Merhaba okurlar. Nasıl oldu anlamadım, bu bölümü dün atacaktım ama tamamen çıkmış aklımdan. 😔
Büyürsün Bilmeden
Günleri bilmezdi,
Haftalar uçtu gitti,
Ayların artık adı hatırlanıyor,
Ama anılar yorgun.
Gözlere yerleştirilmiş bir parça hüzün,
Dudaklar söyleyemediklerini yutunca gözyaşlarını akıtır.
Kesilir her cümle için bir nefes,
Yutkunamadığında acı bir tat bırakır.
İçinde bulursun kendini,
Diğerlerine kapatırsın kendini,
Uzun süreli kapatmalar sürer ömür,
Kimse de fark etmez seni.
Yalnızlık iyi gelmeye başlar,
İnsanlar anlamsızlaşır,
Cümlelere ilgin yoktur,
Kalp çarpıntıları yaşamazsın,
Dimağın yorulmaz,
Telaşın yoktur.
Büyürsün bilmeden,
Olgunlaşır hislerin,
Sevgisiz de yaşarsın,
Kimseden sevgi dilenmeden.
.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ
PoetryİÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ İlk acıyı tattığımızda kaç yaşındaydık, ilk sevinçlerimizi ne zaman iliklerimize kadar hissettik, peki en son ne zaman acıdık ve sonsuza kadar mutlu olmaya karar verdik? Belki bunları çoğumuz bilemeyiz fakat ruhumuz hissettikl...
