Call me El

part 24

Έχουμε ζωγραφίσει σχεδόν όλους τους τοίχους που υπάρχουν στο σπίτι και έχει γίνει πραγματικά πολύ όμορφο. Τελικά και ο Τεό ζωγραφίζει αρκετά καλά. Γελάσαμε πολύ σε όλη την διαδικασία. Τώρα καθόμαστε και τρώμε βραδινό, μαγειφεψαμε μαζί πριν. Μπορώ να πω ότι έχουμε αρχίσει να περνάμε πολύ ωραία οι δυο μας.

Ξαφνικά το αγόρι δίπλα μου αφήνει απαλά το πιρούνι πάνω στο τραπέζι, πίνει μια γουλιά νερό και στρέφει το βλέμμα του σε εμένα, καταλαβαίνω άμεσος πως κάτι θέλει να μου πει.

Τεό- Ελ θα πρέπει να πάω στην αποθήκη για λίγο να ξέρεις δεν θα αργήσ-

Πριν τελειώσει την πρόταση του τον διακόπτω.

Ελ- να σου θυμίσω ότι δεν μπορείς να βγεις έξω είναι επικίνδυνο μπορεί να σε δει κάποιος.

Λέω γρήγορα με μια ανάσα αυτός αναστεναζει και συνεχίζει.

Τεό- πρέπει να πάω..έχει κάτι να μου πει το αφεντικό και..και απλά ας ελπίσουμε ότι θα πάνε όλα καλά.

Τελειώνει αυτό που ήθελε να μου πει.." τι εννοεί ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά ; υπάρχει περίπτωση και να μην γίνει κάτι ; μπορεί να πάθει κάτι κακό;.."

Τότε θυμήθηκα την συζήτηση που είχαμε πριν λίγες μέρες όταν ήμασταν ακόμα στη παλιά οικοδομή, τότε που είχα δει την γυμνή του πλάτη με όλα αυτά τα σημάδια και μου είχε εμπιστευθεί ότι τα είχε κάνει εκείνος ο άντρας που τον φωνάζει αφεντικό.." δεν θα επιτρέψω να του ξανά κάνει κάτι παρόμοιο ".

Ελ- δεν θα πας μόνος σου αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε.

Λέω ανήσυχα και τον βλέπω να κατεβάζει το βλέμμα του και να γελάει.

Τεό- ε και; Ακόμα και αν γίνει κάτι σε ποιον θα λείψω; δεν έχω κάποιον να με νοιάζεται εξάλλου.

Λέει πριν βγει από το σπίτι αφήνοντας με να έχω μείνει να κοιτάζω την πόρτα όπου έκλεισε φεύγοντας πριν μερικά λεπτά.

Ελ- εγώ..εγώ νοιάζομαι για εσένα.

Ψιθυρίζω κάτι που δεν έχω το θάρρος να το πω μπροστά του.
Εκείνη την στιγμή θυμάμαι το τι πάει να κάνει. Άμεσος αρπάζω το δερμάτινο μπουφάν μου και βγαίνω έξω από το σπίτι ακολουθώντας τον Τεό.." δεν μπορώ να τον αφήσω να πάει μόνος του εκεί πέρα ".

**

Έχει περάσει αρκετή ώρα και επιτέλους έχουμε φτάσει έξω από την αποθήκη. Ευτυχώς ο Τεό δεν με είδε που τον ακολούθησα.
Βλέπω το αγόρι με τα πράσινα μάτια να χτυπάει ρυθμικά την σιδερένια πόρτα και ένα άγνωστο για εμένα αγόρι να την ανοίγει αφήνοντας τον να περάσει μέσα.

Για καλή μου τύχη, μιας που δεν μπορώ να μπω μέσα χωρίς να με δει κάποιος, βλέπω από το παράθυρο τα δύο αγόρια να βγαίνουν από την πίσω πόρτα που υπάρχει στην αποθήκη βγαίνοντας έξω στο πίσω μέρος της όπου από ότι θυμάμαι δεν πάει κανείς εκεί.

Παλιά, όταν ήταν και εκείνος, ο Άγγελος στην ομάδα  γινόντουσαν συζητήσεις με όχι τόσο αξιόλογα άτομα και όχι μόνο. Δεν με άφηνε ποτέ να πάω μαζί του αλλά πάντα άκουγα διάφορους,.όχι ευχάριστους, ήχους που ερχόντουσαν από εκεί πίσω, από ουρλιαχτά μέχρι και πυροβολησμούς.

Έτσι ξεκινάω και περπατάω με όσο πιο μικρα και αθόρυβα βήματα μπορώ για την πίσω μεριά της αποθήκης. Μόλις φτάνω κρύβομαι πίσω από έναν από τους κάδους που βρίσκονται εκεί.

Περνώ μια βαθιά ανάσα και σηκώνω ελαφρά το κεφάλι μου για να δω τι γίνεται, άμεσος αντικρίζω πέντε άντρες ντυμένους με σκούρα ρούχα αλλά την προσοχή μου τραβάει μια φιγούρα στο βάθος.." φαίνεται αρκετά οικεία ".
Ο ήχος της πόρτα με κάνει να στρέψω το βλέμμα μου προς τα εκεί όπου βγαίνει ο Τεό μαζί με το αγόρι που είδα πριν στην πόρτα.

Τότε ο άντρας που ήταν πλάτη, που από ότι κατάλαβα πρέπει να είναι αυτός ο "αρχηγός" που αναφέρει το αγόρι με τα πράσινα μάτια, γυρνάει και.. όχι δεν δεν μπορεί να είναι αυτός τι δουλειά έχει αυτός εδώ..

//
GG <3