Call me El

part 28

**

Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που έμαθα την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στον Άγγελο.
Ο Τεό δεν γνωρίζει τίποτα. Με ρωτάει σχεδόν κάθε μέρα αλλά δεν του απαντάω, όσο για τον πατέρα μου από ότι έμαθα τον κατήγγειλαν στην αστυνομία για τα ναρκωτικά που ήταν κρυμμένα στην οικοδομή μια και αυτός ήταν ο υπεύθυνος.
Η μάνα μου έφυγε δεν την κρατούσε και τίποτε εκεί, το έσκασε, ήταν η ευημερία της αφού μπήκε φυλακή ο πατέρας μου. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί μαζί με αυτόν τον άνθρωπο, την εκβίαζε και αυτή.
Ο Άκης μου είπε ότι ήταν και αυτή μια από την ομάδα όπου για να σώσει την ζωή της τα έφτιαξε με τον αρχηγό της ομάδας, τον πατέρα μου..

**

Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα στο σπίτι που μένω μαζί με τον Τεό. Ακόμα μένουμε σε εκείνο το σπίτι, δεν είμαι σίγουρη γιατί μένω ακόμα εδώ μιας που ο Τεό δεν έχει να φοβάται κάτι πια και εγώ έχω ένα άδειο σπίτι να με περιμένει, αλλά όχι δεν θέλω να γυρίσω σε αυτό το μέρος όλες οι αναμνήσεις μου εκεί είναι από άσχημες καταστάσεις και περιόδους της ζωής μου, δεν θέλω να τις θυμάμαι και εκείνο το μέρος δεν βοηθάει.

Μπαίνω στο σπίτι και πριν φωνάζω το όνομα του αγοριού με τα πράσινα μάτια για να δω αν βρίσκεται σπίτι μένω ακίνητη στο κατώφλι της εισόδου. Ακούω μια πολύ γνώριμη μελωδία να ηχεί στον χώρο.

Προχωράω προς τα μέσα του σπιτιού και ακολουθώ την μουσική όπου με οδηγεί στο ένα και μοναδικό δωμάτιο που υπάρχει στο μικρό σπίτι. Μένω ακίνητη μπροστά στην κλειστή πόρτα και διστάζω να την ανοίξω, φοβάμαι για το τι θα αντικρίσω. Αφού πάρω μια βαθιά ανάσα ανοίγω όσο πιο σιγά την πόρτα του δωματίου και ξαφνιάζομαι ιδιαίτερα. 

Βλέπω το αγόρι, τον Τεό να έχει πάρει αγκαλιά την κιθάρα παίζοντας το γνωστό τραγούδι που παίζω και εγώ.

Τον ακούω να σιγοστραγουδάει τους στίχους του τραγουδιού..πάω να κάνω ένα βήμα να πλησιάσω λίγο παραπάνω αλλά το αγόρι σταματάει απότομα και γυρνάει προς το μέρος μου ξαφνιασμένος, μάλλον το παλιό ξύλινο πάτωμα κάνει παραπάνω θόρυβο από ότι περίμενα.

Τεό- πόση ώρα είσαι εδώ ;

Με ρωτάει ξανά ξαφνιασμένος.

Ελ- αρκετή για να καταλάβω ότι τραγουδάς ωραία.

Λέω κολακεύοντας τον και γελάω σιγά.

Ελ- δεν μου είχες πει ποτέ ότι παίζεις κιθάρα.

Τεό- δεν με ρώτησες ποτέ.

Μου απαντά ανασηκώνοντας τους ώμους του.

Για λίγα λεπτά δεν μιλούσε κανένας, απλά κοιτάζοντας στα μάτια..αυτά τα πράσινα μάτια με κάνουν να χάνομαι..να ξεχνάω τα πάντα γύρω μου και ότι κακό έχει συμβεί..να εστιάζω εκεί στο φωτεινό πράσινο που βλέπω την αντανάκλαση μου μέσα τους ακόμα και ας μην έχει πολύ φως στον χώρο μιας και έχει σκοτεινιάσει έξω και μπαίνει ελάχιστο φως από το μικρό παράθυρο που υπάρχει πάνω  από το κρεβάτι.

Ξαφνικά το αγόρι αφήνει απαλά την κιθάρα κάτω στο πάτωμα και αρχίζει να με πλησιάζει.." τι πάει να κάνει ;"

//
GG <3