Call me El

part 21

Νιώθω ένα σκούντηγμα στον ώμο μου και μία φωνή να μου λέει να ξυπνήσω. Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου αλλά τα νιώθω πολύ βαριά, όταν τα καταφέρνω βλέπω το αγόρι με τα πράσινα μάτια να με κοιτάει και να μου χαμογελάει. Αυτόματα χαμογελάω και εγώ.

Τεό- σήκω υπναρου πρέπει να φύγουμε.

Μου λέει με μια γλυκιά αλλά ταυτόχρονα βαριά φωνή, δεν ξέρω πως τα καταφέρνει να το κάνει αυτό.

Αρχίζω να κοιτάω γύρω μου για να καταλάβω που βρίσκομαι, ακούω τον Τεό να γελάει μαζί μου και τον κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα αλλά μάλλον είχε το αντίθετο αποτέλεσμα από ότι περίμενα γιατί τώρα γελάει ακόμα δυνατότερα από πριν, στριφογυρίζω τα μάτια μου και σηκώνομαι για να φύγουμε.

**

Μετά από αρκετό περπάτημα έχουμε φτάσει σε ένα μικρό απομονωμένο σπίτι λίγο πιο έξω από την πόλη, δεν υπάρχουν άλλα σπίτια τριγύρω.

Ο Τεό ανοίγει με ευκολία την πόρτα χωρίς κλειδιά απλά την έσπρωξε και άνοιξε. Παραξενεύτηκα αλλά δεν μπήκα στον κόπο να τον ρωτήσω ήμουν πολύ εξαντλημένη μετά από τόσο περπάτημα.

Μπήκαμε μέσα και μπορώ να πω ότι το εσωτερικό του είναι ακόμα πιο μικρό από ότι φαίνεται από έξω. Το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι ένα μικρό δερμάτινο φθαρμένο καναπέ σε καφέ απόχρωση όπως και το τραπεζάκι δίπλα του που με τα βίας στέκεται ακόμα όρθιο. Όπως στρέφεις το βλέμμα σου προς τα αριστερά υπάρχει μια μικρή κουζίνα με ένα τραπέζι και δύο πλαστικές καρέκλες. Απέναντι υπάρχουν δύο ξύλινες πόρτες, υποθέτω ότι στην μια θα υπάρχει το μπάνιο και στην άλλη ένα υπνοδωμάτιο.

Η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή έτσι άρχισα να τρίβω τα μπράτσα μου με τα χέρια μου για να ζεσταθώ. Έχει αρκετή υγρασία φαίνεται και από τους τοίχους, είναι αρκετά ταλεπωρημένοι και το χρώμα τους ίσα που φαίνεται έχει γίνει ένα απαλό κίτρινο από την παλαιότητα.

Τεό- μην το κοιτάς δεν θα αλλάξει κάτι.

Μου λέει κοροϊδευτικά και τον κοιτάω ειρωνικά.

Ελ- απλά πες μου που θα κοιμηθώ δεν αντέχω άλλο.

Είπα απλά δεν είχα δύναμη ούτε για να μιλήσω. Ο Τεό με κοίταξε με ένα απολογητικό βλέμμα και έτεινε το χέρι του δείχνοντας μου την δεξιά πόρτα από τις δύο που υπάρχουν απέναντι μας.

Χωρίς να μιλήσω απλά βηματισα προς εκείνη την πόρτα και την άνοιξα. Το μόνο που υπήρχε μέσα ήταν ένα στρώμα, έτσι ξάπλωσα πάνω του κουλουριασμένη για να ζεστάνω το σώμα μου και έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου.

Δεν μπορούσα να κοιμηθώ έκανε πολύ κρύο, είχα αγκαλιάσει τον εαυτό μου για να τον ζεστάνω αλλά δεν τα κατάφερνα είχε αρχίσει να τρέμει το σαγόνι μου, τότε νιώθω κάποιον να με σκεπάζει με κάτι ζεστό υπόθετο θα είναι το μπουφάν του Τεό. Δεν μπορούσα να γυρίσω να τον κοιτάξω ούτε να ανοίξω τα μάτια μου, προσπάθησα να ψελισω ένα ευχαριστώ αλλά δεν είμαι σίγουρη αν ακούστηκε.

Άκουσα την πόρτα να κλείνει.." αν με έβλεπε εκείνος τι γνώμη θα είχε για εμένα τώρα ;..σε ένα παλιό σπίτι που δεν παρέχει ούτε τα βασικά με ένα άτομο που είμαι σίγουρη ότι δεν θα συμπαθούσε..θα ήταν πολύ απογοητευμένος μαζί μου..θα είναι πολύ απογοητευμένος μαζί μου.."

//
GG <3