Kandırmaca
Vaz geçtim o gün,
Yaşanmışlıklardan, senden
Uzaklaştım adım adım,
Acını hissede hissede.
Unuttum sandım,
Değiştiğimi düşündüm,
Geriye dönülmez dedim,
Olan oldu, biten bitti.
Aylar yıllar geçti,
Kışın vaz geçen kadın hatırladı,
Kalbinin acısıyla sarsıldı,
Bir müzikte hatırladı,
Bir kış yine düştün beynin köşesine.
Acıyı hissederken gülümsedi,
Geriye dönemem dedi,
Bu sevgi yeniden kuvvetlenemez,
Bu acı devam eder belki,
Ama sevgi istemem.
Nefret katlanarak arttı,
Kalp çarptı her öfkede,
Damarlarda dolaşan kin,
Oysa bir görüşte kaybolacaktı.
Nefret ediyorum dedi,
Onu sevmiyorum artık,
Oysa bilmiyordu ki,
Nefret ve sevgi aynıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ
PoesíaİÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ İlk acıyı tattığımızda kaç yaşındaydık, ilk sevinçlerimizi ne zaman iliklerimize kadar hissettik, peki en son ne zaman acıdık ve sonsuza kadar mutlu olmaya karar verdik? Belki bunları çoğumuz bilemeyiz fakat ruhumuz hissettikl...
