Dar Sokak

4

Bölüm şarkısı olarak Tom Odell- True Colours dinleyebilirsiniz, keyifli okumalar

Kendisi için ayırabileceği en kaliteli vaktin alışveriş yapmak olduğunu düşünmüştü genç kız. Akşam arkadaşlarla sahil keyfi yapmak istiyordu. Belki her zaman gittikleri Bekir abiye giderlerdi. Orada semaverde çay demleniyordu. Ve bu genç kız tam bir çay bağımlısıydı. Bir hatırlatma ihtiyacı duyuyordu genç kız, çay demli içilir. Kahve sade içilir, miden acımıyorsa filtre kahveye süt atılmaz. Belki meslek getirisiydi bilemiyordu fakat genç kıza göre hayatın bam telleriydi bunlar.

Alışveriş yapabilmek için yol aldığında birden düşünmeye başladı genç kız, artık beyaz yakalı bir işi vardı, garsonluk yapmasına gerek yoktu, öğrenciliği elbette devam ediyordu fakat haftada bir gün gittiği okul ile kıyaslanabilecek eski bir eğitim hayatı değildi hiç şüphesiz bu durum. Hayatı artık kolaylaşma evresine girmişti. Yıllarca aradığı o sakinlik kapısını mı aralıyordu genç kızın. Gençliğinde bu kadar çalışmaya değer mi diye düşünmüyor değildi genç kız. Fakat yine de olan olmuştu keşkeler dünleri ifade eder, yarınlar için iyi kiler neden olmasın?

Denediği birkaç parça kıyafeti almıştı genç kız. İş yerinde nasıl giyinmeliydi diye kendini yiyip bitirmişti aslında staj yaptığı dönemde herkesin rahat kıyafetler giydiğini hatırlıyordu. Hatta haftanın son günlerine doğru eşofmanla gelen dahi oluyordu. Çok da kasma gereği duymadı genç kız.

Bunları hallededururken babasından mesajlar gelmişti. Babası beş ev atmıştı, genel olarak incelediğinde hepsinin temiz kullanılmış olduğunu gördü. Sadece bir tanesi sıfırdı. İki artı birlerden biri çok hoşuna gitmişti. Sitede bir evdi. Eğer satın alabilirse bu ev çok güzel olurdu. Bir esnaf lokantasına girip yemeğini yedikten sonra patronun çağırması üzerine kafeye gitti genç kız.

Hemen üzerine önlük geçirip işlere koyulmaya başladı. Genç bir kızın doğum günüydü. Çevresinin oldukça geniş olduğunu düşündü. Doğum günü kızına baktığında ona sarılan kişinin geçen günkü sarışın çocuk olduğunu fark etti, içine bir soğukluk düşmüştü. o delici bakışları göreceğini düşündü. Sarışın çocuğun ardından kızın erkek arkadaşı olduğu belli olan kişi kız arkadaşını öpmüştü. Sonra birden alkışlamalar başlayınca genç erkek evlilik teklifinde bulunmuştu. Kendi her ne kadar istemese de insanların ilişkileri hoşuna gidiyordu. Bir yandan tabakları toplarken bir yandan da gülümsüyordu genç kız. Tam sarışının önündeki tabakları alacakken onun solunda onu gördü, sert bakışlıyı. Ama bu sefer sert bakmıyordu. Hatta gülmekten gözleri kısılmış bir şekilde arkadaşlarını alkışlıyordu. Teklif eden çifte olan gülümsemesi onun gülüşüyle daha da içtenleşmişti sanki. Hazan'ı fark etmesiyle gülümsemesine hafif bir şaşkınlık yansıdı. Fakat gülümsemeye devam etti, gözlerini genç kızdan ayırmayarak. Genç kız tabakları kırmam inşallah, diye geçirdi içinden. Evlilik teklifi alan genç kız, abi diye seslenerek sert bakışlı adama doğru yöneldi. Bu sefer şaşkınlık beni kaplamıştı. Beyaz teni ve siyah saçları olan bu sert bakışlı adamın yanındaki nahif kırılgan genç kızla kardeş olma ihtimallerinin sıfır olacağını düşünürdü oysaki. Hele genç kızın boyu Hazan'dan da kısaydı. Elleri titreyerek tabakları içeriye götürdü. Elleri kesinlikle buz tutmuştu genç kızın. Aynı masadan bu sefer de bardakları toplamaya gitmesi gerekliydi. Nasıl gideceğim diye düşünüyordu genç kız. Bir cesaretle ilerlemeye başladı. Neyden çekiniyorum diye de kendine kızıyordu. İlk defa garsonluk yapmıyordu ya beşinci yılıydı.

İkinci defa masaya geldiğinde uzun boylu gencin evlilik teklifi eden gençle konuşuyordu. Yanına kadar ilerlemek zorunda kaldılar. Tam önlerindeki bardakları alacakken tiz sesli bir kızın "Ali" diye seslendiğini duydu. Soğuk bakışlı adam arkasına dönmüştü fakat bu durumdan hoşlanmadığı vücut dilinden belli oluyordu. Genç kız bu arada adının adama ne kadar yakıştığını düşündü. Dünyada Ali diye isim olmasaydı yine de bu adama Ali diyebilirdi. Saç renginden göz rengine sanki bu isimle doğmak için yaratılmıştı.