheer for her. Ikaw?"

Bago pa man siya makasagot ay naramdaman ko ang hininga ni Heeseung sa batok ko, it gives me chills kaya nanlaki ang mga mata ko.

"Mahal, aalis muna kami ni Jay. I'll be right back." aniya.

And with that, naramdaman ko na ang pagtayo nilang dalawa saka na lumabas ng gymnasium. Napahawak naman ako sa dibdb ko dahil sa kaba, gusto kong kiligin nguni't nahihiya ako kay Karen.

"Ang sweet niyo naman ni Ethan, Yvette. Ang swerte mo sakaniya." she smiled. "Ah back to topic tayo, I'm here to support my friend also."

Napatingin ulit ako sakaniya, "Huh? Hindi ba isang representative lang per school?" I asked.

Tumango siya, "Yes."

"Eh bakit-"

Natawa siya sa akin, "Sa Toduro siya nag aaral, Yvette. Si Monica ang representative natin sa Enhyfun.", paglilinaw niya.

So her friend is from Toduro, I bet she's beautiful too dahil siya ang naging representative nito sa buong school.

We clapped and cheered for the candidates and when Monica appeared, nagsisigaw ako to cheer for her.

"Beauty isn't about having a pretty face, but also having a pretty mind, heart, and soul. Ladies and Gentlemen, standing right infront of you, the beauty and all rounder queen of Enhyfun Academy, Monica Laurien!"

Everyone cheered for her, napaka ganda nya sa kanyang gown. She really looks like a royalty. Pumalakpak ako at kumaway sakaniya.

Naupo ako saka nagpa sorry kay Karen, she said it was fine kaya natahimik nalang ulit ako sa kinauupuan. Nagsigawan ang buong gymnasium nang lumabas ang pinakahuling candidate.

Napatayo din si Karen nang lumabas ito, nanlaki ang mga mata ko nang makita ang babaeng tumulong sa akin sa banyo upang mag ayos ng damit. Kaya pala napaka ganda niya dahil siya ang pambato ng buong Toduro, I came from Toduro but I haven't seen her there. Bago lang ba sya doon?

As I roamed my eyes around the area, I saw Jay and Heeseung looking at her. Jay is clapping his hands, while Heeseung was staring hard at her without blinking. Hindi ko alam kung bakit bigla nalang kumirot ang dibdib ko sa nakita. Sino ba siya? Why does it seems like she's famous at ako ang pinaka outdated sa lahat? I wanna know.

Dating My Hater (Enhypen Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon