Call me El

part 16

Φτάσαμε σπίτι, ήταν πολύ βράδυ έτσι αποφασίσαμε να μπούμε από το παράθυρο γιατί συνήθως οι γονείς μου τέτοια ώρα κοιμούνται και δεν ήθελα να το διακινδυνεύσω.

Τεό- και για πες μου γατάκι πως τα έμαθες αυτά ;

Με ρώτησε και τον κοίταξα με απορία.

Τεό- να ανοίγεις πόρτες με τσιμπιδάκια, να μπαίνεις σε σπίτια και να μην σε καταλαβαίνει κανείς.

Ελ- πες ότι μου τα έμαθε ένας παλιός..εμ φίλος.

Δεν ήθελα να του πω την σχέση που είχα με εκείνον.

Τεό- ααα μάλιστα..αυτό το περιβόητο αγόρι σωστά ;

Μου λέει νευρικά.." μα τι πρόβλημα έχει ;"

Ελ- ναι αυτός..

Λέω απότομα.

Τεό- και που είναι τώρα αυτός ;

Με ρωτάει και δεν ήξερα τι να πω, ήθελα να βάλω τα κλάματα.
Έσκυψα το κεφάλι μου αποφεύγοντας το βλέμμα του που το ένιωθα να με καρφώνει, δεν άντεχα άλλο, έτσι σηκώθηκα όρθια και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.

**

Η ώρα πέρασε και εγώ είμαι ακόμα κλεισμένη στο μπάνιο. Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να βγω έξω και να τον αντιμετωπίσω μαζί με τις χιλιάδες αδιάκριτες ερωτήσεις που είμαι σίγουρη πως θα μου κάνει, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να είμαι εδώ μέσα για πάντα εξάλλου η ώρα είναι περασμένη το πιθανότερο να τον έχει πάρει ο ύπνος. Με αυτήν την ελπίδα βγήκα από το μπάνιο ξανά μπαίνοντας στο δωμάτιο μου όσο πιο αθόρυβα μπορώ.

Τον βλέπω να είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, λογικά θα κοιμάται, χωρίς να έχω άλλη επιλογή ξάπλωσα και εγώ στο κρεβάτι αλλά μόλις έκανα κίνηση για να σκεπάσω το σώμα μου με το πάπλωμα το αγόρι δίπλα μου γύρισε απότομα προς το μέρος μου. Ξαφνιάστηκα αρκετά αλλά δεν έκανα κίνηση να σηκωθώ έμεινα εκεί να κοιτάω τα καταπράσινα μάτια του, όπως και αυτός.

Τεό- συγνώμη.

Μουρμούρισε τόσο σιγά που με τα βίας κατάλαβα τι είπε. Εγώ απλά έγειρα ελαφρά το κεφάλι μου προς τα δεξιά δείχνοντας του ότι δεν καταλαβαίνω.

Τεό- συγνώμη αν..αν είπα κάτι που δεν πρέπει..αν σε έκανα να αισθανθείς άσχημα.

Μου λέει χωρίς να με κοιτάει.

Ελ- είναι εντάξει-

Τεό- όχι Ελ δεν είναι..δεν είναι εντάξει.. πετάω μαλακίες χωρίς να σκέφτομαι τι λέω αλλά αυτή την φορά το είπα επειδή-

Είπε διακόπτοντας με άλλα σταμάτησε απότομα την πρόταση του.

Ελ- επειδή..;

Είπα παροτρύνοντας τον να συνεχίσει.

Τεό- τίποτα απλά δεν ήταν εξαρχής καλή ιδέα να σου ζητήσω να με βοηθήσεις.

Μου λέει χωρίς να καταλαβαίνω.

Ελ- για ποιο λόγο το λες αυτό ;

Τον ρωτάω βλέποντας τον να σηκώνεται από το κρεβάτι βάζοντας την μπλούζα του.

Τεό- ήξερα ότι θα συμβεί αυτό.. είμαι τόσο ηλίθιος που ήρθα εδώ.

Άρχισε να λέει περισσότερο στο εαυτό του.

Ελ- Τεό τι λες ;

Αρχίζω να λέω με ελάχιστα δυνατότερη φωνή θέλοντας να του τραβηζω την προσωχη και να με ακούσει, δεν πρέπει να ξυπνήσουν οι γονείς μου.

Τεό- ευχαριστώ που με άφησες να μείνω εδώ ακόμα και για ένα βράδυ..αντίο.

Ήταν τα τελευταία του λόγια πριν βγει από το παράθυρο του δωματίου μου.

Αυτή η λέξη γυρίζει στο κεφάλι μου " αντίο".. αν δεν τον ξανά δω..δεν θα αντέξω να χάσω και αυτόν..έχω χάσει ήδη εκείνον..δεν θα αντέξω να χάσω και τον Τεό..όχι τώρα που άρχισα να..να τον βλέπω διαφορετικά.

//
GG <3