Yeni şiir.
Gece ve Kış Acıması
Dolaşırdım geçmişimde,
Süzerdim iyiyi kötüyü,
Senin iyi yanın hiç olmamışken bile,
Sevince iyilik meleği sanmışım.
Gerçekleri görmemişim
Yanlışları seçmemişim
Fark etmemişim bakışlarını,
Gurursuzca bağlanmışım.
Sevmekten uzaklaşınca anlamışım
Kendime mani olunca anlamışım seni,
Farklı iki ruhun varmış senin
Başkalarına gül, bana diken
Gelsen de değişmez hislerim
Sevmelerimden bahsetmiyorum
Gelsen de değişmez bu hissizlik,
Seven kadın kışın vaz geçti.
Gömüldü düşüncelerine,
Tükürdü ağzındaki kan damlalarını,
Ruhundakilere müzikler ağladı.
Göz yaşlarına melodiler,
Kimse fark etmedi onu,
Kendine gömülmüş ruhuyla,
Kimse varlığına şükür yağdırmadı,
Kimseleri çokken
Ona kalan kendi oldu,
Yalnızlığında yoğruldu,
Biçti ruhu her geçen gün,
Sana olan hislerini.
Kış bir türkü tutturdu,
Ben kucak açtım,
İkisi birlikte acıdı,
Gece sabahına kavuşmazken,
Gece kendini sadece karanlık ilan etmedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ
PoesiaİÇİMİZDEKİLERE DOKUNUŞ İlk acıyı tattığımızda kaç yaşındaydık, ilk sevinçlerimizi ne zaman iliklerimize kadar hissettik, peki en son ne zaman acıdık ve sonsuza kadar mutlu olmaya karar verdik? Belki bunları çoğumuz bilemeyiz fakat ruhumuz hissettikl...
